Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρ. Ερντογάν έχει ανακοινώσει μονομερώς και τον χρόνο και το περιεχόμενο της επίσκεψής του στην Αθήνα, η οποία -μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το σημείωμα- δείχνει να ασχολείται πρωτίστως με τα μέτρα ασφαλείας και την «εκκαθάριση» του τοπίου από γιάφκες Κούρδων αντιστασιακών.

Το παράδοξο αυτής της επίσκεψης είναι ότι η ελληνική προεδρία δεν έχει προβεί ακόμα στην επίσημη δημόσια αναγγελία της επίσκεψης Ερντογάν για τις 7-8 Δεκεμβρίου στην Αθήνα, γεγονός, όμως, που έχει επιβεβαιώσει πολλαπλώς, αλλά μονομερώς, η Άγκυρα, μέσω κυβερνητικών αξιωματούχων της και των ΜΜΕ.

Ο πρόεδρος Ερντογάν έχει σταθερώς και με ποικίλους τρόπους, από τον περασμένο Ιούλιο και εντεύθεν, «ανακοινώσει» στην Αθήνα ότι θα πραγματοποιήσει την επίσκεψη του αυτή μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου, χωρίς ποτέ να αιτιολογηθεί αυτή η πεισματική τουρκική εμμονή.

Σύμφωνα, μάλιστα, με αξιόπιστες διπλωματικές πηγές, ο κ. Ερντογάν φέρεται να έχει διευκρινίσει ότι, αν δεν του αποσταλεί η επίσημη ελληνική πρόσκληση μέχρι τις αρχές του Δεκεμβρίου, ο ίδιος είναι αποφασισμένος να επισκεφθεί μόνον τη Θράκη την προσεχή Παρασκευή. Για την πρόθεση του αυτή, αναφέρουν οι ίδιες καλά ενημερωμένες διπλωματικές πηγές, ο κ. Ερντογάν έχει ενημερώσει σχετικώς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Ωστόσο, δεν κατέστη δυνατή η επιβεβαίωση της πληροφορίας ότι ο κ. Ερντογάν, κατά τη διάρκεια αυτής της ενημέρωσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, εξέφρασε τη θέση ότι, αν δεν πραγματοποιηθεί η επίσκεψή του στην Αθήνα μέχρι το τέλος του χρόνου, τότε προτίθεται «να μετατρέψει το Αιγαίο σε Κύπρο», δηλαδή να προχωρήσει σε de facto διχοτόμηση (;) της περιοχής, χωρίς όμως να αναφερθεί στους τρόπους που θα το επιχειρήσει...

Ο κ. Ερντογάν, με πολλαπλές δηλώσεις του, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, δεν έχει αποκρύψει ποτέ την πρόθεσή του να συζητήσει σε βάθος με την Αθήνα τη Συνθήκη της Λωζάννης, έτσι ώστε, κατά την τουρκική θέση, να ξεκαθαριστούν μια για πάντα τα θέματα «κυριαρχικών δικαιωμάτων» και των δύο χωρών στο Αιγαίο.

Κατά την τουρκική ερμηνεία της Συνθήκης της Λωζάννης, στο Αιγαίο υπάρχουν ελληνικά νησιά με κατοχυρωμένη την ελληνική κυριαρχία, καθώς και τουρκικά με κατοχυρωμένη την τουρκική κυριαρχία, αλλά και πληθώρα νήσων και βραχονησίδων που δεν ανήκουν σε καμία πλευρά και γι' αυτό πρέπει «να μοιραστούν» ανάμεσα στις δύο χώρες με συμφωνία των μερών.