Η συμφωνία στο Eurogroup και η επόμενη ημέρα
Μετά από αρκετούς μήνες αβεβαιότητας, η συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της φαίνεται να δημιουργεί συνθήκες ηρεμίας στην ελληνική αγορά. Ταυτόχρονα, δημιουργούνται προσδοκίες από την προοπτική της διοχέτευσης ενός μέρους της δόσης των 8,5 δισ. ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, για την αποπληρωμή χρεών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις.
Σαφώς η συμφωνία από μόνη της δεν λύνει τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, στο βαθμό που απομακρύνει τον κίνδυνο νέας αναταραχής και αστάθειας, παρέχει μια ακόμα ευκαιρία για την Ελλάδα να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, που θα τη βοηθήσει να κάνει το αποφασιστικό βήμα εξόδου από την κρίση.
Σε αυτή την προσπάθεια είναι απαραίτητη η συμμετοχή όλων, από την κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μέχρι τον επιχειρηματικό κόσμο, τους κοινωνικούς εταίρους, τους εργαζόμενους και την ελληνική κοινωνία.
Αυτή τη στιγμή, η χώρα έχει εξασφαλίσει μια δανειακή δόση, η οποία της επιτρέπει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές, ενώ μένει και ένα σημαντικό ποσό της τάξης των 1,6 δισ. ευρώ. Οι πόροι αυτοί θα πρέπει, χωρίς δεύτερη σκέψη, να διατεθούν στην αγορά, προκειμένου να αναζωογονηθεί η οικονομική δραστηριότητα και η παραγωγή εθνικού πλούτου.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρξει μια καλόπιστη συζήτηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων για τα επιμέρους στοιχεία της συμφωνίας, ώστε να διαμορφωθούν κοινές εθνικές θέσεις. Οι θέσεις αυτές θα αποτελέσουν στη συνέχεια βάση διαλόγου με τους εκπροσώπους των θεσμών, προκειμένου να υπάρξουν βελτιώσεις προς όφελος της ελληνικής οικονομίας.
Επόμενο απαραίτητο βήμα είναι η εφαρμογή ενός σχεδίου, με σκοπό την ανάδειξη ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος για τη χώρα, το οποίο θα στηρίζεται στην παραγωγή, στην εξωστρέφεια και στις επενδύσεις. Η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει επιστροφή στο μοντέλο ανάπτυξης που κυριάρχησε τις περασμένες δεκαετίες, βασισμένο σχεδόν αποκλειστικά στην κατανάλωση. Το ζητούμενο είναι να αρχίσει η ίδια η χώρα να δημιουργεί τον πρόσθετο εθνικό πλούτο που χρειάζεται, για να αποκατασταθεί σταδιακά το
βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού.
Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνον αν καταφέρουμε να παράγουμε περισσότερα, καλύτερα, διεθνώς εμπορεύσιμα και ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες. Αν καταφέρουμε να αυξήσουμε τα έσοδα της χώρας, όχι μέσα από τον δανεισμό, αλλά μέσα από τις εξαγωγές.
Ο ρόλος των εταίρων στην επίτευξη αυτού του στόχου είναι σημαντικός. Ωστόσο, η μεγάλη πρόκληση αφορά εμάς. Ας μην μας διαφεύγει ότι οι ρίζες της κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια βρίσκονται κατά κύριο λόγο στις δομικές αδυναμίες της ίδιας της ελληνικής οικονομίας, καθώς και στην πολιτική κουλτούρα η οποία τις εξέθρεψε. Αν αναγνωρίσουμε και διορθώσουμε αυτές τις αδυναμίες, αν νικήσουμε, με άλλα λόγια, τον κακό μας εαυτό, η έξοδος από την κρίση θα έρθει ταχύτερα.