Ο Μπάμπιτς, οι απάτες και οι αυταπάτες
Nα ψάξουμε κι εμείς για έναν Αντρέι Μπάμπιτς;
Έναν μεγιστάνα που βρέθηκε με επιχειρήσεις όταν ξηλώθηκε το καθεστώς του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην πρώην Τσεχοσλοβακία. Έναν μεγιστάνα του πλούτου που εκτός των άλλων ελέγχει μια σειρά από ΜΜΕ στην Τσεχία και ελέγχεται για σκαστές περιπτώσεις διαφθοράς και παράνομου πλουτισμού. Πρώτη πολιτική δύναμη στην Τσεχία, με το 30% των ψήφων, αναδείχτηκε η εθνικιστική και ξενοφοβική Δράση Δυσαρεστημένων Πολιτών (ΑΝΟ), επικεφαλής της οποίας βρίσκεται ο μεγαλοεπιχειρηματίας Αντρέι Μπάμπιτς. Ταυτόχρονα, ξεπερνάει το 10,5% το ακροδεξιό Κόμμα Αμεσης Δημοκρατίας, έτσι ώστε το σύνολο των ψήφων που στράφηκαν προς τη ρατσιστική και εθνικιστική Δεξιά να ξεπερνάει το 40%.
Όλα αυτά λίγες μέρες αργότερα από την επικράτηση στην Αυστρία του δεξιού Κούρτς με τον έντονο αντιμεταναστευτικό λόγο που ετοιμάζεται να σχηματίσει κυβέρνηση με τους ακροδεξιούς που τον ακολούθησαν στην δεύτερη θέση Ο Μπάμπιτς στην Τσεχία, ζητά επιστροφή στο εθνικό νόμισμα χωρίς να θέτει καθαρά θέμα αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι υποψήφιοι κυβερνητικοί συνεταίροι του Κουρτς στην Αυστρία, το έλεγαν καθαρά για να το «μαζέψουν» κάπως στην προεκλογική περίοδο.
Η λαϊκιστική Δεξιά και η ακροδεξιά καταφέρνουν να κερδίζουν έδαφος αξιοποιώντας τις κοινωνικές επιπτώσεις από την νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκούνται χρόνια τώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το ότι θεωρητικά αρνούνται την Ευρωπαϊκή Ενωση για να εφαρμόσουν τις ίδιες πολιτικές σε εθνικό επίπεδο είναι άλλης τάξης ζήτημα. Οφείλει να απασχολήσει κυρίως την ριζοσπαστική Αριστερά που αντί να κερδίζει χάνει έδαφος κυρίως γιατί αντί να αμφισβητήσει η ίδια τις ευρωενωσιακές δομές αφήνει να το κάνουν οι λαϊκιστές της Δεξιάς και η ακροδεξιά.
Ο γαλλογερμανικός άξονας, στον βαθμό που υπάρχει, και το διευθυντήριο των Βρυξελλών που επιβάλλουν τις σκληρές πολιτικές λιτότητας και ενεργούν ερήμην των κοινωνιών, φαίνονται πλέον ανίκανοι να διορθώσουν την πορεία. Η Ευρωπαϊκή Ενωση γίνεται όλο και πιο αποκρουστική στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών. Τη «μάχη» για τον εξωραϊσμό της καταρρέουσας Ενωσης δίνουν οι εκπρόσωποι των οικονομικών ελίτ με το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουν και τον φιλικά προσκείμενο Τύπο.
Η Αριστερά σε μεγάλο βαθμό πιστεύει ακόμα ότι θα πιάσει τον ύπνο το ευρωπαϊκό διευθυντήριο και θα μετασχηματίσει την Ενωση. Ο,τι πίστευε και ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά για να μιλήσει πολύ αργότερα για αυταπάτη. Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι στην Τσεχία το Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας και Μοραβίας χάνει τη μισή εκλογική του δύναμη, πέφτοντας από το14,9%, του 2013 στο 7,7%
Η ΑΝΟ του Αντρέι Μπάμπις, απορρίπτει το ευρώ και υποστηρίζει τη διατήρηση της κορώνας ως εθνικού νομίσματος, χωρίς όμως να θέτει ζήτημα εξόδου από την Ε.Ε. Συνάμα, εκφράζει ανοιχτά ξενοφοβικές απόψεις, τασσόμενη κατά της εγκατάστασης μεταναστών ασιατικής προέλευσης. Όπως είπε ο Μπάμπις, «οι επιχειρήσεις μας θέλουν σλοβάκους και ουκρανούς, όχι τους μετανάστες που μας στέλνει η Ευρώπη»
Η κατάρρευση του «υπαρκτού» γέννησε τέρατα. Οπου υποχωρεί η Δημοκρατία και ολιγωρεί η Αριστερά επιστρέφει η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός. Η Ευρωπαϊκή Ενωση κλυδωνίζεται πολιτικά από τα ακροδεξιά. Η Αριστερά στέκεται δύσθυμη και αμήχανη. Αυταπατάται…