Οι διεθνείς εξελίξεις ευνοούν την Ελλάδα . Η εκλογή Νετανιάχου µε κυβέρνηση πλειοψηφίας στο Ισραήλ µόνον ως θετική είδηση µπορεί να διαβαστεί στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Οι ενδιάµεσες εκλογές στις ΗΠΑ και το γεγονός ότι οι ∆ηµοκρατικοί διατηρούν την πλειοψηφία τους στη Γερουσία, ενώ οι Ρεπουµπλικανοί ανακτούν τον έλεγχο µόνον στη Βουλή των Αντιπροσώπων, επίσης θετικά µπορεί να ερµηνευθεί στην Ελλάδα και την Κύπρο, µε δεδοµένο ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, Ρ. Μενέντεζ, θα παραµείνει στο αξίωµά του, ενώ στο αντίθετο αποτέλεσµα θα υπήρχε µια νίκη για το φιλοτουρκικό λόµπι στις ΗΠΑ. Το γεγονός ότι ο ∆ηµοκρατικός αντικυβερνήτης στην Πενσιλβάνια, φιλελληνικού προσανατολισµού, Τζ. Φέτερµαν επανεκλέχθηκε, απέναντι στον «στρατευµένο» υπέρ των συµφερόντων της Τουρκίας γιατρού, υψηλού προφίλ, Μεχµέτ Οζ, µόνον στα θετικά για τα συµφέροντά µας µπορεί να συνυπολογισθεί.

Επίσης, οι δύο αποφάσεις που ανακοίνωσε στην τελευταία τηλεοπτική συνέντευξή του ο Ελληνας πρωθυπουργός, σύµφωνα µε τις οποίες το σηµαντικό από γεωστρατηγικής άποψης λιµάνι της Αλεξανδρούπολης παραµένει ιδιοκτησία του ελληνικού ∆ηµοσίου, αφού οι δύο όµιλοι που το διεκδικούσαν είχαν σηµαντικά προβλήµατα συγκρότησης, αποτελεί «οριστική λύση», που σε καµία περίπτωση δεν ενοχλεί στη βάση της στρατηγικής συµφωνίας µας τη συνεργασία µε τις ΗΠΑ (όπως άλλωστε και στην περίπτωση της Σούδας), αλλά και τις διευκολύνσεις προς βορρά των δυνάµεων του ΝΑΤΟ. Ακόµα, η κίνηση για έναρξη ερευνών για υδρογονάνθρακες στα νότια της Κρήτης ή στο Καστελλόριζο, σε συνεργασία µε τον αµερικανικό κολοσσό της ExxonMobil, δίνει επιτέλους µια εξέλιξη στην «αµήχανη» στάση της Αθήνας τα προηγούµενα χρόνια, µη προχωρώντας επί του παρόντος στην πιο «δύσκολη» κίνηση, ως προς την αντίδραση της απρόβλεπτης, ειδικά στην προεκλογική περίοδο, Τουρκίας, µε την επέκταση στα 12 ν.µ. Η Ελλάδα µε αυτόν τον τρόπο αναζητεί νέους πόρους από τα Ιωάννινα και την Πελοπόννησο µέχρι το Λιβυκό, ενώ εµπλέκεται µε µεγάλες προσδοκίες στο ενεργειακό «Ελ Ντοράντο» της Ανατολικής Μεσογείου.

Κρίσιµο για τις διεθνοπολιτικές και οικονοµικές εξελίξεις µπορεί να χαρακτηρισθεί και αυτό που συµβαίνει στην Ουκρανία, σε απόλυτη σύµπτωση µε τη διενέργεια των ενδιάµεσων εκλογών στις ΗΠΑ. Η διαταγή, δηλαδή, του Ρώσου υπουργού Αµυνας, Σ. Σοϊγκού, να αποχωρήσουν οι ρωσικές δυνάµεις από τη δυτική όχθη του ποταµού ∆νείπερου στην περιοχή της Χερσώνας, διατηρώντας τη διάταξή τους στην ανατολική όχθη. Αυτό ουσιαστικά σηµατοδοτεί τη µεγάλη ευκαιρία για να υπάρξει εκεχειρία στην Ουκρανία και στη συνέχεια διαπραγµατεύσεις µε νέα χάραξη των συνόρων Ρωσίας - Ουκρανίας. Με δεδοµένο ότι αυξάνονται οι αντιδράσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ για περαιτέρω «επιµονή» στη στήριξη, στρατιωτική και οικονοµική, στο Κίεβο, για να συνεχίζει τον πόλεµο µε τη Ρωσία, και τις πολύ σηµαντικές περιπλοκές που έχουν σηµειωθεί στη δυτική οικονοµία µε την αύξηση του πληθωρισµού και των επιτοκίων και των κεντρικών τραπεζών, είναι παραπάνω από έκδηλη η ευκαιρία για αποκλιµάκωση στο «θερµό µέτωπο» της Ουκρανίας στην αρχή και όχι στο τέλος του χειµώνα. Μια τέτοια εξέλιξη, µάλιστα, θα µπορούσε να δηµιουργήσει κλίµα αισιοδοξίας στα διεθνή χρηµατιστήρια, δικαιώνοντας τους ελάχιστους αναλυτές και οικονοµολόγους που έχουν προβλέψει θετικές εξελίξεις τον Ιανουάριο του 2023, αντί για τριγµούς και πιθανότητα διεθνούς «κραχ».

Το πρόβληµα όµως που πλέον έχει η Ελλάδα και αυξάνει το επονοµαζόµενο «country risk» στις αναλύσεις και εκτιµήσεις των διεθνών και επενδυτικών οίκων είναι εσωτερικό και ειδικό. Ονοµάζεται «Predator». Και ουσιαστικά δεν σχετίζεται µε τις νόµιµες παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ του Ανδρουλάκη και του δηµοσιογράφου Κουκάκη, όπως επιχειρεί να τα συνδέσει η αντιπολίτευση. Αλλά µε έναν ιδιωτικό «µηχανισµό», που έχει στην ιδιοκτησία του, χρησιµοποιεί και εµπορεύεται και εκτός Ελλάδας προηγµένα λογισµικά ψηφιακής κατασκοπείας, ισραηλινής τεχνολογίας. Οι ιδιώτες αυτοί έχουν στη διάθεσή τους στοιχεία και περιεχόµενο παράνοµης παρακολούθησης που έχουν διαπράξει, τα οποία διαρρέουν στον Τύπο για να δηµιουργήσουν αναταραχή και να διαφύγουν των ευθυνών τους. ∆εν είναι άγνωστοι ούτε αυτοί ούτε οι εταιρείες τους. Οποια κι αν είναι η εξέλιξη, υπάρχουν δύο ενδεχόµενα. Το ένα είναι η Ελλάδα να γυρίσει σε καταστάσεις της περιόδου 1989-1993, µε απροσδιόριστες, αλλά σίγουρα αρνητικές επιπτώσεις. Το άλλο, ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, η ∆ικαιοσύνη και οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας να ανακτήσουν τον έλεγχο. Ανάλογα µε το τι από τα δύο θα συµβεί, θα καθορισθούν οι πολιτικές εξελίξεις, το κλίµα προς τις εκλογές και εν πολλοίς το αποτέλεσµα των εκλογών. Το «σκάκι» του κ. Μητσοτάκη και η επιτυχία των επιλογών του µας αφορούν όλους…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 12 Νοεμβρίου 2022