Η αυθόρμητη κινητοποίηση πολιτών και οι ανοιχτές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και αγανάκτησης για τις ξαπλώστρες και τους μισθωμένους χώρους από τα beach bars στις παραλίες της Πάρου κατ’ αρχήν, τελικά, λειτούργησε και δείχνει τον δρόμο. Κινητοποιήθηκαν τα μίντια και σχεδόν άμεσα οι περιφερειακές υπηρεσίες των δήμων και -το σημαντικότερο- η κεντρική κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών. Μέσα σε ελάχιστα 24ωρα παραλίες, όπως αυτές της Santa Maria στην Πάρο, άρχισαν να απελευθερώνονται, στο πλαίσιο εφαρμογής του ισχύοντος νόμου. Οι πετσέτες βρήκαν τη θέση τους δίπλα στις πανάκριβες ξαπλώστρες των 120 ευρώ το ζευγάρι. Ανάλογη κινητοποίηση παρατηρείται και στα άλλα νησιά και τους τουριστικούς ηπειρωτικούς προορισμούς, που παρουσιάζουν τέτοιου τύπου δυσλειτουργίες και παρενέργειες της αυθαιρεσίας και της διαφθοράς. Γιατί φυσικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με γνώμονα την απληστία, αλλά και τις προσωπικές ή οικονομικές παράνομες σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ επιχειρηματιών και τοπικών αξιωματούχων των ελεγκτικών μηχανισμών, αλλά και ενός γενικότερου κλίματος τρομοκρατίας που «καλλιεργείται» με μπράβους και απειλές απέναντι σε όσους θέλουν να αντιδράσουν σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, εμπεδώνεται ένα περιβάλλον αυθαιρεσίας, όπου όλα επιτρέπονται και κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί. Για παράδειγμα, πληροφορούμαστε ότι στην περίπτωση της Πάρου και των παραλιών που βρέθηκαν στο επίκεντρο τίποτα δεν εξελίχθηκε τυχαία. Αξιωματούχοι των περιφερειακών ελεγκτικών μηχανισμών, που είναι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή των νόμου και τον έλεγχο των παραχωρήσεων στις συγκεκριμένες περιοχές, βρίσκονταν στις πρώτες ξαπλώστρες, να τους βρέχει το κύμα, με τις οικογένειές τους σε μια φιλοξενία διαρκείας για όλο το καλοκαίρι.

Ομοίως τοπικοί αξιωματικοί της Αστυνομίας, του Λιμενικού και ούτω καθεξής. Υπήρξε μάλιστα και εξαιρετική περίπτωση αρμοδίου, από τους περιφερειακούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, που εργαζόταν τα προηγούμενα χρόνια στην εν λόγω επιχείρηση, έχοντας πάρει άδεια από την υπηρεσία του για ιατρικούς λόγους. Υπάρχουν πολιτικοί διαφόρων και διαφορετικών κομμάτων που διακηρύσσουν, με απόλυτο κυνισμό, στα καφέ και τα εστιατόρια του Κολωνακίου και του κέντρου της Αθήνας, όπου συχνάζουν, ότι τα επόμενα χρόνια τα ελληνικά νησιά θα είναι πλέον απλησίαστα για τους Έλληνες. Αυτό το θεωρούν και το αξιολογούν ως αναπτυξιακή δυναμική για τη χώρα. Φυσικά τέτοιες απόψεις και προσεγγίσεις δεν αφορούν το πρωθυπουργικό γραφείο ούτε τα αρμόδια υπουργεία. Δεν θα πρέπει να περάσει καθόλου απαρατήρητη η άμεση κινητοποίηση του υπουργείου Οικονομικών και οι δηλώσεις σχετικά με τους παραχωρησιούχους του κ. Χατζηδάκη. Κάποιοι πολιτικοί όμως -και πολύ περισσότερο οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης- θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ανταποκριθούν στις αρμοδιότητές τους, αφήνοντας τις κυνικές παραδοχές και τα αμφίσημα χαμόγελα, μαζί με την ανοχή στη διαφθορά, στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Η Ελλάδα του 2023, και η σχεδιαζόμενη και επισπεύδουσα Ελλάδα του 2030, για την οποία εργάζεται ο έχων την πλέον ισχυρή νομιμοποίηση των τελευταίων δεκαετιών από τους πολίτες, πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, δεν αποτελεί επιστροφή στην καταρρέουσα, διεφθαρμένη και σε αποδόμηση Ελλάδα του 2000 και του «Ελ Ντοράντο» του χρηματιστηρίου. Και τότε για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό μιλούσαν οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες και προπάντων οι κυβερνώντες.

Αναφερόμενοι στα αυθόρμητα κινήματα των πολιτών, όπως αυτό για τις ελεύθερες παραλίες, θα πρέπει να επιμείνουμε σε μια αξιολόγηση. Προκαλούν ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση απέναντι σε μια στρέβλωση, εφόσον αυτή είναι υπαρκτή και συγκεκριμένη. Έχουν μεγάλη σημασία ως μαζική, αυθόρμητη αντίδραση από τη στιγμή που δεν εξυπηρετούν μικροκομματικές σκοπιμότητες ή «καπελώνονται» από πολιτικά κόμματα. Αποτελούν μια μορφή «διόρθωσης» στις κακοτεχνίες…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»