ΑΣ ΜΠΟΥΜΕ κατευθείαν στην ουσία.

Το «αμλετικό» ερώτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι: «Υπάρχει ζωή μετά τον Τσίπρα;». Αυτό θα το απαντήσει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ εντός των επόμενων εβδομάδων, οπότε και θα εκλέξει τον νέο πρόεδρο. Οι ενδιαφερόμενοι ή -επί το ακριβέστερον- αυτοί των οποίων τα ονόματα ακούγονται είναι συγκεκριμένοι, το ίδιο και το προφίλ του καθενός. Αχτσιόγλου, Χαρίτσης, Τσακαλώτος, Δούρου, Πολάκης, Τεμπονέρας. Ο τελευταίος θεωρητικά παίζει, παρότι δεν είναι βουλευτής. Οι επιλογές πάντως που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύο. Η μία είναι να το πάει τέρμα αριστερά, όπως θέλουν οι σύντροφοι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης («Ομπρέλα», «53» και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις). Η δεύτερη είναι να στραφεί προς το Κέντρο, να γίνει ένα κεντροαριστερό κόμμα, με την προσδοκία να κερδίσει τις εκλογικές δεξαμενές που είναι απαραίτητες για οποιοδήποτε κόμμα επιδιώκει ποσοστά που θα το καταστήσουν δυνάμει σχήμα εξουσίας. Αυτό υποτίθεται προκρίνουν οι προεδρικοί και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, μόνο κεντρώα δεν πολιτεύτηκε.

Στην πρώτη περίπτωση, αν κόψουν το τιμόνι αριστερά, ο δρόμος προς το 3% είναι ορθάνοιχτος. Η ταχύτητα θα είναι ανάλογη με αυτή που αναπτύσσεται στις νεροτσουλήθρες, μόνο που η πισίνα στο τέλος της διαδρομής θα είναι άδεια. Θα πονέσει αυτό. Στη δεύτερη εκδοχή, της στροφής στο Κέντρο, η πορεία είναι επίπονη. Πρέπει να κάνουν τους ορειβάτες και να σκαρφαλώσουν σε δύσκολο βουνό, στην κορυφή του οποίου τούς περιμένει ο Μητσοτάκης. Το Κέντρο είναι κατειλημμένο από τη ΝΔ, η οποία έχει στήσει τη σημαία της.

ΛΟΓΙΚΟ. Όταν τόσο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ παράγει περισσότερη τοξικότητα απ’ ό,τι βομβαρδισμένο πυρηνικό εργοστάσιο, προσπαθεί να διχάσει τους Έλληνες σε καλούς ΣΥΡΙΖΑίους και κακούς δεξιούς, σκορπίζει fake news όπως η σουπιά μελάνι, με ό,τι και όποιον διαφωνεί τον βαπτίζει «ακροδεξιό», χαίρεται με ό,τι τραγωδία ενσκήπτει για να κατηγορήσει τη χώρα, συντάσσεται με τους traffickers και τον Ερντογάν στο Mεταναστευτικό και το αγαπημένο θέμα των τρολ του στο διαδίκτυο είναι οι πηγάδες, στο Κέντρο είναι πιο ξένος απ’ ό,τι ένας Εσκιμώος στη Σαχάρα. Οι άνθρωποι του Κέντρου μετριοπαθείς είναι, δεν είναι ηλίθιοι. Ας επιστρέψουμε στις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπική εκτίμηση: Ό,τι και να επιλέξει, θα διασπαστεί. Αν επικρατήσουν οι «ομπρελάκηδες» και πάει αριστερά-τοίχο, θα φύγουν οι κεντρώοι (κεντρώοι, λέμε τώρα). Αν επιβάλουν άποψη οι προεδρικοί, οι «ομπρελάκηδες» θα πάρουν την ομπρέλα τους και θα πάνε σε άλλη πλαζ, μη οργανωμένη. Μεταξύ τους είναι ξένοι στο ίδιο κόμμα.

Δεν είναι εύκολη η απάντηση που καλείται να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο λόγος είναι ότι δεν έχει απαντήσεις για τα προβλήματα της χώρας. Και ο λόγος για τον οποίο δεν έχει απαντήσεις για τα προβλήματα της χώρας είναι ότι ποτέ δεν τον απασχόλησαν. Τον ενδιέφερε μόνο η εξουσία και τα προβλήματα της χώρας ήταν πρόβλημα γι’ αυτόν, διότι τον εμπόδιζαν να χαρεί την εξουσία. Στο ερώτημα λοιπόν αν στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ζωή μετά τον Τσίπρα, θα απαντήσει σύντομα ο ίδιος. Το ερώτημα αν στην πολιτική της χώρας υπάρχει ζωή μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, την απάντηση την έδωσε το εκλογικό σώμα.

Υπάρχει και είναι μια χαρά.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 2/7