ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Τζέφρι Σακς: Τι ζητάει ο αρχιτέκτονας του «δόγματος του σοκ» από την κυβέρνηση της ΝΔ
Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πρόσωπα της παγκόσμιας οικονομικής σκέψης και της τελευταίας δεκαετίας που συμπίπτει με την οικονομική κρίση πέρασε σήμερα τις πύλες του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να συναντηθεί με τον αρμόδιο υπουργό, Κωστή Χατζηδάκη.
Ο λόγος για τον Τζέφρι Σακς, ο οποίος έχει μείνει στην ιστορία ως ο αρχιτέκτονας του «δόγματος του σοκ» και έκατσε εξ ευωνύμων του Κωστή Χατζηδάκη κατά τη διάρκεια της συνάντησης στο υπουργείο.
Πρόκειται για ένα πρόσωπο κάθε άλλο παρά άγνωστο στην ελληνική πραγματικότητα με διαρκή παρουσία στα χρόνια της κρίσης και πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, της περήφανης διαπραγμάτευσης, της δημιουργικής ασάφειας και των «ηρωισμών» Τσίπρα-Βαρουφάκη.
Η παρουσία του στην Ελλάδα αποδεικνύεται διαρκής, όπως και η προσπάθειά του να διατηρεί καλές σχέσεις με την εκάστοτε κυβέρνηση, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία.
Τακτικός θαμώνας του «Συμποσίου της Σύμης» του Γιώργου Παπανδρέου, διετέλεσε σύμβουλός του το 2011, όταν το Μνημόνιο είχε κάνει την εμφάνισή του και η Ελλάδα βρισκόταν στο «μάτι του κυκλώνα».
«Όπλο» του η θητεία του στη θέση του συμβούλου των κυβερνήσεων της Πολωνίας και της Ρωσίας την εποχή που έπρεπε να κάνουν τη μετάβαση από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό», στην «ελεύθερη αγορά» μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και της Σοβιετικής Ένωσης. Είχε ήδη γίνει διάσημος από την εφαρμογή του περίφημου «δόγματος του σοκ» στη Βολιβία τη δεκαετία του 80, προτείνοντας ένα μείγμα πολιτικών βίαιης προσαρμογής για την αντιμετώπιση του υπερπληθωρισμού. Αύξηση τιμών, κατάργηση δασμών για τις εισαγωγές, δημοσιονομικές περικοπές, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, σύνδεση του τοπικού νομίσματος με το δολάριο ήταν κάποιες από τις προτάσεις που είχαν προσωρινό αποτέλεσμα και τον κατέστησαν διάσημο.
Ο ίδιος το 2012 αυτοπροτάθηκε στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά για να αναλάβει σύμβουλος του τότε υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, χωρίς να βρίσκει ανταπόκριση.
Αυτήν την βρήκε το 2015 από τον Γιάνη Βαρουφάκη καθώς συγκαταλεγόταν στην ομάδα συμβούλων του τότε υπουργού Οικονομικών, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο ίδιος μάλιστα υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα της εν λόγω περιόδου. Σε σχόλιό του από κοινού με τον άνθρωπο που οργάνωνε το PlanX, τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Όπως γνωρίζει ο κ. Βίζερ – καθώς ήταν από τους αρχιτέκτονες των πολιτικών της τρόικας – η ελληνική οικονομία στραγγαλίστηκε το 2015 από τους δανειστές. Οι δανειστές κατέφεραν σοβαρή ζημιά από την πρώτη μέρα: υπονόμευσαν την ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος, αρνήθηκαν την αναδιάρθρωση του χρέους, επέμεναν σε σκληρή λιτότητα και, το πιο σημαντικό, αρνήθηκαν κάθετα να διαπραγματευτούν ή ακόμα και να συζητήσουν καλή τη πίστη».
Ο Αμερικανός οικονομολόγος εμφανίστηκε πριν κλείσει μήνα στην εξουσία η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με το αντικείμενο της συνάντησης να είναι οι τρόποι με τους οποίους η Ελλάδα μπορεί να συνδυάσει την προστασία του περιβάλλοντος με την προσέλκυση σημαντικών επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε μεγάλη κλίμακα.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος ο οποίος συνέβαλε στην, κατά γενική ομολογία, καταστροφική περίοδο του πρώτου εξαμήνου του 2015, να συμβάλλει στα παραπάνω είναι απορίας άξιο.
Ίσως θα ήταν χρήσιμες κάποιες διευκρινίσεις για το τι ζητάει ως αντάλλαγμα για όσα προσφέρει…
Ο λόγος για τον Τζέφρι Σακς, ο οποίος έχει μείνει στην ιστορία ως ο αρχιτέκτονας του «δόγματος του σοκ» και έκατσε εξ ευωνύμων του Κωστή Χατζηδάκη κατά τη διάρκεια της συνάντησης στο υπουργείο.
Πρόκειται για ένα πρόσωπο κάθε άλλο παρά άγνωστο στην ελληνική πραγματικότητα με διαρκή παρουσία στα χρόνια της κρίσης και πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, της περήφανης διαπραγμάτευσης, της δημιουργικής ασάφειας και των «ηρωισμών» Τσίπρα-Βαρουφάκη.
Η παρουσία του στην Ελλάδα αποδεικνύεται διαρκής, όπως και η προσπάθειά του να διατηρεί καλές σχέσεις με την εκάστοτε κυβέρνηση, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία.
Τακτικός θαμώνας του «Συμποσίου της Σύμης» του Γιώργου Παπανδρέου, διετέλεσε σύμβουλός του το 2011, όταν το Μνημόνιο είχε κάνει την εμφάνισή του και η Ελλάδα βρισκόταν στο «μάτι του κυκλώνα».
«Όπλο» του η θητεία του στη θέση του συμβούλου των κυβερνήσεων της Πολωνίας και της Ρωσίας την εποχή που έπρεπε να κάνουν τη μετάβαση από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό», στην «ελεύθερη αγορά» μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και της Σοβιετικής Ένωσης. Είχε ήδη γίνει διάσημος από την εφαρμογή του περίφημου «δόγματος του σοκ» στη Βολιβία τη δεκαετία του 80, προτείνοντας ένα μείγμα πολιτικών βίαιης προσαρμογής για την αντιμετώπιση του υπερπληθωρισμού. Αύξηση τιμών, κατάργηση δασμών για τις εισαγωγές, δημοσιονομικές περικοπές, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, σύνδεση του τοπικού νομίσματος με το δολάριο ήταν κάποιες από τις προτάσεις που είχαν προσωρινό αποτέλεσμα και τον κατέστησαν διάσημο.
Ο ίδιος το 2012 αυτοπροτάθηκε στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά για να αναλάβει σύμβουλος του τότε υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, χωρίς να βρίσκει ανταπόκριση.
Αυτήν την βρήκε το 2015 από τον Γιάνη Βαρουφάκη καθώς συγκαταλεγόταν στην ομάδα συμβούλων του τότε υπουργού Οικονομικών, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο ίδιος μάλιστα υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα της εν λόγω περιόδου. Σε σχόλιό του από κοινού με τον άνθρωπο που οργάνωνε το PlanX, τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Όπως γνωρίζει ο κ. Βίζερ – καθώς ήταν από τους αρχιτέκτονες των πολιτικών της τρόικας – η ελληνική οικονομία στραγγαλίστηκε το 2015 από τους δανειστές. Οι δανειστές κατέφεραν σοβαρή ζημιά από την πρώτη μέρα: υπονόμευσαν την ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος, αρνήθηκαν την αναδιάρθρωση του χρέους, επέμεναν σε σκληρή λιτότητα και, το πιο σημαντικό, αρνήθηκαν κάθετα να διαπραγματευτούν ή ακόμα και να συζητήσουν καλή τη πίστη».
Ο Αμερικανός οικονομολόγος εμφανίστηκε πριν κλείσει μήνα στην εξουσία η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με το αντικείμενο της συνάντησης να είναι οι τρόποι με τους οποίους η Ελλάδα μπορεί να συνδυάσει την προστασία του περιβάλλοντος με την προσέλκυση σημαντικών επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε μεγάλη κλίμακα.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος ο οποίος συνέβαλε στην, κατά γενική ομολογία, καταστροφική περίοδο του πρώτου εξαμήνου του 2015, να συμβάλλει στα παραπάνω είναι απορίας άξιο.
Ίσως θα ήταν χρήσιμες κάποιες διευκρινίσεις για το τι ζητάει ως αντάλλαγμα για όσα προσφέρει…