Όταν οι δικαστές αμφιβάλλουν, η απόφαση είναι αθωωτική για τον κατηγορούμενο. Οταν υπάρχει ισοψηφία στο δικαστήριο, επίσης η ετυμηγορία είναι υπέρ του κατηγορουμένου. Μετράει η ψήφος της Θεάς Αθηνάς που θεωρείται διπλή από την εποχή που δικάστηκε στην Αθήνα, στον Αρειο Πάγο, ο Ορέστης, που σκότωσε τη μάνα του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο για να εκδικηθεί τον φόνο του πατέρα του, του Αγαμέμνονα.

Επίσης, στην περίπτωση που δικάζονται τρεις για κακούργημα, οι δύο είναι σίγουρα ένοχοι, αλλά οι δικαστές δεν γνωρίζουν ποιος από τους τρεις είναι ο αθώος, τότε αθωώνονται και οι τρεις, για να μην πάει ο αθώος άδικα φυλακή.

Σε όλα τα δημοκρατικά και πολιτισμένα κράτη υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας. Πριν τελεσίδικα αποφανθεί η Δικαιοσύνη, ουδείς είναι ένοχος. Ακόμη και αν έχει κατηγορηθεί ή δικαστεί σε πρώτο βαθμό.

Εδώ, στην κατεχόμενη αποικία, πολυβιάζεται καθημερινά το Σύνταγμα και έχει σαρωθεί κάθε έννοια προστασίας προσωπικών δεδομένων. Ταυτόχρονα, «δολοφονείται» για πολιτικούς λόγους ή εξαιτίας του πολέμου άγριων οικονομικών συμφερόντων η ΛΟΓΙΚΗ και το κοινό περί Δικαίου αίσθημα.

Η υπόθεση «Noor One» είναι αποτέλεσμα των συντονισμένων ερευνών που πραγματοποίησαν οι πράκτορες της DEA (Drug Enforcement Administration) στην Τουρκία, στην Ελλάδα και στη Μέση Ανατολή. Υπάρχουν τρεις σταθμοί της εξαιρετικής αυτής αμερικανικής υπηρεσίας, στην Αθήνα, στην Κωνσταντινούπολη και στο Κόσοβο.

Ολο το υλικό που συγκέντρωσαν οι Αμερικανοί, το παρέδωσαν στις ελληνικές αρχές, οι οποίες σχημάτισαν μια ογκώδη δικογραφία 20.000 σελίδων, που έφτασε σε ακροαματική διαδικασία.

Οπως είναι γνωστό, το Κακουργιοδικείο καταδίκασε σε βαριές ποινές τους κατηγορούμενους και περιέργως αρκετά καθυστερημένα εξεδόθησαν τα δύο εντάλματα σύλληψης για τους Τούρκους οργανωτές και χρηματοδότες.

Το παράξενο αυτής της ιστορίας είναι ότι από τις πρώτες ώρες της μεγάλης επιτυχίας της DEA, οι πηγές μου στην αμερικανική υπηρεσία μού είπαν γι’ αυτούς τους Τούρκους χρηματοδότες που είχαν εντοπίσει και παρακολουθήσει οι πράκτορες του σταθμού της Κωνσταντινούπολης. Τα έγραψα όλα τότε στο «Crash» μαζί με αποκλειστικές φωτογραφίες. Πουθενά στη δικογραφία δεν υπήρχαν τα ονόματα Μαρινάκης ή Κουρτάκης. Ούτε βρέθηκαν αποδείξεις χρηματοδότησης του «Noor One» από τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Πιστεύει κάποιος ότι η DEA, που «καθάρισε» τον Πάμπλο Εσκομπάρ, εξάρθρωσε τα καρτέλ του Μενταγίν και του Κάλι, θα άφηνε τον Μαρινάκη ελεύθερο; Θα τον άφηνε να παίζει τις μετοχές του στη Wall Street; Θα του επέτρεπε να είναι χορηγός του Harvard; Το FBI θα άφηνε τα καράβια του να μπαίνουν και να βγαίνουν σε αμερικανικούς λιμένες; Η Ελληνική Δικαιοσύνη ή τα μέλη της κυβέρνησης γνωρίζουν περισσότερα από τις αμερικανικές υπηρεσίες;

Εάν υπάρχουν στοιχεία, πρέπει να συλληφθεί άμεσα ο Βαγγέλης Μαρινάκης και θα πρέπει αυτές οι αποδείξεις μετά από χρόνια και αφού έχει γίνει η δίκη του «Noor One», να επιβεβαιωθούν από τις αμερικανικές υπηρεσίες.

Εάν όμως δεν υπάρχουν στοιχεία και ο Μαρινάκης είναι πράγματι στόχος μίας συκοφαντικής εκστρατείας, πρέπει η ίδια η πολιτεία να επέμβει για να σταματήσουν όλα αυτά. Εχει χιλιάδες εργαζόμενους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εχει μετοχές που παίζονται στη Νέα Υόρκη. Διαχειρίζεται -εάν δεν κάνω λάθος- δεκάδες σκάφη, είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού και έχει πλέον στην ιδιοκτησία του δύο θεσμικές, ιστορικές εφημερίδες, τα «Νέα» και το «Βήμα», με 200 εργαζομένους. Και πάνω από όλα έχει οικογένεια, γυναίκα και παιδιά. Οικογένεια που μετακόμισε στο Λονδίνο, για να μην ακούνε κάθε μέρα επί χρόνια τα παιδιά του ότι είναι «ναρκέμπορος». Η πολιτεία οφείλει να τον συλλάβει, εφόσον έχει στοιχεία… Οπως οφείλει να προστατεύσει πλήρως την τιμή και την υπόληψή του αν δεν έχει στοιχεία. Γιατί ο μέσος πολίτης, καθώς περνάει ο χρόνος, προβληματίζεται και αναρωτιέται μήπως όλα αυτά εντάσσονται σε μια επιχείρηση εκβιασμού ή πολιτικής πίεσης για να μην ασχολείται με ΜΜΕ ή σε έναν πόλεμο μεταξύ οικονομικών συμφερόντων και ανθρωπίνων πλεγμάτων. Φθόνων και αντιζηλιών.

Ως παλιός επί δεκαετίες αστυνομικός συντάκτης, ήξερα ότι με την έρευνα τέτοιων υποθέσεων ασχολούνται οι αστυνομικοί και οι ανακριτές. Οταν αρχίζουν να ασχολούνται οι πολιτικοί ή εξωθεσμικοί παράγοντες, δηλαδή επεμβαίνουν σε θέματα Δικαιοσύνης, κάτι δεν πάει καλά. Γιατί αν σηκώσει το τηλέφωνο ένας υπουργός και μιλήσει με έναν πρωταγωνιστή της υπόθεσης, τότε γιατί να μην το κάνει και ο πρωθυπουργός; Να επικοινωνεί με τις φυλακές για διάφορες υποθέσεις μέσα από το Μαξίμου; Με την ίδια ευκολία μπορεί να το κάνει και ένας εκπρόσωπος των δανειστών ή ο Αμερικανός πρέσβης ή ο Γερμανός ομόλογός του, που επιτηρούν και ελέγχουν την κατάσταση στη χώρα. Τότε όμως καταργείται de facto η Δικαιοσύνη. Αφήστε που ένας πολίτης μπορεί να σκεφτεί άμεσα (από λάθος συνειρμό) και να ταυτίσει το πολιτικό πρόσωπο με κάποια άλλα οικονομικά συμφέροντα. Οπότε οτιδήποτε ακούγεται για καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, πάει περίπατο...

Αν λοιπόν υπάρχουν στοιχεία για τον Μαρινάκη να τα ανακοινώσουν και να ακολουθήσει η οδός της Δικαιοσύνης. Αν όμως δεν υπάρχει τίποτα και απλά λέμε για να λέμε ή ψάχνουμε να βρούμε κάποιον να πει μια ιστορία, τότε θα πρέπει οι σεβαστοί δικαστές των Αθηνών να παρέμβουν και να προστατεύσουν την προσωπικότητα και τα μέλη της οικογενείας του. Η ψήφος της Θεάς Αθηνάς είναι ιερή και σεβαστή όσοι αιώνες και αν περάσουν.

Από τη στήλη ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΣΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ στην Ελευθερία του Τύπου