Και μετά τα Τέμπη...

● Απλώθηκε πάνω από την Ελλάδα ένα μελαγχολικό πέπλο, ποτισμένο με θλίψη και πόνο. Και μέρα με τη μέρα, πάνω του υφάνθηκε σταυροβελονιά η οργή.

● Ο φόβος μάς κυρίευσε όλους. Για τη ζωή μας, την ασφάλειά μας, τα παιδιά μας, το αύριο, το παλιοσύστημα, τις υποσχέσεις γι’ αυτά που λέγονται και δεν γίνονται και αυτά που γίνονται και δεν λέγονται.

● Συνειδητοποιήσαμε πόσο μικροί κι ανήμποροι είμαστε μπροστά στο τραγικό και το αναπάντεχο.

● Αρχίσαμε να δίνουμε σημασία στο τυχαίο και ξαναβαφτίσαμε την κακιά την ώρα.

● Η αλήθεια βγήκε μπροστά, ξεγυμνωμένη από φτιασίδια, φτηνές δικαιολογίες και έωλα επιχειρήματα.

● Οι γιατροί, οι διασώστες, οι αστυνομικοί, οι πυροσβέστες, τα παιδιά εντός και εκτός τρένου, ήταν οι συγκινητικές παρουσίες. Θαυμάσαμε και εκτιμήσαμε, για άλλη μια φορά, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη των Ελλήνων. Το ανθρώπινο δυναμικό, φιλότιμο και γενναίο, είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο αυτής της χώρας.

● Τα δελτία ειδήσεων βάρυναν, οι εκπομπές βάρυναν, όλοι βαρύναμε.

● Οι χιουμορίστες της σάτιρας σοβάρεψαν ξαφνικά κι απότομα.

● Θέριεψε μέσα μας η οργή, εγκαταστάθηκε η ενσυναίσθηση και προτάθηκε στα χείλη μας το «φτάνει, έως εδώ».

● Οι πορείες ειρήνης -οι βουβές και σιωπηρές, όχι οι άλλες- έδωσαν τη θέση τους στο γενικευμένο μπάχαλο.

● Χιλιάδες κόσμου βγήκαν στον δρόμο, όχι για να σπάσουν, να κάψουν, να καταστρέψουν, όχι για να ζητήσουν αυξήσεις μισθών και συντάξεων, όχι για να διαμαρτυρηθούν για κεκτημένα και, κυρίως, όχι υποκινούμενοι. Βγήκαν να δηλώσουν ότι κουράστηκαν να είναι απαθείς. Η συναισθηματική εξέγερση μιας κοινωνίας που κουράστηκε να βιώνει τη φθορά της παρακμής.

● Τα παιδιά μας ωρίμασαν μονομιάς και έγιναν, πριν από την ώρα τους, ενήλικες που ρωτούν, αντιδρούν, απαιτούν απαντήσεις.

● Οι Έλληνες, νέοι κυρίως, αντιλήφθηκαν μέσα σε λίγες ώρες τις, ζωτικής σημασίας, εκκλήσεις των συλλόγων αιμοδοσίας και στήθηκαν σε ουρές για να δώσουν αίμα.

● Η ρομαντική διάθεση που είχαμε όλοι για τα τρένα, τους σταθμούς και τις διαδρομές τους, έγινε στάχτη, εκεί στα Τέμπη.

● Πολιτικοί κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σαν να ξύπνησαν (;) ξαφνικά από έναν λήθαργο. Ξεπήδησε η αγωνία των μεγάλων κομμάτων για τις δημοσκοπήσεις ενόψει εκλογών. Όλοι τρέμουν. Και δικαίως.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 21/3