Eίναι μια παλιά, όσο και «μπανάλ», συνήθεια των πολιτικών ηγεσιών που αισθάνονται αδύναμες, ασταθείς και ευάλωτες να καταφεύγουν σ’ αυτό: να αποδίδουν σε «συνωμότες» και «οργανωμένα συμφέροντα», σε «σκοτεινές δυνάμεις» τις αποτυχίες και τα βάσανά τους. Είναι ό,τι πιο δειλό και αναξιοπρεπές για μια ηγεσία να υποστηρίζει τέτοια πράγματα.

Ιδιαιτέρως σήμερα, με δεδομένο ότι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει ασκήσει πολιτικές με αλλαγές θέσεων και «τούμπες» κατάφωρα ασύμβατες και ασυνεπείς με τις πολιτικο-ιδεολογικές αρχές και αρχικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, είναι απαράδεκτο, αν όχι και πολιτικά γελοίο, να ψάχνει για «συνωμότες» το επιτελείο του πρωθυπουργού, επειδή ελέγχεται αυστηρά για την ασκούμενη πολιτική του από πολιτικούς αντιπάλους και Ελληνες πολίτες.

Τώρα, οι προπαγανδιστές του Μεγάρου Μαξίμου προσπερνούν το μείζον γεγονός της τυχοδιωκτικής κυβερνητικής συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με ένα «σκληρό» δεξιό κόμμα, τους ΑΝ.ΕΛ., που σήμερα βρίσκεται σε σχιζοφρενική παραζάλη και προσπαθούν να «αποδείξουν» ότι αυτή η εκδηλωμένη παραζάλη είναι έργο επιχειρηματιών και αρθρογράφων εφημερίδων («τους»)...

Οι προπαγανδιστές βαφτίζουν με τη λέξη «συμφέροντα» κάθε ασκούμενη κριτική και κάθε ανοικτή αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική απ’ όπου κι αν προέρχεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «εχθρούς» και αυτοί είναι είτε ο «ετερόκλητος όχλος συλλαλητηρίων» είτε οι «συνωμότες». Ταραγμένοι τώρα από την απειλή απώλειας της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή, οι κυβερνώντες γυρίζουν μισόν αιώνα πίσω και προσπαθούν με ανόητες και ανιστόρητες «συγκρίσεις» να συνδέσουν το οδυνηρό παρόν τους με το παρελθόν της... «Αποστασίας» του 1965! Ναι, τόση ανοησία!

Σύντομα, μετά το ξεκίνημα της κυβερνητικής θητείας του κ. Τσίπρα, οι επιφορτισμένοι με την παραγωγή «επικοινωνιακού» υλικού και πολιτικής προπαγάνδας επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησαν τακτικές «καταγγελιών» και αρνητικών χαρακτηρισμών σε βάρος όσων θεωρούσαν «εχθρούς» τους στη δημόσια σκηνή.

Η άσκηση πολιτικής με τους κανόνες λειτουργίας της Δημοκρατίας, που ως θεμελιώδη στοιχεία της περιέχει και, φυσικά, ανέχεται τη διαφωνία, τη σύγκρουση θέσεων και τη σκληρή κριτική, τους ήταν κάτι το ανοίκειο και άκρως ενοχλητικό... Οταν εμφανιζόταν ο κ. Τσίπρας ως μια «ριζοσπαστική Αριστερά» επαναστατικών διαθέσεων, που δήλωνε ότι θα πολεμούσε κατά του «διεφθαρμένου παλαιού καθεστώτος», το οποίο και θα τιμωρούσε, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πίστευε -όπως απέδειξε στη συνέχεια- ότι ο «εχθρός» πρέπει περίπου να το «βουλώνει».

Οτι, δηλαδή, η πολιτική κριτική εντός και εκτός Βουλής εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ είναι «φυσιολογικά» και αποκλειστικά το έργο των δόλιων κέντρων του «παλαιού καθεστώτος» και διαφόρων παλιανθρώπων που κινούνται σε μέσα ενημέρωσης... Οι πρωτοφανείς συμπεριφορές και οι ασυναρτησίες υπουργών, όπως αυτές του κ. Π. Καμμένου, οι θεσμικές εκτροπές, το υβριστικό ύφος εξουσίας του κ. Πολάκη, οι οικονομικές αποφάσεις, που πνίγουν τη μέγιστη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, ο μακρύς επιθανάτιος ρόγχος της εσωτερικής αγοράς, οι κωμικές φαντασιώσεις περί «αναπτύξεως», η κυβερνητική ανοχή και προστασία των τραμπούκων «ακτιβιστών», όλα αυτά δεν μετρούν στο Μέγαρο Μαξίμου. Και το «Μακεδονικό» δεν πρέπει να απασχολεί παρά μόνο «δεξιολαϊκιστές», «ακροδεξιούς» και ακραίους «εθνικιστές».

Και αν στο συρρικνωμένο, πλέον, κόμμα των ΑΝ.ΕΛ. κάποιοι «κάνουν νερά», τότε αυτοί δεν είναι παρά μίσθαρνα «πιόνια» των «συμφερόντων», τα όποια κινούν οι δόλιοι του επιχειρηματικού κόσμου και των δημοσιογραφικών «ομίλων». Αυτή η γκροτέσκα προπαγάνδα αποτελεί μια πολιτική γελοιότητα, που όμως δηλητηριάζει τη δημόσια σκηνή.

Το γεγονός ότι οι προ του 2015 ελληνικές κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης είναι ιστορικά φορτωμένες με πολλά λάθη και κακή διαχείριση των οικονομικών της χώρας δεν νομιμοποιεί τους μετά το 2015 «αριστερούς ριζοσπάστες» να κινούνται αντιδημοκρατικά με έπαρση και αυταρχισμό, να παραβιάζουν τη θεμελιώδη αρχή της διάκρισης των εξουσιών και να υβρίζουν όποιους αποδοκιμάζουν τις πολιτικές τους. Δεν τους αθωώνουν μοιραίως και αυτομάτως τα όποια κακώς πεπραγμένα των προκατόχων τους, ούτε εξαφανίζουν το εγκληματικό, ανεύθυνο και πανάκριβα πληρωμένο απ’ τους Ελληνες οικονομικό πεντάμηνο «Τσίπρα - Βαρουφάκη».

Αν η κυβέρνηση τα «θαλασσώνει», αν οι άνθρωποι του συνεταίρου τους στην εξουσία, κ. Καμμένου, είναι για δικούς τους λόγους «στα κάγκελα», ας τους συμμαζέψουν, αν το μπορούν, οι αρχηγοί της αταίριαστης συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. που διαμορφώθηκε το 2015 στα δικά τους παρασκήνια, δικών τους αμοιβαίων «συμφερόντων».