Επειδή πλείστοι όσοι τον κατηγορούν για ψεύτη, καλύτερα να θεωρήσουμε πως στην προκειμένη περίπτωση δεν λέει ψέματα. Απλά κάπου τα μπέρδεψε. Η κυβέρνησή του είναι που καιρό τώρα έχει αλλάξει προσανατολισμό. Ξεπέρασε σβέλτα την εποχή των προεκλογικών διακηρύξεων και, αντί να καταργήσει τα μνημόνια και την επιτροπεία, την έδεσε στον μνημονιακό ζυγό τουλάχιστον μέχρι το 2060.

Κατά συνέπεια, εδραίωσε τη μνημονιακή υποταγή, τη θεσμοθέτησε και έβαλε φαρδιά-πλατειά την υπογραφή του κάτω από την πρόβλεψη που με εύσχημο τρόπο θύμισε πριν από περίπου δέκα μέρες ο επίτροπος Μοσχοβισί.

Η χώρα μέχρι να αποπληρώσει το 75% του υπέρογκου χρέους της θα βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης και θα υποχρεώνεται να εφαρμόζει τα μέτρα που θα της υποδεικνύουν οι δανειστές. Αυτή είναι η πραγματικότητα κι είναι λυπηρό ο πρωθυπουργός της χώρας να μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Η δε αλλαγή του προσανατολισμού του είναι τέτοια, που χρησιμοποιεί τις ίδιες φράσεις με αυτές που χρησιμοποιούσαν οι προκάτοχοί του Σαμαράς και Βενιζέλος πριν από περίπου τρία χρόνια.

Να του «πιστωθεί» ότι πέρασε μέτρα που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν θα μπορούσαν να περάσουν, μάλιστα. Να του «πιστωθεί» ότι οι βουλευτές του με πειθαρχία και αποφασιστικότητα ψηφίζουν μνημόνια ενώ το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία είχαν κοινοβουλευτικές ομάδες που αιμορραγούσαν, βεβαίως. Αυτά είναι δικά του κατορθώματα, που τον διαφοροποιούν ουσιαστικά από τους προηγούμενους. Ότι καταπίνει το μνημόνια και φτύνει τα κουκούτσια χωρίς να δυσκολεύεται στη χώνεψη το πάλαι ποτέ αριστερό στομάχι του είναι κάτι που του το αναγνωρίζουν σε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Ουάσιγκτον.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, αντικρίζονται και οι λοιπές διαβεβαιώσεις που έδωσε στο υπουργικό συμβούλιο. Μίλησε πάλι για υπεραπόδοση εσόδων και διανομή κοινωνικού μερίσματος, θεωρώντας ότι θα το καταφέρει παρά την υπογραφή που έβαλε πέρσι ο Τσακαλώτος, σύμφωνα με την οποία δεν θα μοιράσει τίποτα και σε κανέναν αν δεν ενημερωθούν και συμφωνήσουν οι θεσμοί.

Υπήρξε όμως σε κάτι απολύτως ειλικρινής. Ζήτησε από τους υπουργούς του « η τρίτη αξιολόγηση να κλείσει το συντομότερο δυνατό ώστε το θετικό momentum της οικονομίας να αξιοποιηθεί στο έπακρο τώρα που η χώρα από μαύρο πρόβατο γίνεται ξανά ισότιμος παίκτης στην Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή. Οφείλουμε να δείξουμε αποφασιστικότητα, ώστε να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό η αξιολόγηση. Έως τον Νοέμβριο να έχουν ολοκληρωθεί τα προαπαιτούμενα ώστε να μην υπάρχει καμία αφορμή σε όσους τυχόν θέλουν καθυστερήσεις».

Ουδέποτε πρωθυπουργός έχει ζητήσει με μεγαλύτερη σαφήνεια να υπογραφούν όλα και γρήγορα!

Ωστόσο και εδώ ο πρωθυπουργός έχει να διαβεί συμπληγάδες. Θα του ζητήσουν τα μέτρα για το ασφαλιστικό και τη μείωση του αφορολόγητου να εφαρμοστούν μέσα στο 2018. Θα του ζητήσουν να προλάβει τις εξαγγελίες Μητσοτάκη στη ΔΕΘ και να επιτεθεί πρώτος στα εργασιακά δικαιώματα και στο δικαίωμα της απεργίας. Είναι, δε, πολύ πιθανό το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο -όπως συμβαίνει συνήθως- να πείσει τους υπόλοιπους και να τεθεί εκ νέου θέμα ανακεφαλαιοποίησης των συστημικών τραπεζών.

Με βάση όσα είπε στο υπουργικό συμβούλιο, είναι έτοιμος να τα υπογράψει κι αυτά για να φτάσει μέχρι τον ερχόμενο Αύγουστο και να μιλήσει για τέλος των μνημονίων.

Τώρα που παραδέχτηκε ότι θέλγεται από τον μακαρίτη Αντρέα Παπαντρέου, γιατί να μην υιοθετήσει εκείνη την ανεπανάληπτη και μνημειώδη τακτική του: την ώρα που υπέγραφε την παραμονή των αμερικάνικων βάσεων στην Ελλάδα, έβγαζε τον κόσμο του κόμματός του στους δρόμους να πανηγυρίσει για «τις βάσεις που φεύγουν»…