Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα, η Αθήνα συμφώνησε απολύτως με τις σκέψεις του Γάλλου προέδρου Ε. Μακρόν, που θέλει ενίσχυση και εμβάθυνση της Ευρωζώνης, με έναν κοινό υπουργό Οικονομικών, έναν κοινό προϋπολογισμό, αλλά και κοινοβούλιο της Ευρωζώνης.

Μόλις χθες, τη σκυτάλη παρέλαβε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Στην ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο, ο κ Γιούνκερ το… τερμάτισε, επιμένοντας ότι «το ευρώ είναι προορισμένο να γίνει το μοναδικό νόμισμα ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Κάλεσε δηλαδή και τα υπόλοιπα μέλη της Ε.Ε. να μπουν στο κλαμπ της ευρωζώνης. Και γι' αυτό πρότεινε να δημιουργηθεί ένα όργανο προετοιμασίας που θα προσφέρει τεχνική αλλά και οικονομική υποστήριξη ώστε τα υποψήφια μέλη του ευρώ να είναι απολύτως έτοιμα για την είσοδό τους στην ευρωζώνη.

Υποστήριξε, ακόμα, ότι χρειάζεται «ένας και μοναδικός» Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών για όλη την Ε.Ε., που ενδεχομένως θα είναι και ο αντιπρόεδρος της Ένωσης, θα προεδρεύει του Eurogroup, και θα δίνει αναφορά στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο κ. Γιούνκερ υποστήριξε ότι δεν χρειάζονται παράλληλες δομές στον προϋπολογισμό και στο κοινοβούλιο.

Αποκαλύφθηκε, επίσης, ότι οι ιδέες Γιούνκερ (που απορροφούν τις ιδέες Μακρόν) έχουν ήδη συζητηθεί στο Βερολίνο, με τον κ. Σόιμπλε όμως να παρεμβαίνει και πάλι ως… πυροσβέστης. Χρησιμοποιώντας το -κατά την εμμονική άποψή του- αρνητικό παράδειγμα της Ελλάδας, υποστήριξε ότι όλες οι χώρες της Ε.Ε. μπορούν να μπουν στο ευρώ μόνον όταν είναι απολύτως έτοιμες να χειριστούν το κοινό, σταθερό, σκληρό νόμισμα. Και παρέμεινε βράχος στην άρνησή του στην ιδέα της κοινοτικής αλληλεγγύης, λέγοντας ότι τα χρέη των κρατών-μελών δεν μπορούν να κοινοτικοποιηθούν, γιατί οι αποφάσεις για τα οικονομικά, δημοσιονομικά, κοινωνικά θέματα πρέπει να παραμείνουν έργο των εθνικών κυβερνήσεων, που θα έχουν την ευθύνη και θα υφίστανται και τις συνέπειες. Διαφορετικά, κανείς δεν θα προσπαθεί.

Το ζήτημα για την Ελλάδα είναι ότι βρίσκεται μπροστά σε αλλαγές Συνθηκών στην Ε.Ε. και ακόμα παραμένει οικονομικώς και δημοσιονομικώς… κουτσή, δηλαδή σε μνημόνιο και επερχόμενη εποπτεία. Η μεγάλη διαπραγμάτευση για την Αθήνα δεν είναι μόνον πώς θα βγει από το μνημόνιο, αλλά με ποιους θα συμμαχήσει και ποια θέματα θα υποστηρίξει ώστε στη «Νέα Ευρώπη» να μην παραμείνει ουραγός.