Πέραν απο συμβολισμούς αλλά και από τα πρακτικά πλεονεκτήματα για την χώρα μας από την επίσκεψη Πομπέο πρέπει να δοθεί βάρος, ως προς την αξιολόγηση της επίσκεψης αυτής, στην τουρκική αντίδραση.

Διότι δεν είναι μόνον ότι ο Πομπέο προτίμησε να έλθει στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αλλά ότι δεν συνδύασε το ταξίδι του με επίσκεψη στην Τουρκία,κάτι το οποίο ήταν σύνηθες επί σειράν ετών, στην λογική της διατήρησης των αμερικανικών ισορροπιών απέναντι σε δύο σύμμαχες χώρες.

Eξ ου και η σφοδρή αντίδραση του Τούρκου κυβερνητικού εκπροσώπου που θεώρησε ότι έτσι δεν προωθείται η ειρήνη στην περιοχή, όντας προφανώς της αντίληψης ότι η ειρήνη εξασφαλίζεται με τις τουρκικές φρεγάτες να κάνουν σουλάτσο στο Αιγαίο.

Η αμερικανική αυτή παρέκκλιση από την καθιερωμένη πολιτική της αμερικανικής διπλωματίας μπορεί να αξιολογηθεί ως ένα μικρό αλλά σημαντικό βήμα προς την μετατόπιση του αμερικανικού βάρους προς τον ελληνικό χώρο. Ασφαλώς και οι ΗΠΑ δεν θα εγκαταλείψουν την Τουρκία. Με τις αφορμές όμως που ο Πρόεδρός της παρέχει, η Ουάσινγκτον έχει κάθε λόγο να αναζητεί πιο αξόπιστους συνεργάτες.

Η έκταση της μετατόπισης του αμερικανικού βάρους θα επιβεβαιωθεί στην τύχη που οι ΗΠΑ επιφυλάσσουν στην βάση του Ιντσιρλίκ. Αλλά ακόμη και αν οι ΗΠΑ θέλουν να παραμείνει η Τουρκία υπό την επίβλεψή τους, ασφαλώς και δεν μπορούν να αγνοήσουν, ακόμη και για λόγους ιστορικής ιδεολογικής αντίθεσης, την τουρκική στροφή προς την Ρωσία. Αν η αμερικανική αντίδραση υπήρξε έντονη –με έμπρακτα αποτελέσματα- στην στροφή Καραμανλή προς την Ρωσία για μία ενεργειακή συνεργασία, μπορεί κανείς να αντιληφθεί την αμερικανική δυσφορία όταν μία χώρα, μέλος του ΝΑΤΟ μάλιστα, στρέφεται προς την Μόσχα για στρατιωτική συνεργασία.