ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Ο εκτοπισμός των... πρωτόπλαστων
Εδώ και χρόνια υπάρχει μία παραλία την οποία κατ’ έτος επισκέπτονται το καλοκαίρι οι απανταχού της γης γυμνιστές, οπαδοί του Αδάμ και της Εύας
Διερωτώμαι ποια μύγα τσε-τσε τσίμπησε κάποιους στη Γαύδο και τα έβαλαν με τους τσίτσιδους.
Εδώ και χρόνια υπάρχει μία παραλία την οποία κατ’ έτος επισκέπτονται το καλοκαίρι οι απανταχού της γης γυμνιστές, οπαδοί του Αδάμ και της Εύας. Με άλλα λόγια, όσοι ήθελαν να περιφέρονται εκεί και να κολυμπούν όπως τους γέννησε η μαμάκα τους. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα… Σε τελευταία ανάλυση, οι τύποι και οι τύπισσες δεν πηγαίνουν τσιτσίδι στις ταβέρνες για να παραγγείλουν σουβλάκι. Ντυμένοι πηγαίνουν, οπότε για να προσβάλουν τη δημόσια αιδώ, κυριολεκτικώς, θα έπρεπε κάποιοι να πάνε με το στανιό στην παραλία των γυμνιστών, αλυσοδεμένοι μάλιστα.
Η υπόθεση θυμίζει το παλαιό ανέκδοτο με μία ηλικιωμένη που πήγε στην Αστυνομία για να καταγγείλει ότι κάθε φορά που έβγαινε στο μπαλκόνι της απέναντι ήταν ένας γυμνός άνδρας. Και όταν οι αστυνομικοί πήγαν για να δουν τι συμβαίνει, δεν είδαν κανέναν γυμνό. «Ναι», τους λέει η κυρία, «αν ανεβείτε σε σκάλα και κοιτάξετε με τα κιάλια, θα τον δείτε»… Δεν λες και ότι σκοτώνονται στον τουρισμό στο ωραίο αυτό ακριτικό νησί. Οπότε οι τουρίστες, έστω και γυμνιστές, προφανώς συμβάλλουν στην οικονομία του νησιού. Διαβάζουμε μάλιστα ότι δεν είναι όλοι κατά της παραλίας των γυμνιστών, οπότε συμπεραίνουμε ότι ο Αδάμ πέτυχε να διχάσει ακόμη και μια μικρή κοινωνία.
Ασφαλώς, κανείς δεν υποστηρίζει -πολύ περισσότερο ο γράφων- να κυκλοφορούμε είτε γυμνοί είτε με τα εσώρουχά μας στους δρόμους. Αλλά όταν ο γυμνισμός έχει τις δικές του περιοχές σε όλο τον κόσμο, που εθιμικά ή κατά παράδοση τις έχει «κατοχυρώσει», μάλλον η σεμνοτυφία, ειδικά στον 21ο αιώνα, ανήκει στις εποχές που απαγορεύονταν τα «μπεν μιξτ». Όποιος ενοχλείται από το εντελώς γυμνό μπορεί κάλλιστα να πάει σε άλλη παραλία από εκείνη που συχνάζουν οι σύγχρονοι πρωτόπλαστοι. Το αντίθετο θα ήταν όντως εξοργιστικό: το να πάει κάποιος και να γδυθεί σε μία παραλία όπου όλοι φορούν το μαγιό τους και κολυμπούν ή λιάζονται οικογένειες.
Θα έλεγα, εν κατακλείδι, ότι σε μία εποχή που ειδικώς στη χώρα μας οι κακοποιήσεις και οι βιασμοί γυναικών αυξάνονται σε ποσοστά, η ενασχόληση με την αιδημοσύνη εξαιτίας του γυμνισμού είναι μάλλον παλαιομοδίτικη και παραπέμπει σε εποχές… Πάγκαλου. Του παππού βεβαίως, όχι του προσφάτως αποβιώσαντος.
Και φαντάζομαι ότι οι αντιτιθέμενοι στον παραδοσιακό γυμνισμό δεν κάνουν ντουζ με το μαγιό τους…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 24/8
Εδώ και χρόνια υπάρχει μία παραλία την οποία κατ’ έτος επισκέπτονται το καλοκαίρι οι απανταχού της γης γυμνιστές, οπαδοί του Αδάμ και της Εύας. Με άλλα λόγια, όσοι ήθελαν να περιφέρονται εκεί και να κολυμπούν όπως τους γέννησε η μαμάκα τους. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα… Σε τελευταία ανάλυση, οι τύποι και οι τύπισσες δεν πηγαίνουν τσιτσίδι στις ταβέρνες για να παραγγείλουν σουβλάκι. Ντυμένοι πηγαίνουν, οπότε για να προσβάλουν τη δημόσια αιδώ, κυριολεκτικώς, θα έπρεπε κάποιοι να πάνε με το στανιό στην παραλία των γυμνιστών, αλυσοδεμένοι μάλιστα.
Η υπόθεση θυμίζει το παλαιό ανέκδοτο με μία ηλικιωμένη που πήγε στην Αστυνομία για να καταγγείλει ότι κάθε φορά που έβγαινε στο μπαλκόνι της απέναντι ήταν ένας γυμνός άνδρας. Και όταν οι αστυνομικοί πήγαν για να δουν τι συμβαίνει, δεν είδαν κανέναν γυμνό. «Ναι», τους λέει η κυρία, «αν ανεβείτε σε σκάλα και κοιτάξετε με τα κιάλια, θα τον δείτε»… Δεν λες και ότι σκοτώνονται στον τουρισμό στο ωραίο αυτό ακριτικό νησί. Οπότε οι τουρίστες, έστω και γυμνιστές, προφανώς συμβάλλουν στην οικονομία του νησιού. Διαβάζουμε μάλιστα ότι δεν είναι όλοι κατά της παραλίας των γυμνιστών, οπότε συμπεραίνουμε ότι ο Αδάμ πέτυχε να διχάσει ακόμη και μια μικρή κοινωνία.
Ασφαλώς, κανείς δεν υποστηρίζει -πολύ περισσότερο ο γράφων- να κυκλοφορούμε είτε γυμνοί είτε με τα εσώρουχά μας στους δρόμους. Αλλά όταν ο γυμνισμός έχει τις δικές του περιοχές σε όλο τον κόσμο, που εθιμικά ή κατά παράδοση τις έχει «κατοχυρώσει», μάλλον η σεμνοτυφία, ειδικά στον 21ο αιώνα, ανήκει στις εποχές που απαγορεύονταν τα «μπεν μιξτ». Όποιος ενοχλείται από το εντελώς γυμνό μπορεί κάλλιστα να πάει σε άλλη παραλία από εκείνη που συχνάζουν οι σύγχρονοι πρωτόπλαστοι. Το αντίθετο θα ήταν όντως εξοργιστικό: το να πάει κάποιος και να γδυθεί σε μία παραλία όπου όλοι φορούν το μαγιό τους και κολυμπούν ή λιάζονται οικογένειες.
Θα έλεγα, εν κατακλείδι, ότι σε μία εποχή που ειδικώς στη χώρα μας οι κακοποιήσεις και οι βιασμοί γυναικών αυξάνονται σε ποσοστά, η ενασχόληση με την αιδημοσύνη εξαιτίας του γυμνισμού είναι μάλλον παλαιομοδίτικη και παραπέμπει σε εποχές… Πάγκαλου. Του παππού βεβαίως, όχι του προσφάτως αποβιώσαντος.
Και φαντάζομαι ότι οι αντιτιθέμενοι στον παραδοσιακό γυμνισμό δεν κάνουν ντουζ με το μαγιό τους…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 24/8