Ψήφο στο κόμμα που δεν υπάρχει ακόμα…
«Βραχυκύκλωμα» με την ηλεκτρονική ψηφοφορία
Ένα απλό τεχνικό θέμα, μετατρέπεται σε πολιτικό και ήδη ρίχνει βαριά την σκιά του στις διαδικασίες για την εκλογή επικεφαλής στην δημοκρατική Συμπαράταξη. Θα μπορέσουν να ψηφίσουν ηλεκτρονικά όσοι πολίτες το επιθυμούν η θα είναι απαραίτητη η παρουσία του εκλογέα στην κάλπη; Η επιτροπή Αλιβιζάτου που συγκροτήθηκε για να διασφαλίσει το αδιάβλητο της διαδικασίας δεν έχει καταφέρει να λύσει τον γόρδιο δεσμό διότι σκοντάφτει στις ενστάσεις του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ.
Η ένσταση έχει πολιτική υστεροβουλία. Η ψηφοφορία αποκλειστικά στην κάλπη περιορίζει τον δυνητικό αριθμό των εκλογέων και φέρνει το σώμα πιο κοντά στα όρια της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ, άρα αυξάνει το εκλογικό ποσοστό της Φώφης Γεννηματά. Ο Σταύρος Θεοδωράκης από την πλευρά του που «ψάχνει» εκλογική επιρροή σε όσο το δυνατό ευρύτερες μάζες με χαλαρή ως ανύπαρκτη σχέση με οργανωμένους κομματικούς σχηματισμούς, θέλει οπωσδήποτε η ψηφοφορία να είναι και ηλεκτρονική ώστε να διευκολυνθούν να συμμετάσχουν οι νεότεροι σε ηλικία και οι κάτοικοι εξωτερικού. Ετσι, ένα τεχνικό ζήτημα έχει ήδη μετατραπεί σε πολιτικό λίγες μέρες πριν κλείσει ο κατάλογος των υποψηφίων. Ενδεικτικό του τι ακριβώς συμβαίνει είναι ότι το ζήτημα θα παραπεμφθεί από την επιτροπή του κ.Αλιβιζάτου, στα όργανα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και στους υποψήφιους αρχηγούς. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το πολιτικό παράδοξο αυτής της εκλογικής διαδικασίας.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος με την επιστολή του μέσω της οποίας δηλώνει ότι δεν θα είναι υποψήφιος, τονίζει πως δεν γίνεται να εκλεγεί αρχηγός πριν να δημιουργηθεί ενιαίο κόμμα ή έστω να αποφασιστεί ποια θα είναι η μορφή του. Οι λογικές προτάσεις της ΔΗΜΑΡ να αποφασιστεί το ενιαίο του νέου φορέα ή έστω να στηθούν διπλές κάλπες ώστε να αποφασίσουν οι πολίτες για την μορφή του απορρίφθηκαν σιωπηρώς. Ετσι οι πολίτες θα ψηφίσουν για τον αρχηγό ενός πολιτικού φορέα που ακόμα δεν υπάρχει. Το πολιτικό παράδοξο δεν σκοντάφτει βέβαια στην αστική πολιτική παράδοση της χώρας όπου πρώτα παρουσιαζόταν ο αρχηγός και μετά πρόκυπτε το κόμμα επί του οποίου θα αρχηγεύσει. Κάτω από αυτές στις συνθήκες δεν μπορεί να αποκλειστεί η εκδήλωση φυγόκεντρων τάσεων από υποψήφιους πολιτικούς αρχηγούς που θα αποτύχουν να εκλεγούν. Ο κ. Καμίνης σε μια τέτοια περίπτωση, θα επιστρέψει στον Δήμο του.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης όμως θα πρέπει να παραμείνει σε έναν σχηματισμό που δεν θα έχει αποδεχτεί τις θέσεις του και να συγκατοικήσει με τα «κόμματα του χτες» και μέρος του «φθαρμένου πολιτικού προσωπικού» σύμφωνα με τα όσα έλεγε ο ίδιος. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και το συγκεκριμένο θέμα δεν τους αφορά. Ωστόσο υπάρχει ένα φάντασμα που απειλεί να περιπλανηθεί πάνω από την εκλογική διαδικασία. Είναι το «φάντασμα» του Γιώργου Παπανδρέου. Κάποιοι συνεργάτες του στο ΚΙΔΗΣΟ το προτρέπουν την ύστατη ώρα να καταθέσει την υποψηφιότητά του. Ο ίδιος τηρεί σιγή ιχθύος και δεν επιβεβαιώνει ότι δεσμεύτηκε στην κυρία Γεννηματά ότι δεν πρόκειται να το πράξει. Αν κατέβει τελικά δεδομένης της δημοφιλίας που εξακολουθεί να απολαμβάνει εντός των κομματικών τειχών του όλου ΠΑΣΟΚ δεν αποκλείεται να βρεθεί μέσα στην πρώτη δυάδα και να περάσει στον δεύτερο γύρο.
Οσο πιο μικρή είναι οι συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες της εκλογής του. Σε μια τέτοια περίπτωση οι πιθανότητες να λάμψει το εγχείρημα και να διεκδικήσει να επανέλθει δυναμικά στην πολιτική σκηνή εκτοπίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, περιορίζονται σημαντικά αν δεν ακυρώνονται πλήρως. Η επιτροπή Αλιβιζάτου μπορεί να πίστωσε με το κύρος του κορυφαίου συνταγματολόγου το αδιάβλητο της διαδικασίας αλλά δεν γίνεται ξεπεράσει τους μικροπολιτικούς σχεδιασμούς των υποψήφιων αρχηγών και να οδηγήσει στην θεμελίωση μιας μεγάλης παράταξης που ούτε το όνομα ούτε τα σύμβολα ούτε και η μορφή της είναι γνωστά σε όσους προσέλθουν στις κάλπες…