Ο επανεκλεγείς πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, επισκέφθηκε προ ολίγων ηµερών την κατεχόµενη Βόρειο Κύπρο και επανέλαβε τη γνωστή θέση του: Ο διάλογος θα ξαναρχίσει µόνον αν αναγνωρίσουν η Ελλάς και η Κυπριακή ∆ηµοκρατία (την αποκαλεί Ελληνοκυπριακή ∆ιοίκηση) την -παράνοµη- «Τουρκική ∆ηµοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Και προχωρεί σε πράξεις.

Ας κατανοήσουµε τι προτίθεται να κάνει, ώστε να σχεδιάσουµε την κοινή αντίδραση Αθηνών και Λευκωσίας. Ο Ερντογάν και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, ξεκινούν την ανέγερση κατοικιών στην Κατεχόµενη Κάτω ∆ερύνεια. ∆είχνουν ότι έχουν αποφασίσει να αγνοήσουν κάθε σύσταση του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Τουρκία ήδη επιχειρεί την αναβάθµιση του διεθνούς καθεστώτος του ψευδοκράτους. Είδαµε τη στρατιωτική άσκηση από την οποία αποχώρησαν η Ισπανία και η Πολωνία λόγω συµµετοχής των Τουρκοκυπρίων.

Η Αγκυρα χρησιµοποιεί όλα τα διεθνή βήµατα στα οποία συµµετέχει. Για παράδειγµα, έχει εντάξει ως παρατηρητή την αυτοαποκαλούµενη «Τουρκική ∆ηµοκρατία της Βόρειας Κύπρου» στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση των Τουρκικών Κρατών. Η Συνέλευση, γνωστή µε τα αρχικά TUKPA (Turkic States Parliamentary Assembly), έχει δώσει καθεστώς παρατηρητή και σε µία χώρα-µέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης: την Ουγγαρία. Μήπως πρέπει να διαµαρτυρηθούµε στην ουγγρική Βουλή και να θυµίσουµε ότι παρακάθεται σε έναν οργανισµό µε µια παράνοµη πολιτειακή οντότητα; Πώς γίνεται η Ουγγαρία να παρακάθεται δίπλα στη νόµιµη κυπριακή κυβέρνηση στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και από την άλλη να συζητεί µε ψευδοκράτη, τα οποία δεν αναγνωρίζονται από τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ενωση;

Ο Ερντογάν θα κάνει τα πάντα για να προωθήσει µια µορφή διεθνούς αναγνώρισης των Κατεχοµένων. Και η Αθήνα µε τη Λευκωσία οφείλουν να έχουν προετοιµάσει τους διπλωµάτες τους για να παρατηρούν και να καταγγέλλουν κάθε σχετική παρατυπία. Θυµίζω ότι τo 1983 το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές είχαν αναγνωρίσει αρχικά το ψευδοκράτος, αλλά άλλαξαν γνώµη όταν είδαν την αντίδραση του ΟΗΕ. Σαράντα χρόνια από την ανακήρυξη της παράνοµης πολιτειακής οργάνωσης στα Κατεχόµενα (15 Νοεµβρίου 1983) και 100 χρόνια από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923), ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του θα αρχίσουν να υλοποιούν τον «αιώνα της Τουρκίας» από την Κύπρο. Ή τουλάχιστον θα το επιχειρήσουν. Εκεί έχουν στρατό, έχουν εποίκους, έχουν πειθήνια όργανα στη διακυβέρνηση.

Οσο για τους Τουρκοκυπρίους… δεν είναι σαφές πόσοι έχουν αποµείνει στα Κατεχόµενα. Και αν υπάρχουν αντιδρώντες, είναι δύσκολο να ακουσθούν. Η Ελλάς και η Κύπρος γνωρίζουν καλά ότι η θεωρία των δύο κρατών στη Μεγαλόνησο δεν αποβλέπει σε αυτό ακριβώς που ορίζουν οι λέξεις, αλλά σε κάτι πιο χρήσιµο για τα τουρκικά σχέδια. Ο Ερντογάν έχει στο µυαλό του τη λύση της χαλαρής συνοµοσπονδίας µε δύο αυτόνοµες πολιτείες. ∆ηλαδή, δύο κράτη σε συσκευασία ενός. Ετσι θα ελέγχει πλήρως τον βορρά, αλλά θα έχει παρέµβαση και στον νότο. Είναι ευχάριστο γεγονός ότι ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Χριστοδουλίδης, επιζητεί τη στενότερη συνεργασία µε την Ελλάδα. Προέχει ο αµυντικός τοµέας, αλλά πρέπει να δράσουµε και σε άλλους τοµείς.

Χρειαζόµαστε συνεργασία για την κοινή άµυνα των δύο κρατών µας, αλλά και ενίσχυση των δεσµών µας στην Παιδεία και στον πολιτισµό.

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 24/6