Επειδή πολύς λόγος γίνεται τους τελευταίους μήνες, δεν ξέρω τι θα συμβεί τελικώς με τα αρχαία γλυπτά που υπήρξαν «θύμα» πλιάτσικου, ειδικώς από τον Λόρδο Έλγιν, και αν θα μας τα επιστρέψουν οι Εγγλέζοι. Το επιχείρημα που ορισμένοι προβάλλουν, ότι είναι παγκόσμια κληρονομιά, μπορεί μεν να ισχύει, αλλά γιατί την κληρονομιά αυτή οι απανταχού της Γης θα πρέπει να την θαυμάζουν στο Βρετανικό Μουσείο και όχι στο Μουσείο της Ακρόπολης; Από την άλλη μεριά, εκείνο που δεν επισπεύδει τις διαδικασίες επιστροφής μπορεί να είναι ένας γενικότερος φόβος που διακατέχει και άλλες χώρες ισχυρές που επιδόθηκαν και αυτές σε πλιάτσικο αρχαίων θησαυρών, όπως λ.χ. η ναζιστική Γερμανία, καθώς θα πρέπει να τα επιστρέψουν και αυτές στους τόπους απ’ όπου τα ξήλωσαν. Οπότε θα άνοιγε μία μεγάλη πόρτα επιστροφών. Φαντάζεστε ότι θα άφηνε η Γερμανία να φύγουν από το Μουσείο της τα τείχη της Περγάμου, τα οποία οι αθεόφοβοι τα είχαν σηκώσει ατόφια;

Ας επιστρέψουμε, όμως, στα δικά μας δεδομένου ότι οι προσπάθειές μας για επιστροφή των Γλυπτών είναι πολύχρονη και έχει και ενδιαφέρον παρασκήνιο. Να, για παράδειγμα: Περί τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η Μελίνα Μερκούρη, ως υπουργός Πολιτισμού, είχε επιδοθεί σε μεγάλο αγώνα για την επιστροφή στην Ελλάδα των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Την εποχή εκείνη πραγματοποίησε επίσημο ταξίδι στη χώρα μας ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας τον οποίον γνώριζε καλά η Μελίνα. Κάποια μέρα ζήτησε ο υπουργός να τη συναντήσει στο γραφείο της, που την εποχή εκείνη στεγαζόταν στην οδό Αριστείδου στο κέντρο της Αθήνας. Παρών στη συνάντηση ήταν και ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου, Κωνσταντίνος Αλαβάνος, διευθυντής αργότερα του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής.

Η συζήτηση μεταξύ των δύο φίλων, της Μελίνας και του Αυστραλού υπουργού, εξελισσόταν πολύ καλά και σε χαλαρό κλίμα, μια και η Μελίνα ήξερε πώς να δημιουργεί ευχάριστη ατμόσφαιρα. Καθώς η συζήτηση αρχίζει να μπαίνει σε πιο σοβαρά θέματα, ο Αυστραλός υπουργός υποβάλλει τη φλέγουσα ερώτηση για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, κάνοντας το σφάλμα, εν αγνοία του, να τα αναφέρει ως «αγάλματα του Έλγιν». Η Μελίνα σηκώνεται έξαλλη από τον καναπέ που καθόταν, του αστράφτει ένα... χαστούκι και του λέει (στα αγγλικά, βεβαίως): Ντροπή σου που τολμάς να τα αναφέρεις σαν αγάλματα του Έλγιν. Ρε συ (αυτό το είπε στα ελληνικά), δεν λέγονται έτσι. Λέγονται Μάρμαρα του Παρθενώνα. Κόκαλο ο Αυστραλός, ο οποίος άργησε να συνέλθει από την αντίδραση της φίλης του! Και κυρίως από το ουρανοκατέβατο χαστούκι...

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» τη Δευτέρα, 2 Οκτωβρίου.