Ο επονομαζόμενος«φράχτης» στον Έβρο αποτελεί μια κρίσιμη υποδομή για την εθνική ασφάλεια στα σύνορα με την Τουρκία.

Πριν από ελάχιστες εβδομάδες με πρωτοβουλία Ελλήνων ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε μια τροπολογία στο Ευρωκοινοβούλιο, την Επιτροπή Προϋπολογισμού, που όχι τυχαία ονομάσθηκε «τροπολογία Παπαδημούλη», με την οποία αποφασιζόταν η μη χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά κονδύλια τεχνικών έργων στα κοινά εξωτερικά σύνορα. Χαρακτηριστικό τέτοιο έργο ο «φράχτης» στον Έβρο, στα ελληνικά σύνορα. Στο διά ταύτα της τροπολογίας που συντάχθηκε (και) από ελληνικά χέρια -με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ- αναφερόταν: «Η αρμόδια για τον προϋπολογισμό Αρχή της ΕΕ αντιτίθεται σθεναρά στη χρήση κάθε ενωσιακής χρηματοδότησης για την κατασκευή περιφράξεων ή τειχών στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης και αναμένει ότι η Επιτροπή (Κομισιόν) θα συνεχίσει να αρνείται κάθε τέτοια χρηματοδότηση, τώρα και στο μέλλον».

Η «τροπολογία Παπαδημούλη» πέτυχε πλειοψηφία στήριξης σε ψηφοφορία στις 29 Μαρτίου. Η εν λόγω πρωτοβουλία κατακρίθηκε σθεναρά στην Ελλάδα και από τη στήλη φυσικά, με βάσιμη επιχειρηματολογία ότι Έλληνες ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κινούμενοι από την ιδεοληψία τους, στράφηκαν ενάντια στις ελληνικές προτεραιότητες. Από την πλευρά του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης εκφράσθηκε η αποφασιστικότητα το έργο του «φράχτη» να ολοκληρωθεί με εθνικά κονδύλια εξ ολοκλήρου.

Ελάχιστες εβδομάδες μετά, με έντονη διπλωματική δραστηριότητα της Νέας Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ-Χριστιανοδημοκράτες), υπερψηφίσθηκε τροπολογία του ΕΛΚ στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, με την οποία καταργείται η προαναφερόμενη «τροπολογία Παπαδημούλη». Η τροπολογία 49 του ΕΛΚ πήρε 322 θετικές ψήφους έναντι 290 αρνητικών και 20 αποχών, γιατί μετακινήθηκε ως προς τη στάση της η ευρωομάδα των Γάλλων του Μακρόν. Στη νέα απόφαση προκρίνεται ότι: Η Κομισιόν καλείται να κινητοποιήσει αμέσως σημαντικά κονδύλια και πόρους της ΕΕ για να στηρίξει τα κράτη-μέλη στην ενίσχυση των υποδομών προστασίας των συνόρων, των μέσων επιτήρησης και των εναέριων και των εξοπλισμών. Επίσης καταδικάζει τις απόπειρες εργαλειοποίησης των μεταναστών (προφανώς όπως αυτή που επεχείρησε η Τουρκία σε βάρος της Ελλάδας στα σύνορα του Έβρου την άνοιξη του 2020). Προκρίνει εξάλλου ουσιαστικό έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, ιδίως στο πλαίσιο υβριδικών αποσταθεροποιητικών ενεργειών.

Πέραν των κονδυλίων για την επέκταση και τη λειτουργικότητα του «φράχτη» στον Έβρο, που πλέον δεν θα είναι από τον εθνικό αλλά από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, τίθεται το ερώτημα: Ποιοι εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον και ποιοι την υπερεθνική ιδεοληψία περί ελεύθερης κίνησης των μεταναστών με παράτυπο τρόπο; Και από εκεί και πέρα ποιοι εξυπηρετούν τις στρατηγικές της Τουρκίας, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και σε ευρωπαϊκό και ποιοι όχι; Και στην περίπτωση του «φράχτη» και της τροπολογίας δεν μιλάμε, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση Γεωργούλη ή και στις επενδύσεις και χρήση σε ακίνητα Παπαδημούλη, για ατομικές συμπεριφορές ή επιλογές πολιτικών στελεχών αλλά για συνολικότερες πολιτικές στρατηγικές και θεωρήσεις, που αφορούν άμεσα τη χώρα και μια επόμενη επιθετική κίνηση από την Τουρκία ή τη διαδικασία διαπραγμάτευσης με την Τουρκία.

Νέα Δημοκρατία από τη μία και ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Διακύβευμα οι εθνικές προτεραιότητες και πώς τις εννοεί το κάθε κόμμα διακυβέρνησης…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 20/4