Σας παρακαλώ πολύ, αν έχετε την καλοσύνη, αγνοήστε 1.630 αμετάκλητες αποφάσεις της Δικαιοσύνης για κατεδάφιση αυθαιρέτων. Προτιθέμεθα να εκπονήσουμε μελλοντικώς νέους δασικούς χάρτες. Ελπίζοντας στην κατανόησή σας. Υπογραφή, ο κ. υπουργός των Eσωτερικών.

Η ευγενής «παράκληση» κοινοποιείται κυνικά σε όλες τις εμπλεκόμενες με τις κατεδαφίσεις αρμόδιες Διευθύνσεις του κράτους από στελέχη μιας κυβέρνησης που βρίσκεται στην εξουσία μόλις έναν μήνα μετά την εκλογική νίκη της, τον Ιανουάριο του 2015. Σε χρόνο-αστραπή, δηλαδή, η Ριζοσπαστική Αριστερά, πριν καν κοπάσουν οι ιαχές της εκλογικής νίκης της, έχει πάρει τη σκυτάλη του πελατειακού «παλαιού καθεστώτος». Και ζητά με την κατάπτυστη «παράκλησή» της να γράψουν οι διοικητικές Αρχές του κράτους στα παλιά τους τα παπούτσια τις 1.630 αμετάκλητες αποφάσεις της Δικαιοσύνης! Αν οι προηγούμενες κυβερνήσεις της πολιτικής «μπουρζουαζίας» παρήγαν παλιομοδίτικες πελατειακές πολιτικές ανοχής και κάλυψης των αυθαιρεσιών, η Αριστερά του κ. Τσίπρα βρίσκει την ευκαιρία να τις «αξιοποιήσει» αστραπιαία, για να δώσει στον «λαό» καθαρά δείγματα της δικής της, εξίσου «φιλολαϊκής», πολιτικής.

Οσο για τη Δικαιοσύνη, των «μπουρζουάδων» είναι στο φινάλε και ποιος τη λογαριάζει; Μήπως δεν το είχε πει και ο μακαρίτης σοσιαλιστής, ότι ανώτατος θεσμός της χώρας είναι ο «λαός»; Θα διαφωνήσει με αυτό ο αριστερός ριζοσπάστης; Αυτά τα έγγραφα που έφερε στο φως η αξιωματική αντιπολίτευση σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνουν τη Νέα Δημοκρατία. Αντιθέτως, εμμέσως πλην σαφώς, εκθέτουν και την ίδια, αφού κι αυτή έχει σημαντικό μέρος ευθύνης για την πολυετή παραγωγή των αυθαιρεσιών που καταδίκασε η Δικαιοσύνη. Η αποκάλυψη αυτή ωστόσο έχει ένα συγκεκριμένο πολιτικό ενδιαφέρον σήμερα, διότι αφορά τη φυσιογνωμία μιας παράταξης που αυτοαποκαλείται «Ριζοσπαστική Αριστερά».

Το γεγονός ήρθε να καταδείξει πόσο πολιτικά αβαθής, «ψεύτικη» και αγρίως λαϊκιστική ήταν από το κυβερνητικό ξεκίνημά της η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Καταδεικνύει πόσο χάρτινη ήταν εξαρχής η ηθική βάση της υπόσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο πολιτικό ήθος στη διακυβέρνηση της χώρας. Οι ενυπόγραφες υπουργικές «παρακλήσεις», που αποκαλύφθηκαν προ ημερών, τα λένε όλα. Φαίνεται τώρα ότι οι πολιτικές ηθικολογίες και οι οργίλες καταδίκες της «διαφθοράς» του γαλαζοπράσινου «παλαιού καθεστώτος» δεν ήσαν παρά εργαλεία προπαγάνδας, χρήσιμα μόνο για την εξασφάλιση των εκλογικών αποτελεσμάτων του 2015. Τη μεγάλη ευθύνη αυτού του σχεδιασμού έφερε εξαρχής προσωπικά ο αρχηγός της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς», ο οποίος δεν δίστασε μάλιστα, ως γνωστόν, να «αδειάσει» ουκ ολίγους «συντρόφους» του, προκειμένου να στερεώσει το «κόλπο» του. Στόχος ήταν το ξεγέλασμα μιας καταπονημένης από τα Μνημόνια κοινωνικής βάσης και η εφαρμογή ενός νέου λαϊκισμού, «αριστερής ιδιοκτησίας», που βιαστικά και κυνικά αποκάλυψαν με τις υπογραφές τους διαδοχικά οι κ. N. Βούτσης και Π. Κουρουμπλής.

Από άποψη ιστορικού πολιτικού χρόνου, η Αριστερά του κ. Τσίπρα είχε πράγματι μια ευκαιρία να φέρει κάτι νέο και ορμητικά δημιουργικό στην πολιτική σκηνή, έστω και κάτω από τη βαριά σκιά των Μνημονίων. Τα μεγάλα πολιτικά κόμματα της Μεταπολίτευσης ήταν πολύ κουρασμένα. Αλλά ταχέως αποδείχτηκε ότι σε αυτή την Αριστερά δεν υπήρχε καμία προϋπόθεση για να συμβεί κάτι νέο και δημιουργικό. Ερασιτεχνισμοί, «εκδικητικές» συμπεριφορές και πολλά λόγια. Αλλά τα «νέα» δεν ήσαν ωραία και τα «ωραία» δεν ήσαν νέα. Ετσι, όποια κενά, όποια κακά, στραβά και άσχημα άφησε πίσω του το «παλαιό καθεστώς» τα πήρε ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ και τους έδωσε να καταλάβουν! Βραδυκίνητο κρατικό μηχανισμό, λοιπόν, παρέλαβε; Ακόμη πιο βραδυκίνητο τον έκανε. Αυθαίρετα παρέλαβε; Αυθαίρετα άφησε. Ασυναρτησίες παρέλαβε; Ακόμα πιο πολλές κατέλειπε. Στο Μάτι, το δράμα πήρε σχήμα και φωτιά. Με μία εκατοντάδα νεκρούς συμπολίτες μας. Καληνύχτα σας, κύριοι υπουργοί των Εσωτερικών. Καληνύχτα, κ. πρωθυπουργέ.