O Ρομπέν των Δασών είναι για τους Άγγλους ο γνήσιος λαϊκός ήρωας, μια θρυλική μορφή, που κινείται μεταξύ της πραγματικότητας και του φανταστικού. Ο άνθρωπος που έκλεβε από τους πλούσιους και έδινε στους φτωχούς, που δεν δίσταζε να τα βάλει με την καθεστηκυία τάξη στο Νότινγχαμ - με τον ίδιο το Σερίφη, που υπερφορολογούσε τους πολίτες.

Η διάσημη αυτή ιστορία έχει μεταξύ άλλων ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Ο Ρομπέν των Δασών δεν κυβέρνησε ποτέ το Νότινγχαμ! Παρέμεινε πάντα ο υπερασπιστής του λαού, ο προστάτης των φτωχών. Δεν χρειάστηκε ποτέ να διοικήσει, να λάβει αποφάσεις, να πάρει μέτρα και φυσικά να υποστεί τις συνέπειες όλων αυτών στη δημοφιλία του: Ήταν και θα είναι πάντα στο βρετανικό συλλογικό υποσυνείδητο η αρχετυπική μορφή του λαϊκού ήρωα.

Γιατί θυμηθήκαμε ξαφνικά τον αγγλικό μεσαιωνικό μύθο; Γιατί ίσως δεν υπάρχει πιο άμεσος τρόπος για να εξηγήσει κανείς στα ηγετικά κλιμάκια της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι το 2019 δεν είναι 2012 ούτε 2014. Ότι η εξουσία φθείρει. Ότι μεσολάβησε μια πενταετία σχεδόν διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου η εικόνα του «επαναστάτη», η εικόνα του υπερασπιστή των φτωχών και αδυνάτων τσακαλώθηκε. Και ούτε η συμμετοχή στην πορεία για το Πολυτεχνείο, ούτε η συμπόρευση με τους φοιτητές και λοιπούς στην ΑΣΟΕΕ, ούτε οι αγωνιστικοί χαιρετισμοί στον Έβο Μοράλες ούτε κάτι άλλο μπορεί να την ισιώσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε. Πήρε μέτρα, προσέλαβε χιλιάδες μετακλητούς και δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους, έκοψε συντάξεις, υπέγραψε ιδιωτικοποιήσεις, έκλεισε συμφωνίες με μεγάλες δυτικές – αλλά και ανατολικές – δυνάμεις, χρησιμοποίησε τα ΜΑΤ, «ευλόγησε» τη χρήση δακρυγόνων ουκ ολίγες φορές (από το Πισοδέρι μέχρι την πλατεία Συντάγματος) και πολλά ακόμη.

Μετά τις εκλογές βρέθηκε και πάλι στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έκτοτε ακολουθεί την πεπατημένη. Κράτησε τον ίδιο αρχηγό – στα 45 χρόνια της μεταπολίτευσης μόνο το ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου το έχει κάνει αυτό. Αναμασά τα ίδια συνθήματα, όχι μόνο αυτά του παρελθόντος, αλλά και τα πρόσφατα, που χρησιμοποιούσε – ανεπιτυχώς, όπως αποδείχθηκε – προεκλογικά. Φορά και πάλι το μανδύα του «επαναστάτη ποπολάρου» για να γοητεύσει πολιτικά τα πλήθη.

«Όσοι είχαν υπολογίσει ότι με μια εκλογική νίκη θα ξεμπερδέψουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, την Αριστερά και τις δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας, ας το ξανασκεφτούν», γράφει ο Αλέξης Τσίπρας στο τελευταίο του post στο Facebook. «Να ξεμπερδέψουν», όχι. Όποιος το είχε υπολογίσει, ας το αποκλείσει. Να επιστρέψουν στην εξουσία, όμως; Γιατί αν θεωρεί κανείς στο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Ρομπέν, έχοντας κυβερνήσει το Νότινγχαμ, μπορεί να ξαναβάλει την πράσινη στολή, να γυρίσει στο δάσος του Σέργουντ και να βρει και πάλι την ίδια λαϊκή απήχηση, πρέπει να το ξανασκεφτεί κι ο ίδιος καλά. Η επανάληψη του ίδιου έργου ποτέ δεν κόβει τα ίδια εισιτήρια.