Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι πύλη εισόδου μεταναστών.

Έχει υποφέρει, και κάθε φορά που στα νότια προκαλείται κάποια κρίση, όπως τώρα ο πόλεμος στο Ισραήλ, είναι λογικό να ανησυχούμε για νέο κύμα μεταναστευτικών ροών. Επιπλέον, κάθε τέτοια κρίση αποτελεί και αφορμή για την απόπειρα εισόδου όχι μόνο κατατρεγμένων αλλά και άλλων εθνοτήτων, που επιδιώκουν να εισέλθουν λαθραία αναζητώντας στην Ευρώπη καλύτερη τύχη.

Για παράδειγμα: Ο αρεοπαγίτης ε.τ. και επί σειράν ετών επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, κ. Λ. Ρακιντζής, είχε αναφέρει σε έκθεσή του ότι οι οικονομικοί μετανάστες ισχυρίζονται πως «είναι πρόσφυγες που προσπαθούν να επωφεληθούν από τα προνόμια των προσφύγων και κυρίως από το επίδομα των 400 ευρώ τον μήνα που τους δίδεται, το οποίο στέλνουν με έμβασμα αμέσως στο χωριό τους. Ασφαλώς και τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση έχει λάβει σειρά μέτρων για την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών, ενώ και οι δομές φιλοξενίας έχουν παύσει να είναι τα αχούρια του παρελθόντος.

Παρ'ολ'αυτά αξίζει να έχουμε υπόψιν έναν οδηγό αντιμετώπισης των μεταναστών, που υπάρχει σε μία ανακοίνωση για το θέμα αυτό, της πρώην πρωθυπουργού της Αυστραλίας Τζούλια Γκίλαρντ. Τι ανέφερε, μεταξύ άλλων, η ανακοίνωση: Πρώτον, ότι πρέπει να προσαρμοστούν οι μετανάστες και όχι οι Αυστραλοί. «Μιλάμε κυρίως ΑΓΓΛΙΚΑ, όχι ισπανικά, λιβανέζικα, αραβικά, κινεζικά, γιαπωνέζικα, ρωσικά ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν επιθυμείτε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, να μάθετε τη γλώσσα μας». Δεύτερον, χριστιανοί ίδρυσαν αυτό το έθνος και αυτό είναι πλήρως εξακριβωμένο. «Εάν ο Θεός μας σας ενοχλεί, τότε σας προτείνω να σκεφτείτε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη σαν τη νέα σας πατρίδα, γιατί ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας». Τρίτον, «αν δεν είστε ευτυχείς εδώ, μπορείτε να φύγετε. Δεν σας υποχρεώσαμε να έλθετε. Εσείς επιλέξατε να έλθετε εδώ. Επομένως αποδεχθείτε τη χώρα που εσείς επιλέξατε».

Η πρωθυπουργός της Αυστραλίας κατέληγε σε ένα συμπέρασμα πολύ λογικό. Οι περισσότεροι μουσουλμάνοι δεν είναι ευτυχισμένοι στο Ιράν, στο Ιράκ, στην Υεμένη, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στη Συρία, στον Λίβανο. Είναι ευτυχισμένοι όμως στην Αυστραλία, στην Αγγλία, στον Καναδά, στις ΗΠΑ κ.λπ. Δηλαδή, είναι ευτυχισμένοι σε μη μουσουλμανικές χώρες. Όμως, δεν κατηγορούν το Ισλάμ ή τους ηγέτες τους αλλά τις χώρες στις οποίες αισθάνονται ευτυχείς!!! Που θέλουν να τις αλλάξουν, για να γίνουν σαν τις χώρες όπου ήσαν δυστυχείς!!!

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 17/10