Πόσο θα κρατήσει ο πόλεµος στη Γάζα; Λίγες εβδοµάδες, σύµφωνα µε έναν από τους πιο διακριτούς και ισχυρούς Ελληνες επιχειρηµατίες και ιδιαίτερα καλό αναλυτή εξελίξεων, τον Ευ. Μυτιληναίο.

Γιατί η εκτίµηση του Ελληνα επιχειρηµατία το πιθανότερο είναι να δικαιωθεί; Παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Νετανιάχου και όλη η στρατιωτική ηγεσία της Ιερουσαλήµ µιλούν για µακροχρόνιες συγκρούσεις, το Ισραήλ δεν έχει εκ των συνθηκών τέτοια ευχέρεια. Η σύγκρουση µέχρις εσχάτων µε τη «Χαµάς» εξελίσσεται µέσα σε πυκνοκατοικηµένο αστικό περιβάλλον και όσο κι αν προσπάθησε το Ισραήλ και η πολεµική του µηχανή να διαχωρίσουν ή να αποµακρύνουν τους αµάχους από τους τροµοκρατικούς πυρήνες της «Χαµάς», αυτό µόνον σε περιορισµένο βαθµό είναι εφικτό. Οι εικόνες φρίκης µε τα νεκρά παιδιά και τους τραυµατίες, που κάνουν τον γύρο του κόσµου, µε πρωτοβουλία και µέσα από τα δίκτυα ενηµέρωσης στο ∆ιαδίκτυο της «Χαµάς», της τζιχάντ αλλά και του ΟΗΕ ή των συγκροτηµένων επίσηµων αραβικών Μέσων, τελικά «συκοφαντούν» τη δηµόσια παγκόσµια εικόνα του Ισραήλ και των απανταχού Εβραίων.

Αυτό έχει ως αποτέλεσµα να βρίσκουν επιχειρήµατα κινήµατα και πυρήνες της άκρας ∆εξιάς και της άκρας Αριστεράς στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά ταυτόχρονα αποδυναµώνει το «αποτύπωµα» των αρχικών εικόνων που διοχέτευσε παγκοσµίως η ίδια η «Χαµάς» από αυτά που έκαναν οι οµάδες της το πρωινό της 7ης Οκτωβρίου επί των εδαφών του Ισραήλ. Οι ένοπλες δυνάµεις της Ιερουσαλήµ έχουν υπό την έννοια αυτή πολύ συγκεκριµένο χρόνο να «αφοπλίσουν» την ηγεσία της «Χαµάς» και να βγάλουν από τις τρύπες τους τη µάζα των Παλαιστίνιων τροµοκρατών της τζιχάντ. Κι αυτό κάνουν. Βρίσκονται ήδη στο κέντρο της Γάζας και είναι θέµα χρόνου να εξελίξουν σε ένα κρίσιµο στάδιο την επιχείρησή τους. Στην παρούσα φάση, ο άξονας Ιράν - Τουρκία - Κατάρ, συµπαρασύροντας και τις αραβικές ηγεσίες, που εύλογα βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση όσο οι στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχίζονται µε χιλιάδες αµάχους θύµατα, προέβαλε την αξίωση της εκεχειρίας. Κάτι τέτοιο βέβαια θα σήµαινε ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να επαναφέρει τις δυνάµεις του εντός των συνόρων του για την ασφάλειά τους και να αποδεχθεί ότι η «Χαµάς» µε «λελογισµένες» απώλειες πέτυχε τον στόχο της µε τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου. Να πλήξει δηλαδή καίρια την ασφάλεια και το «σιδηρούν» προφίλ του κράτους του Ισραήλ, ενώ ταυτόχρονα µε τη µεθοδολογία της τζιχάντ έφερε το «παγωµένο» παλαιστινιακό ζήτηµα στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής, προς «τελική επίλυση».

Φυσικά, µια τέτοια προοπτική βαθµηδόν αποκλείσθηκε και όχι µόνον από το Ισραήλ ή τις ΗΠΑ, αλλά και από πολλές σηµαντικές χώρες της ∆ύσης. Αυτό που έµεινε και προωθείται σοβαρά είναι οι «ανθρωπιστικοί διάδροµοι» και οι «ανθρωπιστικές παύσεις» για να φτάνει η διεθνής βοήθεια στους άµαχους Παλαιστινίους. Ειδικό ρόλο σε αυτή την αποστολή βοήθειας έχουν αποκτήσει η Κύπρος και η Ελλάδα, σε συνεργασία µε τη Γαλλία. Πέραν αυτών, όµως, ήδη προεξοφλείται η επόµενη ηµέρα του πολέµου, όπου θα συζητηθεί πράγµατι η συγκρότηση παλαιστινιακού κράτους. Τα ζητήµατα είναι ποια θα είναι η επικράτεια αυτού του κράτους. Πώς θα συνδεθεί η Λωρίδα της Γάζας µε τη ∆υτική Οχθη. Πώς θα διασφαλισθεί το καθεστώς ασφάλειας, αντι-τροµοκρατίας και βιωσιµότητας σε αυτό το κράτος, ώστε να µην έχει την εξέλιξη της Γάζας όταν αποχώρησαν οι ισραηλινές δυνάµεις περίπου προ εικοσαετίας.

Ποια τα πρόσωπα που µπορούν να εγγυηθούν ή να διοικήσουν αρχικά το κράτος αυτό, ώστε να µην οδηγηθεί η περιοχή -και όχι µόνον- σε ένα µεγαλύτερο χάος. Σηµειωτέον ότι γενικεύεται ένα κλίµα εναντίον Νετανιάχου και Αµπάς, ως κύριων εκπροσώπων του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής στην επόµενη αυτή ηµέρα. ∆εν είναι τυχαίο ότι άµεσα οι ΗΠΑ απέκλεισαν την περίπτωση να υπάρξουν συνθήκες κατοχής από τις ισραηλινές δυνάµεις στη Γάζα, µετά τον «αφοπλισµό» της «Χαµάς», για τον οποίο µάχονται οι ισραηλινές δυνάµεις για λογαριασµό όλων. Και των Αράβων που δεν δέχονται την τζιχάντ και των ∆υτικών. Η επόµενη ηµέρα µε συζητήσεις για παλαιστινιακό κράτος είναι και θα παραµείνει περίπλοκη. Για τον λόγο αυτό είναι κρίσιµο να ενεργοποιηθεί η «κοινότητα» της Ανατολικής Μεσογείου. Αρα η Ελλάδα και η Κύπρος σε συντονισµό µε τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Για παράδειγµα, στην Κρήτη θα µπορούσε να λειτουργήσει ένα άτυπο «φόρουµ διαβουλεύσεων» ειδικών απεσταλµένων, µε συµµετοχή Ισραήλ, Αιγύπτου, Ιορδανίας, Ηνωµένων Αραβικών Εµιράτων, Σαουδικής Αραβίας, Ελλάδας, Κύπρου, και να αρχίσουν να συζητούν την επόµενη ηµέρα, πριν από τις κυβερνήσεις αλλά και εκ µέρους τους. Είναι δεδοµένο ότι τυχόν παλαιστινιακό κράτος θα χρειασθεί εδάφη συµπληρωµατικά και από το Σινά και από την έρηµο της Νεγκέβ στο Νότιο Ισραήλ. Ενώ την αρχική του συγκρότηση και εσωτερική ασφάλεια θα πρέπει να διασφαλίσουν κράτη. Ιορδανία, Αίγυπτος, Εµιράτα, Σαουδική Αραβία, µε παρουσία όπου χρειάζεται ΗΠΑ και Ευρώπης. Και όχι µόνον µε Στρατό, αλλά κυρίως µε αστυνοµίες και υπηρεσίες πληροφοριών.

Ο ΟΗΕ αποκλείεται, γιατί µετά και τις αρχικές τοποθετήσεις Γκουτέρες έχει πάρει πολιτική θέση σε βάρος του κράτους του Ισραήλ. 

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 11/11