ΕΙΝΑΙ σίγουρα ασυνήθιστο και πολιτικά μάλλον τολμηρό. Ειδικά σε προεκλογικούς χρόνους. Ο πρωθυπουργός της χώρας κάθεται στην απέναντι πολυθρόνα με μια νεαρή ΥouΤuber και, σε απευθείας μετάδοση στα κοινωνικά δίκτυα και κατ’ επέκταση σε όλα τα μίντια, μιλούν χωρίς ατζέντα. Για όλα και επί μακρόν.

Ο λόγος για την παρουσία του Κ. Μητσοτάκη στον διαδικτυακό χώρο της Νεφέλης Μεγκ. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι επρόκειτο για μια συνάντηση των γενεών.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι το πλέον πιθανόν είναι ότι θα κατέληγε σε μια αναμέτρηση των γενεών. Και αυτό, όχι γιατί η Μεγκ θα στρίμωχνε τον πρωθυπουργό ή θα του φερόταν με θεσμική ασέβεια με τον τρόπο που θα έθετε ερωτήσεις.

Ούτε γιατί ο πρωθυπουργός θα ερχόταν σε δύσκολη θέση ως προς το να απαντήσει. Αλλά θα ήταν μια συζήτηση τεχνικά δύσκολη.

Η Νεφέλη, από την πλευρά της, θα ακολουθούσε την κουλτούρα των social media. Αξία έχει να προκαλείς και όχι να συζητάς. Να ρωτάς με θράσος και πρόκληση για να κάνεις «κλικ» και όχι να περιμένεις απαντήσεις.

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να διατηρήσει μια ευταξία στο περιβάλλον της συνέντευξης, για να μην υπάρξει, από τη μία, αμηχανία και, από την άλλη, χαοτική κατάσταση.

Η Νεφέλη στη διάρκεια της συζήτησης θα ένιωθε ενθουσιασμό, καθώς έθετε ερωτήσεις στον πρωθυπουργό, και με το πέρασμα του χρόνου οικειότητα, άρα μπορούσε να χάνει όλο και πιο πολύ την αυτοπειθαρχία που χρειάζεται μια συνέντευξη σε παραδοσιακό ή ψηφιακό μέσο, αδιάφορο.

ΕΤΣΙ η επιλογή του πρωθυπουργού και του επικοινωνιακού του επιτελείου εμπεριείχε ρίσκο. Αποτελούσε μια τολμηρή πολιτικά και τεχνικά επιλογή. Τι συνέβη; Η επιλογή δικαιώθηκε.

Ο πρωθυπουργός μαζί με τη Νεφέλη Μεγκ πέτυχε μια συνάντηση γενεών στη βάση της αντιπαράθεσης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι μόνον ο πρωθυπουργός. Είναι ο πατέρας τριών παιδιών. Δύο κορίτσια, ένα αγόρι. Σήμερα οι ηλικίες τους κινούνται γύρω από τα 20 χρόνια.

Ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε με έναν τρόπο φυσικό. Όπως ο πατέρας που έχει περάσει πολλές ώρες συζητώντας με τα παιδιά του, μεγαλώνοντάς τα και όχι δεχόμενος «επισκέψεις» και «ακροάσεις» από αυτά κάποιες Κυριακές στο σαλόνι. Ο πρωθυπουργός είναι εκπρόσωπος μιας υγιούς (περιορισμένης είναι η αλήθεια) αστικής τάξης που δίνει βιωματική σημασία στη σχέση με τα παιδιά τους. Συζήτησε ο πατέρας, που τυγχάνει να είναι πρωθυπουργός...

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»