ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Απώλεια εθνικής ταυτότητας
Συμπέρασμα: Αυτό που άκουσα συνιστούσε μία ανησυχητική κατάντια
Παρακολουθώντας μία κατά τα άλλα ενδιαφέρουσα ραδιοφωνική εκπομπή, στην οποία κάποιοι νέοι στην ηλικία συνάνθρωποί μας επιδίδονταν σε κάτι επικοινωνιακά πρωτοποριακό, που πάντως η γενιά μου ίσως να μην μπορούσε να κατανοήσει τι ακριβώς έκαναν, διαπίστωσα ότι για να την παρακολουθήσει κάποιος τη συγκεκριμένη εκπομπή -και ενδεχομένως και άλλες ανάλογες- θα έπρεπε να κατέχει δίπλωμα Proficiency! Ή να έχει δίπλα του έναν από τους αυτόματους μεταφραστές.
Θα μου πείτε, όλοι ξέρουν σήμερα, τσάτρα πάτρα, μία γλώσσα, εκτός από αυτήν που αναιδώς βγάζουν συνήθως. Αλλού όμως είναι το ζητούμενο. Ο λόγος προφανής για την αναφορά μου στο Proficiency ή έστω σε ένα Lower, βρε αδελφέ! Και τούτο διότι η εξιστόρηση της δουλειάς που έκαναν οι συνεντευξιαζόμενοι ήταν κατά το ήμισυ στα αγγλικά. Οπότε μακάρισα τη μακαρίτισσα τη μάνα μου που με κυνηγούσε να μάθω ξένες γλώσσες, λες και ήξερε ότι κάποια στιγμή, στο μέλλον, μέσα στην ίδια μου την πατρίδα, θα χρησιμοποιούσα λιγότερο τη γλώσσα που έμαθα να μιλάω τρίβοντας τα παντελόνια μου δώδεκα χρόνια στο θρανίο.
Συμπέρασμα: Αυτό που άκουσα συνιστούσε μία ανησυχητική κατάντια. Και δεν αναφέρομαι καν στον Μπαμπινιώτη που θα είχε βγάλει φλύκταινες ακούγοντας όχι όσα ελέγοντο αλλά πώς ελέγοντο. Στη συγκεκριμένη εκπομπή άκουγες φράσεις που περιείχαν τις λέξεις unleash, activation, interaction, panel, experience, result, outsourcing και δεν συμμαζεύεται. Δεν ήξερες, ανάλογα με την προφορά που προφέρονταν οι λέξεις, αν ήσουν στην Καλιφόρνια ή στο Μπρίστολ…. Είναι αυτό ή δεν είναι μια είδους απώλεια εθνικής ταυτότητας, για να μην πω, καθ’ υπερβολήν, και εθνικής κυριαρχίας, όταν μάλιστα αυτή η δόλια ελληνική γλώσσα, που μιλιέται πάνω από 2.000 χρόνια και κράτησε ζωντανή την έννοια του έθνους, έχει δώσει τουλάχιστον 50.000 λέξεις στις άλλες γλώσσες;
Ακόμη και τα περίφημα ντιμπέιτ, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε έτσι τις τηλεμαχίες των πολιτικών αρχηγών, έχουν… ελληνική προέλευση. Δύο βήματα -εξού και η φράση «ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει»- έβαζαν οι αρχαίοι προκειμένου να αναπτύξουν δύο διαφορετικές απόψεις οι αντίπαλοι φορείς των απόψεων αυτών. Και λεγόταν ΔΙΒΑΤΟΝ! Εξού και το debate! Το δε panel δεν είναι άλλο από το πολύβατον! Δεν λέω βεβαίως να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να λέμε το ποδόσφαιρο επίσκυρο, διότι έτσι έλεγαν το ποδόσφαιρο οι αρχαίοι. Αλλά, αν δεν αρχίσουμε να μιλάμε τη γλώσσα μας, τουλάχιστον ας αποφασίσουμε να γίνουμε ένα αστεράκι ακόμη στην αμερικανική αστερόεσσα, για να μας λυθούν και ορισμένα θεματάκια εξωτερικής φύσεως…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 13/8
Θα μου πείτε, όλοι ξέρουν σήμερα, τσάτρα πάτρα, μία γλώσσα, εκτός από αυτήν που αναιδώς βγάζουν συνήθως. Αλλού όμως είναι το ζητούμενο. Ο λόγος προφανής για την αναφορά μου στο Proficiency ή έστω σε ένα Lower, βρε αδελφέ! Και τούτο διότι η εξιστόρηση της δουλειάς που έκαναν οι συνεντευξιαζόμενοι ήταν κατά το ήμισυ στα αγγλικά. Οπότε μακάρισα τη μακαρίτισσα τη μάνα μου που με κυνηγούσε να μάθω ξένες γλώσσες, λες και ήξερε ότι κάποια στιγμή, στο μέλλον, μέσα στην ίδια μου την πατρίδα, θα χρησιμοποιούσα λιγότερο τη γλώσσα που έμαθα να μιλάω τρίβοντας τα παντελόνια μου δώδεκα χρόνια στο θρανίο.
Συμπέρασμα: Αυτό που άκουσα συνιστούσε μία ανησυχητική κατάντια. Και δεν αναφέρομαι καν στον Μπαμπινιώτη που θα είχε βγάλει φλύκταινες ακούγοντας όχι όσα ελέγοντο αλλά πώς ελέγοντο. Στη συγκεκριμένη εκπομπή άκουγες φράσεις που περιείχαν τις λέξεις unleash, activation, interaction, panel, experience, result, outsourcing και δεν συμμαζεύεται. Δεν ήξερες, ανάλογα με την προφορά που προφέρονταν οι λέξεις, αν ήσουν στην Καλιφόρνια ή στο Μπρίστολ…. Είναι αυτό ή δεν είναι μια είδους απώλεια εθνικής ταυτότητας, για να μην πω, καθ’ υπερβολήν, και εθνικής κυριαρχίας, όταν μάλιστα αυτή η δόλια ελληνική γλώσσα, που μιλιέται πάνω από 2.000 χρόνια και κράτησε ζωντανή την έννοια του έθνους, έχει δώσει τουλάχιστον 50.000 λέξεις στις άλλες γλώσσες;
Ακόμη και τα περίφημα ντιμπέιτ, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε έτσι τις τηλεμαχίες των πολιτικών αρχηγών, έχουν… ελληνική προέλευση. Δύο βήματα -εξού και η φράση «ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει»- έβαζαν οι αρχαίοι προκειμένου να αναπτύξουν δύο διαφορετικές απόψεις οι αντίπαλοι φορείς των απόψεων αυτών. Και λεγόταν ΔΙΒΑΤΟΝ! Εξού και το debate! Το δε panel δεν είναι άλλο από το πολύβατον! Δεν λέω βεβαίως να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να λέμε το ποδόσφαιρο επίσκυρο, διότι έτσι έλεγαν το ποδόσφαιρο οι αρχαίοι. Αλλά, αν δεν αρχίσουμε να μιλάμε τη γλώσσα μας, τουλάχιστον ας αποφασίσουμε να γίνουμε ένα αστεράκι ακόμη στην αμερικανική αστερόεσσα, για να μας λυθούν και ορισμένα θεματάκια εξωτερικής φύσεως…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 13/8