ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Μήπως ''άξονας'' Ελλάδας - Ιταλίας στο Μεταναστευτικό;
Αντιμετωπίζοντας τα ίδια προβλήματα με την Ιταλία στο Μεταναστευτικό, θα πρέπει να υιοθετήσουν κοινή επιχειρηματολογία απέναντι στο έγκλημα που συντελείται και με κρατική συνδρομή
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι προ ελάχιστων εικοσιτετραώρων απηύθυνε επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Γερμανό καγκελάριο Σολτς, αναδεικνύοντας ενστάσεις για την απόφαση κρατικών χρηματοδοτήσεων ενίσχυσης γερμανικών ΜΚΟ, που έχουν στην ιδιοκτησία τους μάλιστα σχετικά σκάφη και διευκολύνουν τη μετακίνηση παράτυπων μεταναστών στη Μεσόγειο που πλήττει την Ιταλία. Συγκεκριμένα στο κείμενο της επιστολής της αυτής η Ιταλίδα πρωθυπουργός σημειώνει, σε ελεγχόμενα έντονο ύφος: «Έμαθα με έκπληξη ότι η κυβέρνησή σου, χωρίς να έχει υπάρξει συντονισμός με την ιταλική κυβέρνηση, φέρεται να αποφάσισε να στηρίξει με σημαντικά κονδύλια ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υποδοχής των παράτυπων μεταναστών στην ιταλική επικράτεια όπως και των διασώσεων στη θάλασσα…». Σημειώνει εξάλλου στην ίδια επιστολή: «Παράλληλα, είναι ευρέως γνωστό ότι η παρουσία στη θάλασσα πλοίων των ΜΚΟ προκαλεί τον άμεσο πολλαπλασιασμό των αναχωρήσεων με επισφαλή πλεούμενα. Κάτι που όχι μόνο επιβαρύνει οικονομικά ακόμη περισσότερο την Ιταλία, αλλά συγχρόνως αυξάνει και τον κίνδυνο θαλάσσιων τραγωδιών».
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός παραπέμπει μάλιστα σε συζήτηση σχετικά στην προγραμματισμένη Σύνοδο Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις αρχές Οκτωβρίου. Τα δεδομένα που έθεσε η Τζ. Μελόνι στην καγκελαρία ισχύουν και για την Ελλάδα. Και μπορεί οι διαδρομές της Δυτικής Μεσογείου στη μεταφορά παράτυπων μεταναστών από τη Βόρειο Αφρική να έχουν παρουσιάσει εκρηκτική κλιμάκωση τους τελευταίους μήνες, κατακλύζοντας τη νήσο Λαμπεντούζα, αλλά η πίεση αυξάνει και στην Ανατολική Μεσόγειο, στις διαδρομές που ακουμπούν στα ελληνικά νησιά και τα βόρεια και ανατολικά χερσαία σύνορα. Η Ελλάδα απειλείται επίσης, όπως και η Ιταλία, με δομές κατακλυσμένες από μετανάστες και τον εφιάλτη του 2015-2016 στον ορίζοντα, έστω και ως σενάριο. Παράλληλα, αν μελετήσουμε τις έρευνες και τα συγκεντρωθέντα στοιχεία, απόρρητα ή μη, των ελληνικών υπηρεσιών εθνικής και κρατικής ασφαλείας, αλλά και υποθέσεις που έφτασαν και δικάστηκαν στο ακροατήριο των ελληνικών δικαστηρίων, θα ανακαλύψουμε ή καλύτερα θα θυμηθούμε ότι έχουμε πολύ συγκεκριμένες εμπλοκές με γερμανικές ΜΚΟ ή Γερμανούς «ακτιβιστές» που χέρι-χέρι με το οργανωμένο διεθνές έγκλημα και τους διακινητές «διευκολύνουν» ομάδες ή βάρκες παράτυπων μεταναστών να πατήσουν στο ελληνικό έδαφος ή να διαφύγουν από τις περιπολίες ή τα μπλόκα αποτροπής της Αστυνομίας και του Λιμενικού.
Είναι οι ίδιες ΜΚΟ που προχωρούν στη συνέχεια στις καταγγελίες περί καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων είτε στις Βρυξέλλες είτε στον ΟΗΕ, την ίδια ώρα που εκείνοι κάνουν «λαθρεμπόριο» ανθρώπων και «δουλεμπόριο» εργατικών χεριών και «μαύρης εργασίας». Μέχρι και σε εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων καταλήγουν τα «καραβάνια των αθλίων» που «διασώζουν» και στηρίζουν. Όπως μάλιστα σημειώνει στην επιστολή της η Ιταλίδα πρωθυπουργός προς τον καγκελάριο της Γερμανίας, υπάρχουν γερμανικές ΜΚΟ που έχουν στην ιδιοκτησία τους ακόμη και πλοία που συνδράμουν τους λαθροδιακινητές και ενισχύουν τον αυθαίρετο «εποικισμό» της Ευρώπης, πέραν κάθε έννοιας ανθρωπισμού και ευταξίας. Είναι ΜΚΟ που με επίσημη απόφαση το γερμανικό κράτος χρηματοδοτεί -κάποιες από αυτές- λογιζόμενες ως «μακρύ χέρι» της Ευαγγελικής Εκκλησίας, σύμφωνα με τις επίσημες (αρχικές) εξηγήσεις του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας. Ελλάδα και Ιταλία από τη φύση των κοινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν θα πρέπει να υιοθετήσουν κοινές πολιτικές και επιχειρηματολογία απέναντι στο έγκλημα που συντελείται και με κρατική πλέον συνδρομή. Γιατί πώς θα πείσουμε την Τουρκία και τις χώρες της Βόρειας Αφρικής να μη φεύγουν οι βάρκες, όταν το «κάστρο της Ευρώπης» και της Ζώνης Σένγκεν δείχνει εθελούσια απολύτως ανοχύρωτο;
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 27/9
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός παραπέμπει μάλιστα σε συζήτηση σχετικά στην προγραμματισμένη Σύνοδο Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις αρχές Οκτωβρίου. Τα δεδομένα που έθεσε η Τζ. Μελόνι στην καγκελαρία ισχύουν και για την Ελλάδα. Και μπορεί οι διαδρομές της Δυτικής Μεσογείου στη μεταφορά παράτυπων μεταναστών από τη Βόρειο Αφρική να έχουν παρουσιάσει εκρηκτική κλιμάκωση τους τελευταίους μήνες, κατακλύζοντας τη νήσο Λαμπεντούζα, αλλά η πίεση αυξάνει και στην Ανατολική Μεσόγειο, στις διαδρομές που ακουμπούν στα ελληνικά νησιά και τα βόρεια και ανατολικά χερσαία σύνορα. Η Ελλάδα απειλείται επίσης, όπως και η Ιταλία, με δομές κατακλυσμένες από μετανάστες και τον εφιάλτη του 2015-2016 στον ορίζοντα, έστω και ως σενάριο. Παράλληλα, αν μελετήσουμε τις έρευνες και τα συγκεντρωθέντα στοιχεία, απόρρητα ή μη, των ελληνικών υπηρεσιών εθνικής και κρατικής ασφαλείας, αλλά και υποθέσεις που έφτασαν και δικάστηκαν στο ακροατήριο των ελληνικών δικαστηρίων, θα ανακαλύψουμε ή καλύτερα θα θυμηθούμε ότι έχουμε πολύ συγκεκριμένες εμπλοκές με γερμανικές ΜΚΟ ή Γερμανούς «ακτιβιστές» που χέρι-χέρι με το οργανωμένο διεθνές έγκλημα και τους διακινητές «διευκολύνουν» ομάδες ή βάρκες παράτυπων μεταναστών να πατήσουν στο ελληνικό έδαφος ή να διαφύγουν από τις περιπολίες ή τα μπλόκα αποτροπής της Αστυνομίας και του Λιμενικού.
Είναι οι ίδιες ΜΚΟ που προχωρούν στη συνέχεια στις καταγγελίες περί καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων είτε στις Βρυξέλλες είτε στον ΟΗΕ, την ίδια ώρα που εκείνοι κάνουν «λαθρεμπόριο» ανθρώπων και «δουλεμπόριο» εργατικών χεριών και «μαύρης εργασίας». Μέχρι και σε εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων καταλήγουν τα «καραβάνια των αθλίων» που «διασώζουν» και στηρίζουν. Όπως μάλιστα σημειώνει στην επιστολή της η Ιταλίδα πρωθυπουργός προς τον καγκελάριο της Γερμανίας, υπάρχουν γερμανικές ΜΚΟ που έχουν στην ιδιοκτησία τους ακόμη και πλοία που συνδράμουν τους λαθροδιακινητές και ενισχύουν τον αυθαίρετο «εποικισμό» της Ευρώπης, πέραν κάθε έννοιας ανθρωπισμού και ευταξίας. Είναι ΜΚΟ που με επίσημη απόφαση το γερμανικό κράτος χρηματοδοτεί -κάποιες από αυτές- λογιζόμενες ως «μακρύ χέρι» της Ευαγγελικής Εκκλησίας, σύμφωνα με τις επίσημες (αρχικές) εξηγήσεις του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας. Ελλάδα και Ιταλία από τη φύση των κοινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν θα πρέπει να υιοθετήσουν κοινές πολιτικές και επιχειρηματολογία απέναντι στο έγκλημα που συντελείται και με κρατική πλέον συνδρομή. Γιατί πώς θα πείσουμε την Τουρκία και τις χώρες της Βόρειας Αφρικής να μη φεύγουν οι βάρκες, όταν το «κάστρο της Ευρώπης» και της Ζώνης Σένγκεν δείχνει εθελούσια απολύτως ανοχύρωτο;
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 27/9