ΠΛΗΡΗΣ αλλαγή κλίματος επικρατεί στην Ευρώπη και στις εθνικές κυβερνήσεις, με τη μία μετά την άλλη να εγκαταλείπει την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» για τους παράτυπους μετανάστες και να υιοθετεί νομοθετικά πλαίσια πολύ πιο αυστηρά τόσο σε σχέση με την παροχή ασύλου όσο και για τις απελάσεις.

Στη Σκανδιναβία, στη Σουηδία και τη Δανία, χώρες πολύ γνωστές για τις πολιτικές ανοχής τους και τον σεβασμό των δικαιωμάτων, ο στρατός βρίσκεται τους τελευταίους μήνες στους δρόμους για να ενισχύσει την εσωτερική ασφάλεια από την εγκληματικότητα των παράνομων μεταναστών και τις απειλές τρομοκρατικών πληγμάτων. Στη Γαλλία και τη Γερμανία νέες νομοθεσίες για το άσυλο και τις απελάσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, ενώ στη Γαλλία περιοχές ολόκληρες, ειδικά στις περιφέρειες του Παρισιού, βρίσκονται εκτός ελέγχου και το καθεστώς ημιμόνιμου στρατιωτικού νόμου εμφανές. Η Ιταλία συμφώνησε με την Αλβανία του Ράμα για εξαγωγή μεταναστών, περίπου 36.000, από την πρώτη στη δεύτερη έναντι προφανώς αντισταθμιστικών.

Στο Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο το κλίμα είναι επίσης υπέρ των «κλειστών συνόρων» για την παράτυπη μετανάστευση. Η Ελλάδα κινείται στις νόρμες που έχει προδιαγράψει και προωθεί ο πρωθυπουργός τόσο σε επίπεδο εσωτερικής ασφάλειας όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο , με τον κ. Μητσοτάκη μάλλον να νιώθει δικαιωμένος από τη στροφή που παίρνει η Ευρώπη, που έρχεται να δικαιώσει τις αφετηριακές θέσεις του. Η Ελλάδα από τη μία πλευρά διά του υπουργού Μετανάστευσης κ. Καιρίδη αξιοποιεί το momentum της ύφεσης με την Τουρκία και συμφωνεί για αντιπροσώπους ασφαλείας στις δύο ακτές, Έλληνες αξιωματούχους στα τουρκικά παράλια και Τούρκους στα ελληνικά, αλλά και επιχειρησιακές τακτικές αποτροπής από την πλευρά των Τούρκων έναντι του οργανωμένου εγκλήματος της παράνομης διακίνησης και από την άλλη σε επίπεδο στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων προχωρά σε ασκήσεις απο τροπής και ετοιμότητας σε σενάρια ανάλογα με την «εργαλειοποίηση» των μεταναστών από την Τουρκία, σε αναλογία με αυτά που συνέβησαν την άνοιξη του 2020.

Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εν ολίγοις σταθερή είναι η διαπίστωση, που παίρνει διαστάσεις κραυγής αγωνίας, ότι «η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε»! Την ίδια στιγμή σε επίπεδο ενωσιακών - κοινοτικών δομών οι ΜΚΟ και διάφοροι επίτροποι και τα επιτελεία τους βρίσκονται σε άλλη αντίληψη. Αυτή που ίσχυε τις προηγούμενες δεκαετίες και θεωρεί ως μόνη ηθική ότι οι παράτυποι μετανάστες - πρόσφυγες έχουν το δικαίωμα με τα «λαθρομεταναστευτικά» σαπιοκάραβα ή τα χερσαία καραβάνια να φθάνουν στην Ευρώπη και να εγκαθίστανται. Η Frontex έχει απονευρωθεί, αλλά και τα νέα μέτωπα στην Ανατολή με αφετηρία τη Γάζα δεν προδιαθέτουν για εύκολες εποχές.

Υπάρχει μια γενική συλλογιστική που ενδυναμώνεται στην Ευρώπη. Να κλείσουν τα σύνορα για τους παράτυπους μετανάστες και να μείνουν ανοιχτά μόνο για συμφωνημένους με συνθήκες ή με βίζα μετανάστες. Ουσιαστικά πλήρης η δικαίωση της «φόρμας Μητσοτάκη», που τη διακηρύσσει σε κάθε ευκαιρία στα ευρωπαϊκά fora. Όμως η «νέα τάξη» αυτή δεν επιβάλλεται με διακηρύξεις, ούτε με ευχολόγια, ούτε με αποσπασματικές νομοθεσίες των κρατών-μελών. Χρειάζεται μια συλλογική αποφασιστικότητα σε επίπεδο κεντρικών ευρωπαϊκών δομών που δεν υπάρχει. Είναι αναγκαίο καθεστώς οι εθνικοί πολεμικοί στόλοι και οι ακτοφυλακές της Ευρώπης να φυλάξουν την κοινή θάλασσα και οι στρατοί και οι αστυνομίες τα χερσαία σύνορα. Η αποτροπή να γίνει ουσιαστική και δομική και να πάψει το «κυνήγι μαγισσών» των «δικαιωματιστών» επαγγελματιών ή αφελών με τα pushbacks. Επίσης οι υπηρεσίες πληροφοριών και οι κρατικές ασφάλειες των εθνικών κρατών αλλά και των κοινών δομών να τελειώσουν τη δουλειά με τα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος και τις διακρατικές ΜΚΟ που εμπλέκονται.

Τέλος, να απειληθούν ευρωπαϊκές κυρώσεις προς τις χώρες τελευταίας διέλευσης πριν από τα ευρωπαϊκά σύνορα.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 9/11