ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Εγχειρίδιο υπονόμευσης (2) - Ο «εκφυλισμός»
Στο στάδιο του “εκφυλισμού” δημιουργούνται τάσεις στην κοινωνία, οι οποίες είναι εντελώς αντίθετες με τα βασικά ήθη και τις αξίες της
Στο προηγούμενο άρθρο (Σάββατο 18/03/2023) παρουσιάσαμε συνοπτικά το πρώτο μέρος του εγχειριδίου υπονόμευσης που εφάρμοζε η Σοβιετική Ένωση κατά των δυτικών κρατών με στόχο την υπόσκαψη και την αποσταθεροποίησή τους μέσω της σταδιακής διάβρωσης και αποσύνθεσης των θεσμών, αξιών, εθνικής συνείδησης και κοινωνικής συνοχής τους
, έτσι όπως το αποκάλυψε τη δεκαετία του ’80 ένας αυτόμολος πρώην αρχιπράκτορας της KGB, ο Γιούρι Μπεζμένοφ. Ο Μπεζμένοφ περιέγραφε τέσσερα στάδια υπονόμευσης μέχρι την πλήρη καταστροφή του κράτους-στόχου.
Είναι αξιοσημείωτες οι αναλογίες με όσα φαίνεται να έχουν συμβεί τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα. Ιδού η συνέχεια, το πρώτο στάδιο υπονόμευσης, και θα επανέλθουμε. «Το 1ο στάδιο της υπονόμευσης είναι το στάδιο που ονομάζεται “εκφυλισμός”. Η ίδια η λέξη λέει τι ακριβώς γίνεται. Χρειάζονται δεκαπέντε με είκοσι χρόνια για να εκφυλιστεί μια κοινωνία. Γιατί δεκαπέντε με είκοσι χρόνια; Γιατί τόσος χρόνος απαιτείται για να εκπαιδεύσεις μια γενιά, μια γενιά μαθητών ή παιδιών, για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο διαμορφώνεται η ιδεολογία τους, η αντίληψη για τον κόσμο και η προσωπικότητά τους. Ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο. Η διαδικασία διαρκεί δεκαπέντε με είκοσι χρόνια. Τι περιλαμβάνει; Περιλαμβάνει μεθόδους προπαγάνδας(...).
Οι τομείς όπου διαμορφώνεται η κοινή γνώμη είναι η θρησκεία, το εκπαιδευτικό σύστημα, η κοινωνική ζωή, η δημόσια διοίκηση, τα Σώματα Ασφαλείας και, φυσικά, οι σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, η οικονομία. (...) Στο στάδιο του “εκφυλισμού” δημιουργούνται τάσεις στην κοινωνία, οι οποίες είναι εντελώς αντίθετες με τα βασικά ήθη και τις αξίες της. Η εκμετάλλευση αυτών των τάσεων είναι ο στόχος του υπονομευτή. (…) Στην περίπτωση της θρησκείας... καταστροφή, αλλοίωση, αντικατάσταση με διάφορα σεξιστικά δόγματα, που αποσπούν την προσοχή του ανθρώπου. Δεν έχει σημασία αν είναι ανόητα ή αφελή, αρκεί το κύριο θρησκευτικό δόγμα να αρχίσει σιγά σιγά να διαβρώνεται και να διαχωριστεί από το κύριο μέλημα του θρησκευτικού δόγματος, που είναι να φέρει τους ανθρώπους κοντά στον Θεό. (…) Στην εκπαίδευση δημιουργείται αποπροσανατολισμός ώστε οι μαθητές να μη μαθαίνουν οτιδήποτε εποικοδομητικό, πραγματικό, αποτελεσματικό. (…) Στην κοινωνική ζωή, αντικατάσταση των παραδοσιακών οργανώσεων με άλλες, ψεύτικες, αφαιρείται από τις πρώτες η αρμοδιότητα και αντικαθιστούμε τις σχέσεις μεταξύ ατόμων, ομάδων και κοινωνίας με τεχνητά δημοκρατικά σώματα. (…) Τα Σώματα Ασφαλείας, κι αυτά διαβρώνονται. (...) Εργοδοτικές σχέσεις. Στο στάδιο αυτό των δεκαπέντε - είκοσι χρόνων καταστρέφουμε τις παραδοσιακά θεσπισμένες σχέσεις των συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. (...) Από τη στιγμή, λοιπόν, που φέρνετε μια χώρα στο σημείο του εκφυλισμού, τίποτα πια δεν λειτουργεί, στο σημείο όπου κανείς δεν διακρίνει το σωστό από το λάθος (…)».
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 20/3
Είναι αξιοσημείωτες οι αναλογίες με όσα φαίνεται να έχουν συμβεί τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα. Ιδού η συνέχεια, το πρώτο στάδιο υπονόμευσης, και θα επανέλθουμε. «Το 1ο στάδιο της υπονόμευσης είναι το στάδιο που ονομάζεται “εκφυλισμός”. Η ίδια η λέξη λέει τι ακριβώς γίνεται. Χρειάζονται δεκαπέντε με είκοσι χρόνια για να εκφυλιστεί μια κοινωνία. Γιατί δεκαπέντε με είκοσι χρόνια; Γιατί τόσος χρόνος απαιτείται για να εκπαιδεύσεις μια γενιά, μια γενιά μαθητών ή παιδιών, για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο διαμορφώνεται η ιδεολογία τους, η αντίληψη για τον κόσμο και η προσωπικότητά τους. Ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο. Η διαδικασία διαρκεί δεκαπέντε με είκοσι χρόνια. Τι περιλαμβάνει; Περιλαμβάνει μεθόδους προπαγάνδας(...).
Οι τομείς όπου διαμορφώνεται η κοινή γνώμη είναι η θρησκεία, το εκπαιδευτικό σύστημα, η κοινωνική ζωή, η δημόσια διοίκηση, τα Σώματα Ασφαλείας και, φυσικά, οι σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, η οικονομία. (...) Στο στάδιο του “εκφυλισμού” δημιουργούνται τάσεις στην κοινωνία, οι οποίες είναι εντελώς αντίθετες με τα βασικά ήθη και τις αξίες της. Η εκμετάλλευση αυτών των τάσεων είναι ο στόχος του υπονομευτή. (…) Στην περίπτωση της θρησκείας... καταστροφή, αλλοίωση, αντικατάσταση με διάφορα σεξιστικά δόγματα, που αποσπούν την προσοχή του ανθρώπου. Δεν έχει σημασία αν είναι ανόητα ή αφελή, αρκεί το κύριο θρησκευτικό δόγμα να αρχίσει σιγά σιγά να διαβρώνεται και να διαχωριστεί από το κύριο μέλημα του θρησκευτικού δόγματος, που είναι να φέρει τους ανθρώπους κοντά στον Θεό. (…) Στην εκπαίδευση δημιουργείται αποπροσανατολισμός ώστε οι μαθητές να μη μαθαίνουν οτιδήποτε εποικοδομητικό, πραγματικό, αποτελεσματικό. (…) Στην κοινωνική ζωή, αντικατάσταση των παραδοσιακών οργανώσεων με άλλες, ψεύτικες, αφαιρείται από τις πρώτες η αρμοδιότητα και αντικαθιστούμε τις σχέσεις μεταξύ ατόμων, ομάδων και κοινωνίας με τεχνητά δημοκρατικά σώματα. (…) Τα Σώματα Ασφαλείας, κι αυτά διαβρώνονται. (...) Εργοδοτικές σχέσεις. Στο στάδιο αυτό των δεκαπέντε - είκοσι χρόνων καταστρέφουμε τις παραδοσιακά θεσπισμένες σχέσεις των συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. (...) Από τη στιγμή, λοιπόν, που φέρνετε μια χώρα στο σημείο του εκφυλισμού, τίποτα πια δεν λειτουργεί, στο σημείο όπου κανείς δεν διακρίνει το σωστό από το λάθος (…)».
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 20/3
