Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ την ερχόμενη εβδομάδα ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής, με την αρνητική έννοια, θα είναι ο Ερντογάν. Όλοι θα κρέμονται από πάνω του για το αν θα δεήσει να άρει το βέτο ώστε να ενταχθεί η Σουηδία στη Συμμαχία. Άγνωστο αν τελικά θα επιτευχθεί συμβιβασμός. Ό,τι και να συμβεί, συμφωνία ή μη, ηττημένοι σε αυτή τη φάση -τονίζουμε το «σε αυτή τη φάση»- θα είναι το ΝΑΤΟ, όλα τα κράτη-μέλη, η Σουηδία περισσότερο από όλους, αλλά και οι ΗΠΑ.

Η Τουρκία, ένα ημιδικτατορικό καθεστώς, το οποίο υπονομεύει διαρκώς και με κάθε πιθανό τρόπο τα συμφέροντα, τη συνοχή και την ασφάλεια της Συμμαχίας, έχει καταφέρει να ταπεινώσει όλους τους παραπάνω, υποδεικνύοντας και επιβάλλοντας μέχρι και την αλλαγή της εσωτερικής νομοθεσίας της Σουηδίας, κρατώντας ταυτόχρονα όμηρο ολόκληρο το ΝΑΤΟ προκειμένου να εκβιάσει για μία σειρά από ζητήματα: από την απαγόρευση φιλοκουρδικών εκδηλώσεων σε ευρωπαϊκό έδαφος (!) μέχρι την αποδέσμευση των F-16 Viper από τις ΗΠΑ.

Ο Ερντογάν, γνωρίζοντας την εμμονική προσκόλληση μέρους της αμερικανικής γραφειοκρατίας στην ιδέα της «αναντικατάστατης» Τουρκίας ως γεωγραφικού χώρου, τραβάει το σκοινί όσο δεν παίρνει, όντας βέβαιος ότι δεν θα σπάσει. Το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Οι ΗΠΑ εμφανίζονται διατεθειμένες να ικανοποιήσουν κάθε καπρίτσιο του Ερντογάν, από τη διπλή ονομασία των Στενών μέχρι την αποτύπωση της Κύπρου στους ΝΑΤΟϊκούς χάρτες με συντεταγμένες αντί της επίσημης ονομασίας «Κυπριακή Δημοκρατία». Η δε Σουηδία υποβάλλεται στην εξευτελιστική διαδικασία να αλλάζει τη νομοθεσία της κατά τα γούστα της Τουρκίας και να τη θέτει προς έγκριση στον σουλτάνο, ο οποίος δεν έχει εισέτι ικανοποιηθεί και ζητά περισσότερα.

Ενδεικτικό μάλιστα του διαρκούς καψονιού που τους κάνει είναι ότι τώρα παρουσιάζει ως νέο επιχείρημα για την άρνησή του να συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ το κάψιμο του Κορανίου από αντιισλαμιστές, αντιτούρκους διαδηλωτές, κατόπιν άδειας για την «εκδήλωση» από τη σουηδική Δικαιοσύνη. Αν οι Σουηδοί ήθελαν και είχαν και λίγη διάθεση για μαύρο χιούμορ, θα μπορούσαν να γυρίσουν στην κυριολεξία ανάποδα την κατάσταση, αποσύροντας το αίτημα για ένταξη στη Συμμαχία ως ένδειξη διαμαρτυρίας και να αφήσουν μετά τους Τούρκους να βγάλουν άκρη με τους Αμερικανούς. Όλη η ιστορία του αυτοευτελισμού του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να αφήνει περίπου αδιάφορη την Ελλάδα, αλλά όπως πάντα μέρος του τουρκικού εκβιασμού μάς αφορά.

Η απαίτηση για αποτύπωση της Κυπριακής Δημοκρατίας στους ΝΑΤΟϊκούς χάρτες με συντεταγμένες αντί της ονομασίας, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχει από πίσω θετική για εμάς ατζέντα, ήτοι συμπερίληψη της Κύπρου στις ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξει κάποιος συμβιβασμός -από τους συνήθεις στις ευρωατλαντικές δομές-, όπου θα τηρηθούν τα προσχήματα για όλους και θα επέλθει συμφωνία. Είναι όμως προφανές ότι και για λόγους συμβολισμού αλλά και ουσίας, που έχουν να κάνουν με τη φήμη και το βάρος της χώρας, δεν είναι δυνατόν, όταν οι Τούρκοι προσπαθούν να επιβάλλουν τα Κατεχόμενα ως κράτος, εμείς να αποδεχόμαστε το κυπριακό κράτος ως συντεταγμένες. 

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ