Εβδομήντα δυο ετών, τι να το κάνει το σπίτι…
Μπορεί και να ευημερούμε αλλά δεν το παίρνουμε χαμπάρι. Μπορεί να μην έχουμε τι να κάνουμε τόσες πολλές επενδύσεις και να γινόμαστε επιλεκτικοί στέλνοντας στον αγύριστο ορισμένες από αυτές. Και εκλεκτικοί έχουμε γίνει. Διαλέγουμε δουλειές που μας προσφέρονται κι αν τυχόν είναι κάτω από τα 1500 ευρώ ούτε που το συζητάμε.
Κι αν δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα υπομονή μέχρι τον Αύγουστο του 2018 που θα βγούμε από τα μνημόνια και έτσι θα είναι μπορεί και καλύτερα. Δεν συμβαίνει πρώτη φορά στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας μια κυβέρνηση να παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα στη θέση της αβίωτης καθημερινότητας που ζουν εκατομμύρια πολίτες. Αυτή τη φορά όμως η προσπάθεια της κυβέρνησης είναι ιλαρή. Ξεφεύγει από κάθε καλώς εννοούμενη επικοινωνιακή προπαγάνδα.
Επιχειρείται να ντυθεί με άσπρα χρώματα το μαύρο που καταπλακώνει τις ζωές των ανθρώπων . Είναι απάνθρωπο και εξοργιστικό να δηλώνεις πως προστατεύεται η πρώτη κατοικία και πως οι πλειστηριασμοί θα αφορούν χρέη πάνω από τριακόσιες χιλιάδες τη στιγμή που συμβαίνουν σημεία και τέρατα. Είναι τελείως υποκριτικό και συκοφαντικό να διαδίδεται ότι το κίνημα κατά των πλειστηριασμών προστατεύει μεγαλοϊδιοκτήτες μπαταχτσήδες. Ενα ολόκληρο σύστημα επικοινωνιακής καταιγίδας, παραποιεί την πραγματικότητα, παραπλανά και παραμορφώνει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι όταν μια εθνική οικονομία χάσει τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος στην ουσία δεν υφίσταται.
Οποιος ελέγχει τις τράπεζες ελέγχει όχι μόνο την οικονομία, ασκεί πλήρη πολιτικό έλεγχο. Στην Ελλάδα έχουμε τράπεζες που έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές με χρήματα δανεικά που τα πληρώνει ο έλληνας πολίτης; Και μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τις ελέγχουν πλήρως οι δανειστές. Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιες διοικήσεις διορισμένες με την σύμφωνη γνώμη και τις υποδείξεις των δανειστών οι οποίες κάνουν απλά την καθημερινή διαχείριση.
Εχουμε και τον διοικητή της «Τράπεζας της Ελλάδος» κ. Στουρνάρα ο οποίος μεταφράζει στα ελληνικά τις κατευθύνσεις των αφεντικών. Στην τελευταία του παρέμβαση ο κ. Στουρνάρας δήλωσε σε γλώσσα άψογη διπλωματική ότι «οι τράπεζες πρέπει να γίνουν πιο φιλόδοξες σε ότι αφορά τον στόχο μείωση των επισφαλών δανείων και να επιταχύνουν τις πωλήσεις των μη εξυπηρετούμενων δανείων» …
Ας δούμε με παράδειγμα τι σημαίνει να είναι φιλόδοξη μια τράπεζα στην επίτευξη του στόχου μείωσης των επισφαλών δανείων: Μια ηλικιωμένη γυναίκα (72 ετών) που παίρνει αγροτική σύνταξη 300 ευρώ, έχασε την περασμένη Τετάρτη το σπίτι της που ήταν μόλις 60 τετραγωνικά μέτρα από πλειστηριασμό. Το σπίτι ήταν στο χωριό Καλαμάκι Κορινθίας και η Τράπεζα Πειραιώς το έβγαλε στο σφυρί με τιμή εκκίνησης του εκπλειστηριασμού μόλις 19.500 ευρώ. Η γυναίκα που έχασε το σπίτι της είχε χάσει πρόσφατα και τον άντρα της και νοσηλεύεται με εγκεφαλικό. Είχε μπει εγγυήτρια σε δάνειο που είχε πάρει ο γιος της ο οποίος βρίσκεται άνεργος εδώ και πολύ καιρό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να το αποπληρώνει.
Λέγεται μάλιστα ότι η αστυνομία με εντολή της Τράπεζας είχε στείλει δυο περιπολικά για να προστατέψουν την διαδικασία του πλειστηριασμού το δε Ειρηνοδικείο Κορινθίας είχε συντάξει παραπλανητικό πινάκιο πλειστηριασμό στο οποίο δεν αναφερόταν ο συγκεκριμένος προκειμένου να μην παραστεί τι κίνημα κατά των πλειστηριασμών και να τον ματαιώσει.
Η περίπτωση της ηλικιωμένης στο Καλαμάκι Κορινθίας είναι καρφί στο μάτι των υποκριτών και των ψευδολογούντων. Είναι ταυτόχρονα μια εικόνα από το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Υποταγμένοι, υποκριτές, εφαρμόζουν τις μνημονιακές επιταγές και προσπαθούν να μας ότι το μέλλον που μας ετοιμάζουν θα είναι φωτεινό. Θα μπορούσαν τουλάχιστον να είναι συγκρατημένοι. Αυτοί ασυγκράτητοι κάνουν τεμενάδες στον πλανητάρχη και πετούν έξω από τα σπίτια τους ανήμπορες ηλικιωμένες γυναίκες…