Ο φονικός σεισμός και η κατάρρευση της οικονομίας της Τουρκίας είναι γεγονός ότι επηρέασαν τα σχέδια Ερντογάν.

Η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε περιδίνηση και η λίρα έχει χάσει το 80% της αξίας της έναντι του δολαρίου. Η προσπάθεια για ανόρθωση απαιτεί άμεσα δάνεια δεκάδων δισεκατομμυρίων. Οι Άραβες, κατά βάση, δανειστές του θα στηριχθούν στην εγγύηση της αποκατάστασης των σχέσεων της Άγκυρας με τη Δύση για να δανείσουν. Και η αποκατάσταση των σχέσεων της Άγκυρας με τη Δύση περνά από το «ναι» στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και τη βελτίωση των σχέσεών της με την Αθήνα. Η κατάσταση αυτή ανάγκασε τον Τούρκο πρόεδρο να περάσει από την τακτική των προκλήσεων στην πολιτική των «ήρεμων νερών», που, άλλωστε, οικονομικά στοιχίζει λιγότερο.

Η στροφή Ερντογάν στο Βίλνιους δεν ήταν απρόσμενη. Είχε υποδεχθεί στην Άγκυρα τον Ζελένσκι, όπου δήλωσε ότι η Ουκρανία δικαιούται να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και επέτρεψε την επιστροφή μαχητών του Αζόφ στην Ουκρανία. Η νέα τακτική της Τουρκίας, όπως και η απόφασή της να δώσει τουρκικά drones στον Ζελένσκι, εξόργισαν το Κρεμλίνο. Ακολούθησε η άρση των επιφυλάξεων για είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και η επιβράβευση, από την πλευρά των ΗΠΑ, για εκσυγχρονισμό και πώληση F-16 στην Άγκυρα και από την πλευρά της ΕΕ για επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.Όλο αυτό το ανατολίτικο παζάρι μπορεί να δίνει το δικαίωμα για πανηγυρισμούς του κ. Ερντογάν στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά δεν σημαίνει νίκη της Άγκυρας. Η Τουρκία, με την προσέγγιση με τη Μόσχα, έδειξε στη Δύση ότι δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος.

Οι ΗΠΑ το έχουν συνειδητοποιήσει περισσότερο από τον καθένα και για τον λόγο αυτό αναβάθμισαν την παρουσία τους στην Ελλάδα (Σούδα και Αλεξανδρούπολη). Μέσα σε αυτό το κλίμα πραγματοποιείται η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν. Είναι φυσικό οι δύο νεοεκλεγμένοι ηγέτες να θέλουν να αξιοποιήσουν τη συγκυρία και να προχωρήσουν σε επανεκκίνηση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. ΗΠΑ και ΕΕ ευνοούν την προσέγγιση των δύο κρατών. Και είναι λογικό. Ωστόσο, λογικό είναι και η Ελλάδα να μην κάνει βήμα πίσω από την πάγια θέση της ότι η μόνη διαφορά που υπάρχει με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και ο μόνος τρόπος επίλυσής της είναι η εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου.

Πάγια τακτική της Τουρκίας είναι να βάζει στο τραπέζι δέκα θέματα για να κερδίζει όσο περισσότερα μπορεί. Διάλογος, όπως πρέπει πάντα να υπάρχει, και συνεργασία σε ζητήματα «χαμηλής πολιτικής». Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα δεν πρέπει να ανησυχεί, καθώς η στροφή της Άγκυρας προς τη Δύση ευνοεί τη σταθερότητα στην περιοχή. Μια ευρωπαϊκή Τουρκία που θα σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και τους κανόνες καλής γειτονίας είναι, σίγουρα, μικρότερη απειλή από μια ανεξέλεγκτη Τουρκία που το παίζει χωροφύλακας στην περιοχή. Πόσο στέρεη και πόσο ειλικρινής είναι αυτή η στροφή θα το δείξει η ζωή. Γι’ αυτό η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να είναι, πάντα, έτοιμη για όλα.

Και να θυμίζει ότι τα κλειδιά της προσέγγισης της Άγκυρας με την ΕΕ και τη Δύση τα κρατάει η Αθήνα.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/7