Η άρση του καμποτάζ δεν έχει συμβάλει ακόμα στην απογείωση της αγοράς κρουαζιέρας στην Ελλάδα. Δεν έχουμε ακόμα προσελκύσει νέες μεγάλες εταιρίες κρουαζιέρας. Δεν έχουμε αυξήσει όσο θα μπορούσαμε το αριθμό των επιβατών κρουαζιέρας στην χώρα μας. Δεν έχουμε αυξήσει ακόμα την δαπάνη ανά επιβάτη κρουαζιέρας όσο τα διεθνή στάνταρτ επιβάλλουν. Συνεχίζουμε ακόμα να κερδίζουμε μικρό μερίδιο από το τζίρο της συγκεκριμένης αγοράς στην Μεσόγειο και στην Ευρώπη. Ο βασικός λόγος αυτής της υστέρησης ήταν και παραμένει η κακή οργάνωση και τα προβλήματα υποδομών που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά λιμάνια. Και όταν λέμε προβλήματα υποδομών δεν εννοούμε μόνο τα τεχνικά χαρακτηριστικά. Υπάρχουν περισσότερα από 80 κριτήρια που πρέπει να πληροί ένα λιμάνι για να είναι ικανό να κάνει homeporting. Γιατί είναι σημαντικό για τα έσοδα μας να είναι ικανό ένα λιμάνι μας να κάνει homeporting; Γιατί η δαπάνη ανά επιβάτη σε ένα λιμάνι που κάνει homeporting είναι 300€ ενώ σε ένα απλό λιμάνι διέλευσης είναι μόλις 60€. Η διαφορά είναι εμφανής και τεράστια. Από το σύνολο των 44 λιμένων της χώρας μόλις 6-9 θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να κάνουν homeporting. Δυστυχώς κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί ώστε η χώρα μας να αποκτήσει επιτέλους ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης του κλάδου κρουαζιέρας και λιμένων της χώρας. Καμιά εθνική προσπάθεια δεν έχει γίνει για να αξιοποιήσουμε αυτό το κρυμμένο θησαυρό. Και το ερώτημα παραμένει; Ποιος μας εμποδίζει να το πράξουμε; Κανείς. Παρά μόνο η εθνική μας ανικανότητα.

Σε μια χώρα όμως που έχει απωλέσει το 25% του εθνικού εισοδήματος της, που το 13% του πληθυσμού της ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, που τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να πετυχαίνει πλεονάσματα 3,5% δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αφήνουμε καμία ευκαιρία ανάπτυξης και προσέλκυσης σοβαρών επενδύσεων να πηγαίνει χαμένη. Τι πρέπει να γίνει συνεπώς για να αξιοποιήσουμε αυτή την αγορά και να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη μας;

Το πιο σημαντικό είναι να συνδέσουμε την διοίκηση, την οργάνωση και την ανάπτυξη των υποδομών στα λιμάνια μας με μεγάλες εταιρίες που κάνουν homeporting διεθνώς. Σε πολλά ευρωπαϊκά λιμάνια το management των λιμένων και το κόστος υποδομών το έχουν αναλάβει οι ίδιες εταιρείες που έχουν και τα κρουαζιερόπλοια με τις επονομαζόμενες συμφωνίες BOT (Build, Operate, Transfer). Έτσι εξασφαλίζουν έλεγχο πάνω στην ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν στους επιβάτες τους, αλλά και αποκτούν και εντονότερους δεσμούς με τα λιμάνια, τα οποία εξ ορισμού χρησιμοποιούν ως home ports. Αυτό είναι το σημείο από το οποίο πρέπει να ξεκινήσει μια εθνική προσπάθεια προκειμένου να κερδίσουμε σημαντικά οφέλη στην παγκόσμια αγορά κρουαζιέρας.

Η χώρα μας έχει μεγάλες δυνατότητες προσέλκυσης σοβαρών ξένων επενδύσεων, δημιουργία νέες θέσεως εργασίας και σημαντικής αύξηση των εσόδων της. Αρκεί επιτέλους να αρχίζουμε να δουλεύουμε με σχέδιο και αποτελεσματικότητα.