Υπάρχει ένα «παράθυρο ευκαιρίας» για την παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία , σύμφωνα με προσεγγίσεις έγκυρων αναλυτών και υπηρεσιών πληροφοριών, μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου, με περισσότερες πιθανότητες αυτό να συμβεί στο τέλος του 2022. Στο ενδεχόμενο αυτό θα δημιουργηθεί μια περίοδος βραχυπρόθεσμης αποκλιμάκωσης της έντασης στις τιμές καυσίμων στις διεθνείς αγορές, ενώ μέχρι τότε θα έχει εξελιχθεί κάθε δυνατή προσπάθεια από πλευράς Δύσης - ΗΠΑ να διακινηθούν οι ποσότητες σιτηρών που έχουν εγκλωβιστεί στα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, προκειμένου να αποτραπεί επί του παρόντος η απειλή της επισιτιστικής κρίσης που σχετίζεται με την Ουκρανία. Η λογική που ενθαρρύνει την περίπτωση διαπραγματεύσεων μεταξύ Ουκρανίας - Ρωσίας για το τέλος των εχθροπραξιών βασίζεται στην παραδοχή ότι η Ρωσία ήδη πλησιάζει στο να πετύχει τους εδαφικούς στόχους της στην Ουκρανία, που είναι ο έλεγχος του Ντονμπάς και η διατήρηση της Κριμαίας και της Θάλασσας του Αζόφ. Θα μπορούσε λοιπόν να υπάρξει διχοτόμηση της Ουκρανίας, όπου το δυτικό τμήμα θα κρατούσε την Οδησσό και το άνοιγμα στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ οι ρωσόφωνοι θα ήταν πλέον ασφαλείς στα ανατολικά εδάφη, υπό την εγγύηση της Μόσχας. Φυσικά υπάρχουν και τα αντίθετα σενάρια, που θέλουν τον πόλεμο να κρατά για μεγάλο χρονικό διάστημα επιπλέον, με τη Βρετανία να πρωταγωνιστεί, άσχετα αν η Ρωσία προχωρήσει προς την κατάληψη της Οδησσού και της ρωσικής επιρροής ζώνης της Υπερδνειστερίας στη Μολδαβία. Στόχος στην περίπτωση αυτή είναι να δημιουργηθεί ένα «δυτικό δαχτυλίδι» γύρω από τη Ρωσία που να θωρακίζει, ως νέο «σιδηρούν παραπέτασμα», τις χώρες της Βαλτικής και της Ανατολικής και Βόρειας Ευρώπης, ενώ θα οδηγούσε σε συνθήκες κατάρρευσης το καθεστώς Πούτιν. Όπως και αν εξελιχθούν οι καταστάσεις στο βόρειο, «θερμό μέτωπο», οι συνθήκες θα αλλάξουν δραματικά για την Ευρώπη και τον κόσμο. Εξέλιξη που έγινε φανερή και από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ισπανία, η σημασία της οποίας δεν περιορίζεται μόνο στη διεύρυνσή της με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας.

Κρίσιμο ζήτημα είναι ότι ήδη οι κύριες ευρωπαϊκές δυνάμεις, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Βρετανία, απορρυθμίζονται πολιτικά και από πλευράς κοινωνικής συνοχής. Τα κύματα της ακριβής ενέργειας και του καλπάζοντος πληθωρισμού μαζί με τα προβλήματα αξιοπιστίας των κυβερνήσεων ή των κομματικών συστημάτων τους τις θέτουν σε περιδίνηση. Πολλοί αναλυτές θεώρησαν σοκ το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία, παρά το γεγονός ότι η προοπτική της συνεργασίας μεταξύ Μακρόν και «Ρεπουμπλικανών» θα δώσει τη λύση της κυβερνησιμότητας, αλλά δεν θα άρει το πρόβλημα μη αποδοχής της λειτουργικότητας της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας από τους Γάλλους, που σε ποσοστό 54% δεν ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές. Διαδηλώσεις και συγκρούσεις προβλέπονται για τους χειμερινούς μήνες στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με το έλλειμμα ηγεσίας και οράματος πιο περισπούδαστο από ποτέ. Ταυτόχρονα, η Ενωση διευρύνεται προς Ουκρανία, Γεωργία, Μολδαβία, Βαλκάνια. Περιοχές φτωχές, σε κρίση ή κατεστραμμένες, χωρίς θεσμούς, δομές και προδιαγραφές Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ΗΠΑ επίσης έχουν μπροστά τους τις «ενδιάμεσες εκλογές», όπου με τη νέα σύνθεση σε Γερουσία και Βουλή των Αντιπροσώπων προβλέπεται μεγαλύτερη αστάθεια για την προεδρία Μπάιντεν και ακόμα μεγαλύτερη κοινωνική πόλωση λόγω της επιρροής Τραμπ. Ποιο είναι λοιπόν το μέλλον της Δύσης; Η απάντηση είναι ήδη προδιαγεγραμμένη, άσχετα με τις επιμέρους στρατηγικές, τις προσεγγίσεις και τους ανταγωνισμούς των χωρών και των ηγεσιών τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταρρέει ως αυθύπαρκτη οντότητα και θα «συγχωνευθεί», ως τελωνειακή ένωση και ζώνη ταυτόσημων εμπορικών προδιαγραφών, με τις ΗΠΑ, σε μια «Ατλαντική Ενωση». Το νέο ΝΑΤΟ θα αποτελέσει τον αμυντικό της βραχίονα και η G7, στη μετεξέλιξή της, το νέο Διευθυντήριο. Τις εξελίξεις οδηγεί η νέα «μεγάλη Ανατολή» της Ευρασίας, με την Κίνα να ανακοινώνει δικό της ΔΝΤ, αρχικά με Μαλαισία, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Χονγκ Κονγκ, Χιλή, νέο swift με τη Ρωσία και νέο αποθετικό νόμισμα («καλάθι» νομισμάτων) βασισμένο στην ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική), αλλά και αξίες commodities ή πρώτων υλών, με «ιδρυτικά μέλη» τις γειτονικές Ιράν και Τουρκία. Ηδη χώρες του Νότου, αλλά και της Ευρασίας συνδέονται με τις διεργασίες αυτές, όπως π.χ. η Αργεντινή, με τα χρέη σε δολάρια και ευρώ να προβλέπεται ότι θα διαγράφονται μονομερώς. Ενας νέος κόσμος είναι υπό διαμόρφωση, των «δύο Αυτοκρατοριών», με ηγέτιδες δυνάμεις την Κίνα στην παγκόσμια Ανατολή και τις ΗΠΑ στην παγκόσμια Δύση. Η μετα-ψυχροπολεμική παγκοσμιοποίηση του χρηματιστηριακού, υπερεθνικού αναρχο-καπιταλισμού και του φιλελεύθερου, εμμονικού δικαιωματισμού μένει στην... Ιστορία.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 2 Ιουλίου 2022