Η κυβέρνηση δεν αγαπά τη διαφάνεια. Ή την αγαπά μόνον όσο τη βολεύει. Ή την αγαπά μόνον όσο καταλαβαίνει. Οσες εκδοχές και αν παρουσιαστούν, η πραγματικότητα δεν αλλάζει.
Η κυβέρνηση δεν έχει παρουσιάσει στους πολίτες, στα κόμματα, αλλά και στους βουλευτές της το σύνολο των δεσμεύσεων που έχει συμφωνήσει και πρόκειται να ψηφίσει τις επόμενες ημέρες στη Βουλή.

Χθες όμως στην αρμόδια επιτροπή της γερμανικής Βουλής κατατέθηκε το σχετικό νομοσχέδιο για την έγκριση της συμφωνίας με την Ελλάδα. Στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι το υπερπλεόνασμα (πέραν του 3,5%) που θα πετύχει η Ελλάδα και η «διανομή του» θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη και της τρόικας, με δικαίωμα βέτο(;).

Εξ ου και η σκόπιμη, αλλά και πολύ χρήσιμη διαρροή σε γερμανική εφημερίδα των «κρυφών σημείων» των προαπαιτουμένων που είναι υποχρεωμένη να ψηφίσει και να εφαρμόσει η κυβέρνηση και από το 2018, ανατρέποντας τις διαβεβαιώσεις της ότι τα μέτρα «είναι για το 2019 και μετά».

Κατ’ αρχήν ήρθε η αποκάλυψη ότι το θηριώδες πλεόνασμα του 3,5% θα ισχύσει μέχρι το 2022. Με άλλα λόγια, η φοροαφαίμαξη και η λιτότητα πηγαίνουν σε βάθος χρόνου.

Ανοίγει όμως ένα νέο κεφάλαιο στη «θεωρία των αντίμετρων» που προωθεί πεισματικά η κυβέρνηση, με εξαγγελίες κοινωνικού τύπου παροχών, ως αντίβαρο στην άκρατη λιτότητα που θα εφαρμόσει. Οπως φαίνεται, η «διαχείριση των αντίμετρων» θα υπόκειται σε διαβούλευση και συμφωνία με τους «θεσμούς» και σε καμία περίπτωση δεν θα αποτελεί προϊόν ελεύθερης βούλησης της κυβέρνησης.

Επιπλέον, ο εξωπραγματικός χαρακτήρας αυτού του πλεονάσματος φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία της Κομισιόν για τις άλλες πλούσιες χώρες της ευρωζώνης:
Η Κομισιόν προβλέπει για τη Γερμανία πλεόνασμα 8,7%(!!!), ανάπτυξη 1,6%-1,8%, δημόσιο χρέος έναντι του ΑΕΠ 60%.

Για τη Γαλλία αντιστοίχως προβλέπει έλλειμμα 2,3%-2,8%, ανάπτυξη 1,4%-1,7% και δημόσιο χρέος 100%. Για την Ιταλία οι προβλέψεις ανάπτυξης τριγυρίζουν σταθερά το μηδέν.

Ερχονται όμως στο προσκήνιο και νέα χαράτσια από το 2018 για τους ελεύθερους επαγγελματίες (με αυξήσεις εισφορών που μπορεί να αγγίξουν και το 36%), αλλά και πονηρές αλλαγές στα εργασιακά, τις οποίες ουδείς έχει αναφέρει στην κυβέρνηση.
Με το πλαίσιο που τείνει να διαμορφωθεί, ο τίτλος «ελεύθερος επαγγελματίας στην Ελλάδα» σίγουρα θα αποτελέσει ειδικό κεφάλαιο μελέτης και ανάλυσης σε μεγάλες οικονομικές σχολές.

Από την Ελευθερία του Τύπου