Απελπισμένος ναρκέμπορος, χρη ματοδότης των 'Παραπολιτικών'»! Εκεί, στο Μέγαρο Μαξίμου, τα πράγματα εξελίσσονται πολύ άσχημα. Προκαλεί πλέον όχι μεγάλο φόβο, αλλά και τρόμο η διαπίστωση ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει πλέον καμία απολύτως συναίσθηση του κορυφαίου θεσμικού αξιώματος που κατέχει. Αυτό που συνέβη δεν αφορά τον φανατισμένο εκπρόσωπο κ. Τζανακόπουλο, που δεν είναι παρά ένα πρόσωπο-σκιά.

Αφορά προσωπικά τον κ. Αλέξη Τσίπρα. Ουδέποτε στο παρελθόν συνέβη να εκδίδονται ανώνυμα υβριστικά κείμενα κατά προσώπων από πρωθυπουργικό γραφείο. Ακόμη και σε περιόδους πολύ μεγάλων εντάσεων και συγκρούσεων στην πολιτική σκηνή, κατά τη διάρκεια της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν από γραφείο πρωθυπουργού τέτοια τερατώδη μέσα για να «κτυπήσει» μια πολιτική ηγεσία έναν επιχειρηματία, εκδότη εφημερίδας, επειδή τα ρεπορτάζ της απλώς... δεν αρέσουν στον πρωθυπουργό! «Λεπτομέρεια» ίσως αποτελεί ότι το υβρεολόγιο κατά του Ελληνα πολίτη, επιχειρηματία, κ. Β. Μαρινάκη, έχει παρακάμψει και το ζήτημα της διάκρισης των εξουσιών, δεδομένου ότι έχει ήδη πολλαπλώς διαπιστωθεί ότι για τη θεμελιώδη αυτή αρχή της Δημοκρατίας η σημερινή κυβέρνηση δεν τρέφει ιδιαίτερο σεβασμό. Σημασία μεγάλη έχει, όμως, το μέγεθος του θεσμικού ατοπήματος στο οποίο έχει υποπέσει ο κ. Τσίπρας.

Είναι προφανές ότι ο κ. πρωθυπουργός δεν έχει καμία συναίσθηση των ευθυνών του αξιώματος που κατέχει στο πλαίσιο όσων προβλέπει το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Δεν δύναται να κατανοήσει ο κ. Τσίπρας, δέσμιος κάποιας δικής του αντι-δημοκρατικής πολιτικής κουλτούρας, ότι στη Δημοκρατία ο πρωθυπουργός κυβερνά ως εκπρόσωπος όλων των Ελλήνων πολιτών και όχι ως αρχηγός των οπαδών του και του στενού κύκλου των κομματικών φίλων του. Ο κ. Τσίπρας έλαβε στις τελευταίες εκλογές ένα ποσοστό ψήφων που ξεπερνά μόλις κατά τρεις μονάδες το ένα τρίτο του συνόλου των ψηφοφόρων. Τα προβλεπόμενα από τις διαδικασίες του δημοκρατικού πολιτεύματος τον έφεραν, με μια συγκεκριμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου.

Από εκεί, ο κ. Τσίπρας προχώρησε σε δύο κατευθύνσεις: Πρώτα κατάργησε και γελοιοποίησε την «Αριστερά», για να υπηρετήσει σεμνά και ταπεινά τα νεοφιλελεύθερα «Μνημόνια», σε αρμονική συνεργασία με τους ξένους δανειστές και την… «go back, μαντάμ Μέρκελ», κοροϊδεύοντας αγρίως τους ψηφοφόρους του. Και στο εσωτερικό, κινήθηκε ως πιστός οπαδός του θεμελιωτή του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη, Βλαδίμηρου Λένιν, και του άξιου διαδόχου του, για να εξοντώνει κάθε επικριτή και «αντίπαλο» της πολιτικής του με κάθε μέσο. Ψεύδος, συκοφαντία, απειλή και τρομοκράτηση όσων δεν αποδέχονται την «επαναστατική» εξουσία του, που στόχο έχει να καθαρίσει τον τόπο από το εθνικό κακό των διεφθαρμένων αστών.

Και έλεγχος πολιτικών πεποιθήσεων, πολιτικής συμπεριφοράς και κοινωνικών σχέσεων μεταξύ δημόσιων προσώπων. Ζοφερός Οίκος, σήμερα, το Μέγαρο Μαξίμου, όπου οι καταπιεσμένες επιθυμίες των ενοίκων του έχουν γίνει δηλητηριώδεις. Οποιος αποδοκιμάζει τις πολιτικές της κυβέρνησης αποτελεί μέρος ενός «μαύρου μετώπου»! Παιδαριώδες μεν, επικίνδυνο δε για τη δημοκρατική τάξη της χώρας, χονδροειδές, αλλά και τερατώδες το «παιχνίδι» του πρωθυπουργού, ο οποίος συμπεριφέρεται σαν αρχηγός κόμματος που έχει πολύ «τα νεύρα του» και δεν ελέγχει πλέον τις κινήσεις του.