Οταν βρίσκομαι στη Νέα Υόρκη περπατάω πολύ και το αίμα κυκλοφορεί με ταχύτητα στις αρτηρίες. Δεν τις ξεμπουκώνει - τις βελτιώνει. Αυτό πυροδοτεί το κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, που ανασύρει εικόνες από το παρελθόν, συνδυάζει πρόσωπα και γεγονότα και δίνει ηλεκτρικά σήματα για σκέψεις.

Στη σκιά του Trump Tower, ανάμεσα στη λάμψη των διαμαντιών του Tiffany’s, των καταστημάτων στην 5th Avenue και των φτωχών που κοιμούνται στα παγωμένα πεζοδρόμια, ανακαλύπτω αλήθειες και ψέματα για τα παθογόνα μικρόβια που σε 50 χρόνια από τώρα (λόγω κλιματικής αλλαγής) θα βράζουν στους 70 βαθμούς Κελσίου και θα κινούνται μέσα σε ψυγεία.
Η περιποίηση των ποδιών σε νυχάδικο με Κορεάτισσες είναι ένα από τα μικρά-μεγάλα θαύματα του κόσμου στο Μανχάταν. Καλή μπίζνα με πολύ μετρητό, αφού όλα τα nails saloon είναι γεμάτα. Αναπαυτικές πολυθρόνες που σου κάνουν αυτόματα μασάζ - τρως μπουνιές σε διάφορα σημεία της πλάτης και δεν ξέρεις αν θα χρειαστείς ορθοπεδικό, βότανα αντιστρές για τα ηλικιωμένα πόδια, χαμόγελα από τη Μαρία που ήρθε από τη Σεούλ στη Μέκκα του κόσμου και σε ρωτάει επίμονα αν θέλεις λίγο έξτρα χρόνο μασάζ- αυτή τη φορά- με τα χέρια για να κερδίσει 10-15 δολάρια παραπάνω.

Βαρέθηκα να βλέπω τον Τραμπ σε όλα τα κανάλια να μιλάει για fake news, για Χίλαρι και Ρώσους. Εντελώς κουραστικό το CNN, από το πρωί μέχρι το βράδυ κοντράρει όσα κάνει ο Αμερικανός πρόεδρος. Είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα πουν ότι τρώει corn flakes από ρωσικά καλαμπόκια.

Ετσι, όπως καθόμουν αναπαυτικά στην πολυθρόνα της Κορεάτισσας, αποφάσισα να σερφάρω στο δικό μας Διαδίκτυο. Κουφάθηκα. Πολλή φασαρία. «Βόμβα»… η διαγραφή της Κατερίνας Παπακώστα. Λες και ο Κιμ Γιονγκ Ουν έριξε δεύτερη υδρογονοβόμβα ή χτύπησε το Γκουάμ. Εδώ και καιρό ήξερα ότι κάποια στιγμή θα πέσει το «κεφάλι» της Κατερίνας στο καλάθι του Αδωνη. Ο Κυριάκος τον υποβάθμισε (γιατί του λένε ότι εξαιτίας του μπορεί να χάσει τους κεντρώους), αλλά δεν θέλει και να τον φέρει στα άκρα. Ουδείς γνωρίζει πώς μπορεί να ξυπνήσει κάποια μέρα ο Γεωργιάδης. Το απέδειξε όταν, προς έκπληξη όλων, έβαλε υποψηφιότητα για αρχηγός της ΝΔ και μετά στήριξε Μητσοτάκη. Παίζει καλό σκάκι ο νέος, αλλά στη ζυγαριά μεταξύ Δεξιάς και Κέντρου μπορεί να κάνει ζημιά στο κόμμα.

Πιστεύω ότι η Παπακώστα επεδίωκε μετά μανίας να διαγραφεί. Ισως τα έχει βρει με τον Καμμένο στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου, που θέλει αναταραχή και παφλασμούς στον χώρο της ΝΔ και μετακίνηση της συγκυβέρνησης προς το Κέντρο. Πιθανότατα της έχει τάξει ένα καλύτερο μέλλον, αρκεί να δημιουργηθεί ρήγμα στην Πειραιώς. Παλιό κορίτσι και μεστωμένο στην πολιτική η Κατερίνα, δεν σκόνταψε τυχαία και έπεσε μπροστά στην γκιλοτίνα του Αδωνη. Ούτε πέρναγε F-16 και είπε να πάω για «υπερηχητική βόλτα», όπως ο Αλέξης.
Και πάω στην ταμπακέρα. Επίμονοι και ενισχυόμενοι οι ψίθυροι στα αφτιά μου. Ασχημοι οιωνοί για τον Κυριάκο. Ξαφνικά, όπως τα βακτήρια σε μια καλλιέργεια, πολλαπλασιάζονται εκείνοι που λένε: «δεν τραβάει» ή «δεν θέλει να τραβήξει» ή «είναι λίγος». Κάποια στελέχη μού είπαν: «Εχουμε την αίσθηση ότι σιχαίνεται που μας βλέπει και το ίδιο νιώθουμε και εμείς». Μου περιέγραψαν μια φαγούρα, μια αλλεργία, εξανθήματα. Αλλοι πιστεύουν ότι είναι δεσμώτης του Αδώνειου Ιλίγγου. Οπως και να έχει, ο Παπακώστειος πυρετός είναι σύμπτωμα - παράμετρος του προβλήματος που θα εκδηλωθεί σύντομα.

Δεύτερη είδηση που διάβασα: ο θάνατος του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη. Δούλεψε σκληρά για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Φίλος και κολλητός του Πάνου Καμμένου, όπως και άλλοι που εκινούντο στον παράλληλο κόσμο των πληροφοριών. Π.χ., ο συγχωρεμένος Γιάννης Αλεξάκης, που τοποθετήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου διευθυντής Ασφαλείας στην ΕΥΠ την επομένη της εκλογικής νίκης του, το 1981. Μάλιστα, ο εκλιπών Γρυλλάκης, από ό,τι ξέρω, είχε δώσει ένα ημερολόγιο στον υπουργό Αμυνας. Ενα βράδυ, ο Πάνος, στο σπίτι του στα νότια προάστια, μου εκμυστηρεύθηκε ότι έγραφε και για εμένα. Θυμάμαι ότι έσκυψα προς το μέρος του για να ακούσω καλύτερα όσα αφορούσαν το πρόσωπό μου. Ο Καμμένος με κοίταξε χαμογελώντας με νόημα και μου είπε ότι ο αείμνηστος στρατηγός είχε σημειώσει: «Ο Τράγκας είναι φίλος με την Κόκκινη Αρκούδα!». Εννοούσε προφανώς ότι είμαι μπερδεμένος με τους Ρώσους, την πλατεία Τζερζίνσκι ή με τους Αριστερούς. Κοίταξα τότε τον έναστρο καλοκαιρινό ουρανό και σκέφτηκα: «Πω πω πω, τι αξιόπιστες πληροφορίες έπαιρνε ο Μητσοτάκης!». Βέβαια, από την άλλη πλευρά, ο Μαυρίκης δούλευε τέλεια για λογαριασμό του. Χτυπούσε το τηλέφωνο στο σπίτι του Μητσοτάκη, εκείνος σήκωνε το ακουστικό και άκουγε σε συνακρόαση -πολύ καθαρά- όσα έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο στρατηγός Γρυλλάκης έγραψε τη δική του ιστορία σε μια άλλη εποχή.

Λυπήθηκα που ο υπουργός Αμυνας και πολλοί συνάδελφοί του παρακολούθησαν τη Λειτουργία για τον Πολιούχο Αγιο Δημήτριο στη Θεσσαλονίκη, ενώ σιδερόφρακτες μπάρες εμπόδιζαν το πλήθος των πιστών να εισέλθει στον ναό, μήπως και γίνουν επεισόδια σε βάρος των πολιτικών. Λάθος μεγάλο. Οταν θα έρθουν τα πραγματικά κύματα των λαϊκών αντιδράσεων, όλα τα τείχη του κόσμου δεν θα μπορούν να τα συγκρατήσουν…

Από τη στήλη του Γιώργου Τράγκα «Αποκλίνουσα Συμπεριφορά» στην Ελευθερία του Τύπου