Φθινόπωρο 2018, και η καταπονημένη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε να μην αντέχει πλέον την πολιτική συμβίωση με τον ιδιόρρυθμο «λαϊκοδεξιό» Π. Καμμένο, τον άνθρωπο που με τις ψήφους των βουλευτών του κράτησε για τέσσερα χρόνια τον κ. Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό. Χωρίς εκείνον τον αταίριαστο γάμο με τον «Μπούλη», δεν θα είχε βρεθεί «για πρώτη φορά Αριστερά» στο Μέγαρο Μαξίμου. Σήμερα, όμως, για πολλούς λόγους, με πρώτο το «Μακεδονικό», το βιαστικό σύμφωνο συμβίωσης που ένωσε τον «επαναστατημένο» κ. Τσίπρα με τον «σκληρό» δεξιό, κ. Πάνο Καμμένο, περνά μια σοβαρή κρίση. Και μάλιστα κάποιοι «επικοινωνιακοί» βραχίονες του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν την «απαλλαγή» της κυβέρνησης από το βάρος του άτακτου συνεταίρου της. Βιάζονται να δουν αυτόν τον γάμο να σκεπάζεται από την κοπριά της ιστορίας του κόμματος. Μπορεί οι ευλύγιστοι αριστεροί «ριζοσπάστες» να μεταμορφώνονται σε ήμερους «κεντροαριστερούς», αλλά η «περίπτωση» του εθνικιστή αρχηγού των ΑΝ.ΕΛ. στο σημερινό, μεταμνημονιακό σκηνικό είναι γι’ αυτούς «άνω ποταμών».

Προφανώς, κρίνεται από παράγοντες της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι μάλλον δεν υφίσταται πλέον λόγος να συνεχίζεται αυτή η συμβίωση, που ήδη έχει πολιτικοϊδεολογικά γελοιοποιήσει σε έναν σημαντικό βαθμό την «πρώτη φορά Αριστερά». Αν, λοιπόν, οι κρίσιμες ψήφοι που χρειάζεται ο ρεαλιστής κ. Τσίπρας για τη στήριξη της κύρωσης των Πρεσπών στη Βουλή την ερχόμενη άνοιξη μπορεί να εξασφαλιστούν, τότε ας ετοιμαζόμαστε να πούμε «αντίο σας, κ. Πάνο». Ομως, ο κ. Τσίπρας παραμένει ψύχραιμος, καθ’ ότι «παίκτης» περιωπής...

Ασχέτως, όμως, από τα «περίεργα» και τα «φάουλ» του κεφάτου κ. υπουργού της Εθνικής Αμυνας, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς και την υποκρισία πολλών και διαφόρων «ριζοσπαστών» ΣΥΡΙΖΑίων στην περίπτωση του κυβερνητικού παρτενέρ τους. Αυτοί εμφανίζονται τώρα να μην τον «αντέχουν», αλλά, εξ όσων όλοι γνωρίζουμε, όταν αναγγέλθηκε μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ (τον Ιανουάριο του 2015) ο σχηματισμός κυβέρνησης με τον σκληρό δεξιό κ. Καμμένο αγκαλιά, στο κυβερνών, «επαναστατημένο» κόμμα... δεν άνοιξε μύτη. Απόλυτο «τουμπεκί». Κατάπιαν αμάσητο τότε, ως απολύτως φυσιολογικό, οι «ριζοσπάστες» τον αντιαισθητικό γάμο. Διότι τους ένωνε, έλεγαν, με τους ΑΝ.ΕΛ. ένα κοινό αντιμνημονιακό «πνεύμα». Σαθρό το επιχείρημα, βεβαίως, αφού μετά το καλοκαίρι του 2015 ο εύπλαστος κ. Τσίπρας έγινε καλός μνημονιακός και οδήγησε την Ελλάδα σε τρίτο Μνημόνιο, με σκληρά «προαπαιτούμενα», και με απόλυτη την ανάγκη για διατήρηση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από τους νικητές των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015.

Ετσι, από το σημείο εκείνο, αυτό που ένωνε αρμονικά το ντουέτο Τσίπρα-Καμμένου ήταν ένα ισχυρό μνημονιακό «πνεύμα». Εκανε από την πλευρά του το «κορόιδο» ο κ. ΑΝ.ΕΛ., ότι δήθεν το αντιμνημονιακό «πνεύμα» ήταν ζωντανό και παρέμενε οδηγός του, και... άραξε. Συμφωνία μεταξύ «κατεργαραίων» και τα «ιδεολογικά» στο ράφι. Οι «ριζοσπάστες» σίγησαν σεμνά.

Πολύτιμη «τσόντα», ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ. καμάρωνε με στολή παραλλαγής στο ελληνικό Πεντάγωνο. Και ο γκροτέσκος γάμος έστεκε μια χαρά. Γιατί φωνάζουν τόσο δυνατά, λοιπόν, σήμερα οι τέως «επαναστατημένοι» του ΣΥΡΙΖΑ; Τώρα, έπειτα από τόσα χρόνια, κατάλαβαν ότι δεν τους «πάει» το μοντέλο; Οτι ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ. έχει τα «λαϊκοδεξιά», εθνικιστικά κουσούρια του και τα δικά του ακροατήρια; Και τι περίμεναν, δηλαδή, οι «ριζοσπάστες» ΣΥΡΙΖΑίοι από τον Π. Καμμένο στο «Μακεδονικό», αφού εξαρχής γνώριζαν την άποψή του για το θέμα; Δεν έβλεπαν ότι ο «καυγάς» πλησιάζει; Γιατί έκαναν τόσους μήνες το «παγόνι» οι τρομεροί αναλυτές του επιδέξιου κ. Τσίπρα; Και τι να έλεγαν, άραγε, όταν βρίσκονταν οι δυο τους, μόνοι, ο πρωθυπουργός και ο αγαπητός του «Μπούλης»; «Λαμογιά» διαρκείας, λοιπόν, εκατέρωθεν. Γοητευτική Κίρκη η εξουσία, βλέπετε. Τώρα το πράγμα στράβωσε όντως.

Αλλά ας μην κουράζουν τα αυτιά μας με τις σαχλές υποκρισίες τους οι συνέταιροι του ανοικονόμητου «Μπούλη».