Μέσα σε αυτή τη «Δημοκρατία της Χαράς» (της καμπάνιας που ξεκίνησε η αλυσίδα Jumbo προκειμένου να ενημερώσει όλα τα παιδάκια ότι υπάρχουν πολλές επιλογές για να ζευγαρώσουν στη ζωή τους) διάβασα χθες ότι «2.000 άνθρωποι ετησίως μπαίνουν σε ψυχιατρικά νοσοκομεία για να βρουν λίγο φαγητό, στέγη και φάρμακα». Αν κατάλαβα καλά, είναι εκείνοι στη μνημονιακή Ελλάδα που δεν εντάσσονται στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις «μερίδες των ανθρώπων», όπως τα εννοεί ο πονόψυχος, δημοκράτης και αριστερός πρωθυπουργός.
Στη «Δημοκρατία της Χαράς» που λειτουργεί στη μνημονιακή και κατεχόμενη Ελλάδα, οι εισαγωγές στα ψυχιατρικά νοσοκομεία με εισαγγελική παραγγελία έχουν τριπλασιαστεί!!! Είναι τόσο χαρούμενος ο κόσμος που ζει σε μια τέτοια «Δημοκρατία», με τόσο μεγάλη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε εκατοντάδες χιλιάδες άτομα όλων των ηλικιών πάσχουν από διάφορες ψυχικές διαταραχές και ασθένειες. Τα περιστατικά που εισάγονται στα ψυχιατρεία (όπως αναφέρει ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ) είναι διπλάσια από το παρελθόν, και τα προβλήματα σίτισης, στέγασης και θεραπείας είναι δυσεπίλυτα.

Πολλοί επιστρέφουν σπίτι ή στα παγκάκια άστεγοι χωρίς υποστήριξη και κάποιοι ξανακαταλήγουν στις ψυχιατρικές κλινικές των γενικών νοσοκομείων. Ούτε το Μαξίμου ούτε το αρμόδιο υπουργείο ενδιαφέρονται ιδιαίτερα και θα μπορούσε να πει κανείς (λέει η ΠΟΕΔΗΝ) ότι «πολιτική ψυχικής υγείας στη χώρα μας κάνουν μόνο οι εισαγγελείς!!!».
Αυτός ίσως είναι ο στόχος του κυρίου Τσίπρα. Δηλαδή, πηχυαίοι τίτλοι για «επενδύσεις», ουρές «κεφαλαιούχων - επενδυτών» στα σύνορα, δύο-τρία νομοσχέδια για «μερίδες» -όπως τις λέει- της κοινωνίας και γύρω-γύρω η απόλυτη «φαβελοποίηση». Στο κέντρο ένα virtual reality με νούμερα ανάκαμψης της οικονομίας, με δηλώσεις για τον ερχομό γιγαντιαίων funds, όλα αυτά πασπαλισμένα με την άχνη του μεγάλου οργανωτή και υποστηρικτή μιας «Δημοκρατίας της Χαράς» που ούτε ο Οργουελ είχε φανταστεί να περιγράψει.

Όρνιθες της εξουσίας που θέλουν να σκεπάσουν τις ακαθαρσίες τους, πετώντας άμμο και χαλίκια προς τα πίσω. Θέλουν να δείξουν «αγάπη» προς τον άνθρωπο, αφήνοντας καρκινοπαθείς και διαβητικούς χωρίς την απαραίτητη υποστήριξη και κόβοντας τις κύριες και επικουρικές συντάξεις σε ηλικιωμένους ανθρώπους που ποτέ δεν ονειρεύτηκαν να έχουν τέτοιο τέλος. Λένε ότι αγαπάνε τα παιδιά και τους νέους και γι’ αυτό τα ξεριζώνουν και τα αναγκάζουν να μεταναστεύουν. Επαίρονται ότι είναι μορφωμένοι, πολιτισμένοι και δημοκρατικοί, ενώ τόσο στις συζητήσεις στη Βουλή όσο και σε αναφορές που κάνουν για την ιστορία του κομμουνισμού και γενικά της Αριστεράς εμφανίζονται απαίδευτοι και με «γνώσεις» πραγματικά «γλυκόξινου τραχανά!».

Κραυγάζουν ότι αυτοί «μάχονται» τους δανειστές και «παζαρεύουν» κάθε μέτρο που θέλουν οι κατακτητές να εισαγάγουν στην αποικία του βαλκανικού Νότου. Ούτε ο βαρόνος Μινχάουζεν δεν έχει πει τέτοια ψέματα. Ούτε μια λέξη ούτε μια τελεία δεν παρέλειψαν ή παράκαμψαν στην υλοποίηση του μνημονίου. Αντίθετα, επιδιώκουν να κάμψουν την πίστη όλων των Ελλήνων στην εθνική τους ταυτότητα. Κάνουν ό,τι μπορούν για να πείσουν τους Ελληνες ότι δεν έχουν κανέναν λόγο να είναι εδώ. Δεν τους συνδέει ούτε η θρησκεία, ούτε η Ιστορία, ούτε η σημαία, ούτε ο πολιτισμός, ούτε η γλώσσα, ούτε οι παραδόσεις μας.

Αυτό που «διδάσκεται» πολιτικά από αυτή την κυβέρνηση Τσίπρα είναι η άρνηση της εθνικής ταυτότητας, είναι η προσχώρηση σε αυτή τη «Δημοκρατία της Χαράς», που σε θέλει ανεκτικό με ό,τι συμβαίνει γύρω σου. Πρέπει να είσαι «αριθμός». Πρέπει να λες «ναι» και να ασπάζεσαι αυτά που σερβίρουν ως μεγαλειώδεις δημοκρατικές και ουμανιστικές ενέργειες.

Ο Αλέξης Τσίπρας εξελίσσεται σε πρότυπο ηγέτη που θα διδάσκεται στη Σχολή του Σικάγου και σε άλλα κέντρα που έχουν ως θρησκεία τις θεωρίες του Φρίντμαν και του Χάγεκ. Είναι η ιδανική περίπτωση ενός νέου ανθρώπου που υπηρετεί πιστά τη βαρβαρότητα του μνημονίου φωνάζοντας ότι το «πολεμά», απορρυθμίζει πλήρως και με επιτυχία την αγορά (όπως δεν συνέβη ποτέ σε άλλη εφαρμογή του «Δόγματος του σοκ») και μετατρέπει σε ιθαγενείς τους συμπολίτες του, δείχνοντας καθρεφτάκια και μπιχλιμπίδια κοινωνικού μερίσματος και δημοκρατικής ευαισθησίας.

Φυσικά, δεν είναι άμοιροι ευθυνών ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι υπόλοιποι της αντιπολίτευσης. Εχουν ψηφίσει με τα δύο χέρια την εθνική εξαθλίωση και την εθνική εκχώρηση. Επιτρέποντας, έτσι, με την πολιτική που εφάρμοσαν πολλά χρόνια και με τα πλήγματα που επέφεραν στην κοινωνία, την άνοδο μιας «Αριστεράς» και ενός «αριστερού» πρωθυπουργού που μαζεύει όλες τις «σοδειές» της χώρας για λογαριασμό των ξένων. Με ψυχισμό νεοφιλελεύθερου - ακροδεξιού.

Ετσι, φτάσαμε μέσα σε αυτή τη «Δημοκρατία της Χαράς» να εισάγονται άνθρωποι αυτοβούλως στα ψυχιατρεία προκειμένου να φάνε μια νερόσουπα, ένα πιάτο μακαρόνια ή ένα πιάτο όσπρια. Είπαμε, το εγχειρίδιο που θα γραφτεί για τον Τσίπρα και θα διδάσκεται στις πιο σκληρές οικονομικές σχολές θα έχει τίτλο: «Πώς μπορείς να κρύψεις τις φαβέλες!».