Με το ζόρι ευεργέτες!
Ποια η έννοια της ύπαρξης ενός κράτους;
Η συγκρότηση και η οργάνωση, ασφαλώς, δομών, οι οποίες θα φροντίζουν για την ομαλή διαβίωση ενός έθνους -προφανώς με διευρυμένη έννοια, υπό τις σημερινές συνθήκες- και κυρίως η δημιουργία προϋποθέσεων ασφάλειας και γενικής κοινωνικής πρόνοιας για τον πληθυσμό του.
Η χώρα μας πολλές φορές στην ιστορία της έχει αποδείξει ότι δεν συνιστά κράτος, αλλά, όπως έλεγε και κάποιος διανοούμενος, «επινόηση»! Και δεν έχει άδικο, αν σκεφτεί κανείς τις επινοήσεις όχι μόνο των πολιτών, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν τις αδυναμίες ή τα εμπόδια του κράτους, αλλά και αυτές του ίδιου του κράτους για να ξεπεράσει τις αδυναμίες του, τις οποίες ξέρει, αλλά δεν διορθώνει. Πίσω, δε, από όλα αυτά βρίσκονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και πίσω από αυτές ένας λαός που τους αναθέτει την εξουσία.
Ο κουραστικός πρόλογος επιβαλόταν για να αναλυθούν πιο κάτω δύο άλλες κρατικές - κυβερνητικές επινοήσεις, χάρη στις οποίες την προνοιακή του υποχρέωση το κράτος την αναθέτει στους... πολίτες, αφού προηγουμένως τους έχει κυριολεκτικώς γδύσει!
Διαβάσαμε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου» για τις νέες ανατιμήσεις της ΔΕΗ, με τις οποίες επιβαρύνονται νοικοκυριά και επιχειρήσεις, προκειμένου οι κάτοικοι των νησιών να έχουν ίδια τιμολόγια ρεύματος με εκείνα της υπόλοιπης Ελλάδας αλλά και χαμηλότερο τιμολόγιο οι ευπαθείς ομάδες πληθυσμού. Αυτές οι νέες ανατιμήσεις, διότι ήδη τα νοικοκυριά επιβαρύνονται με υψηλά ποσά σε σχέση με το ρεύμα που καταναλώνουν για Υπηρεσίες Κοινής Ωφελείας, είναι -άκουσον άκουσον!- επειδή δεν έγινε εκκαθάριση την περίοδο 2012-1015! Και θυμήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα την εκκαθάριση, χωρίς, βεβαίως, να είναι σε θέση να μας πει γιατί δεν τον φτάνουν τα λεφτά που συνεχως παίρνει από φόρους -και για τους οποίους ακόμη και το ΔΝΤ λέει ότι πρέπει να μειωθούν-, προκειμένου να κάνει την κοινωνική πολιτική που υπαγορεύουν οι ευαισθησίες του για τις αδύναμες ομάδες πληθυσμού!
Για του λόγου το αληθές, ήδη από το 2011 το ΔΝΤ σε έκθεσή του ανέφερε ότι, αφού στελέχη του εξέτασαν τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί σε 17 χώρες τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, συμπέραναν ότι με τέτοια μέτρα πλήττονται η ανάπτυξη και τα εισοδήματα, ενώ παράλληλα αυξάνει ραγδαία η ανεργία!
Πιστεύει η κυβέρνηση ότι με αυτή τη νέα επιβάρυνση δεν θα αυξηθούν τα χρέη του κόσμου προς τη ΔΕΗ, σε βάρος, δηλαδή, της βιωσιμότητας της επιχείρησης; Αφού οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν τα μέχρι σήμερα τιμολόγια, πώς θα μπορέσουν να πληρώσουν τα διογκωμένα, προκειμένου να συμβάλουν στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης με ξένα κόλλυβα;
Κάτι ανάλογο -δηλαδή κοινωνική πολιτική με τις πλάτες των φορολογουμένων- συμβαίνει εδώ και χρόνια με τη λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης», την οποία καθιέρωσε ο Γιωργάκης Παπανδρέου. Είμαστε ως πολίτες αλληλέγγυοι σε ποιους; Είναι ωραία έκφραση και με συναισθηματική, μάλιστα, φόρτιση η «εισφορά αλληλεγγύης»! Διότι σημαίνει ότι στέκεσαι αλληλέγγυος σε κάποιον που έχει ανάγκη. Ομως, τόσο η καθιέρωση της εισφοράς αυτής όσο και η συνέχισή της γίνονται για να κλείσουν τρύπες που διαχρονικά άνοιξαν πολιτικές παλαιότερων κυβερνήσεων και αδυνατούν να κλείσουν όσες επακολούθησαν - πολύ περισσότερο η ερασιτεχνική σημερινή. Οπότε ισχύει το «πληρώνετε, κορόιδα, διότι δεν γίνεται αλλιώς»... Γιώργος
Υπό την έννοια αυτή, το τιμιότερο θα ήταν να μετονομασθεί η εισφορά αλληλεγγύης σε «εισφορά επιβράβευσης των διαχρονικών φοροφυγάδων και του σπάταλου κράτους» ή «εισφορά υπέρ της διαχρονικής ανικανότητας των ελληνικών κυβερνήσεων» να έχουν ένα κράτος νοικοκυρεμένο. Θα μπορούσε, επίσης, να μετονομασθεί σε «εισφορά λαϊκισμού», διότι τις τρύπες που προκάλεσε η γαλαντομία, με ξένα κόλλυβα, των πολιτικών, του ΠΑΣΟΚ κυρίως, που κυβέρνησε την Ελλάδα περισσότερο από κάθε άλλο κόμμα, καλούμαστε εμείς να κλείνουμε εις το διηνεκές, απ’ ό,τι φαίνεται.
Απο την «Ελευθερία του Τύπου»