ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Το Αιγαίο είναι ελληνικό αλλά δεν είναι λίμνη
Πολύς λόγος έγινε για όσα υποστήριξε ο Ευάγγελος Βενιζέλος
, επικαλούμενος τη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, σε διαφορετική βέβαια περίοδο και σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο.
Αφού γράφτηκαν αρκετές αράδες για το θέμα σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, θα ήταν χρήσιμο να δούμε τα πράγματα με μία σχετική ψυχραιμία και με δεδομένα τα οποία είναι συγκεκριμένα και αδιάψευστα.
Γιατί όμως. Γιατί ο ισχυρισμός ότι το Αιγαίο δεν είναι ανοιχτή θάλασσα είναι ένα από τα βασικά επιχειρήματα της Τουρκίας. Πάγια θέση του τουρκικού κράτους είναι ότι το Αιγαίο Πέλαγος αποτελεί μία sui generis περίπτωση στην οποία δεν μπορούν να ισχύουν οι αρχές του Διεθνούς Δικαίου, άρα και η αιγιαλίτιδα ζώνη, λόγω της νησιωτικότητας της περιοχής αλλά και του χαρακτηρισμού της ως «ημιπερίκλειστης» θάλασσας. Σύμφωνα με την τουρκική λογική, στην περίπτωση του Αιγαίου πρέπει να συναφθεί μία διακρατική ειδική συμφωνία με την Ελλάδα, μέσω της οποίας θα διασφαλίζονται και τα δικά της δικαιώματα.
Το να χαρακτηρίζεται λοιπόν το Αιγαίο ως «λίμνη» όχι μόνο δεν βοηθάει αλλά κάνει και κακό καθώς οποιαδήποτε τέτοια δήλωση στο σήμερα και όχι ως αναφορά στο παρελθόν, θα αποδεικνυόταν πολύτιμη για τους Τούρκους.
Σύμφωνα με την μυθολογία, το Αιγαίο Πέλαγος από τον 13ο π.Χ. αιώνα, πήρε το όνομά του από τον μύθο του βασιλιά της Αθήνας, Αιγαία, ο οποίος έπεσε στα νερά του Αιγαίου όταν είδε το πλοίο του γιού του, Θησέα, να έχει μαύρο πανί στην επιστροφή από την Κρήτη, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε από τον Μινώταυρο. Σύμφωνα με άλλη ετυμολογική εκδοχή οι αρχαίοι ονόμαζαν τα μεγάλα κύματα της θάλασσας αίγες, αφού όταν η θάλασσα φουρτουνιάζει ασπρίζει και μοιάζει σαν κοπάδι κατσικιών. Πέρα από την ιστορία, τα ποσοστά στο Αιγαίο είναι συντριπτικά υπέρ της Ελλάδας.
Σύμφωνα με την παρούσα κατάσταση, η Ελλάδα ασκεί κυριαρχία στο 35% των υδάτων του Αιγαίου, η Τουρκία στο 8,8%, ενώ το 56,2% αποτελεί διεθνή ύδατα. Σε περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο και αναφαίρετο δικαίωμά της για επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια, η κυριαρχία της θα αυξανόταν στο 64% από 35% ενώ η ανοικτή θάλασσα θα περιοριστεί στο 26,1% από 56% που είναι σήμερα.
Η Τουρκία, με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης από το 1995, μόλις τέθηκε σε ισχύ η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας, η οποία παραχωρεί στην Ελλάδα το παραπάνω δικαίωμα και την οποία η ίδια δεν αποδέχεται, εξέδωσε το «casus belli» (αιτία πολέμου) την επέκταση στα 12 μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων σε περίπτωση.
Τα συμφέροντα της Τουρκίας λοιπόν εξυπηρετούνται από το να χαρακτηρίζεται από δημόσια χείλη το Αιγαίο ως ελληνική, που είναι, λίμνη, που δεν είναι, καθώς υποστηρίζεται το επιχείρημα της Άγκυρας ότι αποκλείεται η πρόσβαση τους στην ανοιχτή θάλασσα παρόλο που δεν εμποδίζεται η δραστηριότητα του εμπορικού ναυτικού. Στην περίπτωση δε των πολεμικών πλοίων, για να μεταβούν από λιμάνια του Αιγαίου ή της Μεσογείου σε λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας πρέπει να διέλθουν από ελληνικά χωρικά ύδατα, εκτελώντας «αβλαβή διέλευση».
Αφού γράφτηκαν αρκετές αράδες για το θέμα σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, θα ήταν χρήσιμο να δούμε τα πράγματα με μία σχετική ψυχραιμία και με δεδομένα τα οποία είναι συγκεκριμένα και αδιάψευστα.
Το Αιγαίο δεν είναι «λίμνη»
Οι λέξεις και η χρήση τους σε τέτοιο επίπεδο έχουν κομβική σημασία και ο χαρακτηρισμός του Αιγαίου ως λίμνη, επιτρέπεται σε επίπεδο μυθοπλασίας ή ακραίας συγγραφικής έμπνευσης.Γιατί όμως. Γιατί ο ισχυρισμός ότι το Αιγαίο δεν είναι ανοιχτή θάλασσα είναι ένα από τα βασικά επιχειρήματα της Τουρκίας. Πάγια θέση του τουρκικού κράτους είναι ότι το Αιγαίο Πέλαγος αποτελεί μία sui generis περίπτωση στην οποία δεν μπορούν να ισχύουν οι αρχές του Διεθνούς Δικαίου, άρα και η αιγιαλίτιδα ζώνη, λόγω της νησιωτικότητας της περιοχής αλλά και του χαρακτηρισμού της ως «ημιπερίκλειστης» θάλασσας. Σύμφωνα με την τουρκική λογική, στην περίπτωση του Αιγαίου πρέπει να συναφθεί μία διακρατική ειδική συμφωνία με την Ελλάδα, μέσω της οποίας θα διασφαλίζονται και τα δικά της δικαιώματα.
Το να χαρακτηρίζεται λοιπόν το Αιγαίο ως «λίμνη» όχι μόνο δεν βοηθάει αλλά κάνει και κακό καθώς οποιαδήποτε τέτοια δήλωση στο σήμερα και όχι ως αναφορά στο παρελθόν, θα αποδεικνυόταν πολύτιμη για τους Τούρκους.
Το Αιγαίο είναι ελληνικό
Οποιοσδήποτε άνθρωπος μέσης αντίληψης αντικρίσει τον χάρτη και διαβάσει ιστορία, αντιλαμβάνεται γιατί το Αιγαίο είναι ελληνικό.Σύμφωνα με την μυθολογία, το Αιγαίο Πέλαγος από τον 13ο π.Χ. αιώνα, πήρε το όνομά του από τον μύθο του βασιλιά της Αθήνας, Αιγαία, ο οποίος έπεσε στα νερά του Αιγαίου όταν είδε το πλοίο του γιού του, Θησέα, να έχει μαύρο πανί στην επιστροφή από την Κρήτη, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε από τον Μινώταυρο. Σύμφωνα με άλλη ετυμολογική εκδοχή οι αρχαίοι ονόμαζαν τα μεγάλα κύματα της θάλασσας αίγες, αφού όταν η θάλασσα φουρτουνιάζει ασπρίζει και μοιάζει σαν κοπάδι κατσικιών. Πέρα από την ιστορία, τα ποσοστά στο Αιγαίο είναι συντριπτικά υπέρ της Ελλάδας.
Σύμφωνα με την παρούσα κατάσταση, η Ελλάδα ασκεί κυριαρχία στο 35% των υδάτων του Αιγαίου, η Τουρκία στο 8,8%, ενώ το 56,2% αποτελεί διεθνή ύδατα. Σε περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο και αναφαίρετο δικαίωμά της για επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια, η κυριαρχία της θα αυξανόταν στο 64% από 35% ενώ η ανοικτή θάλασσα θα περιοριστεί στο 26,1% από 56% που είναι σήμερα.
Η Τουρκία, με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης από το 1995, μόλις τέθηκε σε ισχύ η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας, η οποία παραχωρεί στην Ελλάδα το παραπάνω δικαίωμα και την οποία η ίδια δεν αποδέχεται, εξέδωσε το «casus belli» (αιτία πολέμου) την επέκταση στα 12 μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων σε περίπτωση.
Τα συμφέροντα της Τουρκίας λοιπόν εξυπηρετούνται από το να χαρακτηρίζεται από δημόσια χείλη το Αιγαίο ως ελληνική, που είναι, λίμνη, που δεν είναι, καθώς υποστηρίζεται το επιχείρημα της Άγκυρας ότι αποκλείεται η πρόσβαση τους στην ανοιχτή θάλασσα παρόλο που δεν εμποδίζεται η δραστηριότητα του εμπορικού ναυτικού. Στην περίπτωση δε των πολεμικών πλοίων, για να μεταβούν από λιμάνια του Αιγαίου ή της Μεσογείου σε λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας πρέπει να διέλθουν από ελληνικά χωρικά ύδατα, εκτελώντας «αβλαβή διέλευση».
