Δουλειά δεν είχε ο «έξω από εδώ» κ.λπ κ.λπ. Αυγουστιάτικα λοιπόν που είναι πιο χαλαρά τα πράγματα -διότι όπως έγραφε και ο μακαρίτης ο Έκο, «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις» , εκτός από τις περιπτώσεις που κάποιοι εγκληματίες μας καίνε- αποφάσισα να σερφάρω, όπως λένε, στο Διαδίκτυο. Όχι τωρινά πράγματα, αλλά περασμένα και κυρίως περίεργα. Και ιδού τι ανακάλυψα, διότι όπως λένε και οι Ιταλοί, όποιος ψάχνει κάτι βρίσκει. Διάβασα εμβρόντητος ότι στη Βραζιλία είχε ντυθεί κάποιος στις Απόκριες ανδρικό μόριο και τον συνέλαβαν! Πού; Στη χώρα όπου αν το τάνγκα είναι ενάμισι χιλιοστό πιο φαρδύ σε αποκλείουν από τη γνωστή παρέλαση!

Τι να πω; O tempora o mores που θα έλεγαν αρκετούς αιώνες πριν οι πρόγονοι των δυτικών γειτόνων μας. Δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο για τον οποίον συνελήφθη ο ευφάνταστος καρναβαλιστής. Διότι, όπως η συμπαθής κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ, παγκοσμίως, περιφέρει την ιδιαιτερότητά της, έτσι αποφάσισε και ο περί ου ο λόγος συμπατριώτης του μακαρίτη του Πελέ να αναδείξει τα ανδρικά προσόντα. Αλλά και στην περίπτωση που θα επεδίωκε απλώς να σατιρίσει τη σεξουαλική απελευθέρωση -ή και να την προαγάγει- δεν θα μπορούσε λ.χ. να ντυθεί αιδοίον ή παρθενικός υμένας. Ουδείς μόδιστρος της καρναβαλικής παράδοσης έχει σκεφτεί πώς θα ήταν η ανάλογη στολή. Οπότε μια και προσφέρεται η ανδρική ανατομία, ο Βραζιλιάνος επέλεξε το κατάλληλο ένδυμα: να ντυθεί «εργαλείο». Το πόσο οπισθοδρομικοί και απολίτιστοι αναδεικνύονται οι Βραζιλιάνοι το επιβεβαιώνει η ελληνική ιστορία και κυρίως η συμβολή των Ελλήνων στον πολιτισμό. Των αρχαίων εννοώ, για να συνεννοούμαστε. Διότι, ενώ στη Βραζιλία κυνηγούν απηνώς έναν φαλλό (σ.σ. θα μου πείτε με πρόεδρο έναν Λούλα, φαλλό θα κυνηγούσαν) εμείς κάθε χρόνο τέτοια εποχή τον προσκυνάμε! Ως σύμβολο ευγονίας αλλά και ως σύμβολο της υψίστης των απολαύσεων. Στον Τύρναβο με το Μπουρανί. Όπου το Καρναβάλι εκείνο έχει πρωταγωνιστές τους φαλλούς, πάσης διάστασης, και τιμάται δεόντως ο θεός Διόνυσος, τον οποίον είμαι βέβαιος ότι αγνοούν οι μουλάτοι και οι μουλάτες στη χώρα της σάμπα.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν γνωρίζω, αν εμφανίζονταν μασκαράδες φαλλοί στο κλεινόν άστυ, ποια θα ήταν η αντίδραση των Αρχών, υπό την πίεση μάλιστα της εθνικής μας ηθικολόγου, της γνωστής ανά το πανελλήνιο κυρίας Λουκά (πού χάθηκε αυτή η ψυχή;). Δεδομένου ότι δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία, θα συνιστούσα σε κάποιον τολμηρό του χρόνου να ντυθεί φαλλός. Μπορεί να τον μπουζουριάσουν. Αμφιβάλλει, όμως, κανείς τι ποσοστό του γυναικείου πληθυσμού θα τον παρακαλάει για ραντεβού;;;

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»