του Νίκου Σίμου

Όσο και αν η διεθνής οικονομική κρίση δυσφήμισε την έννοια των αγορών, της απρόσωπης αυτής παγκόσμιας δύναμης, εν τούτοις ο τρόπος όπως κινούνται αφήνει σημάδια για την αξιολόγηση των εθνικών Οικονομιών.

Όπως δημοσιοποιήθηκε μέσω του πρακτορείου Ρώϋτερς το δεκαετές ελληνικό ομόλογο υποχωρούσε ως προς την απόδοσή του, στα επίπεδα στα οποία βρισκόταν πριν ο κ. Παπανδρέου μας βάλει στο ΔΝΤ και στο πρώτο Μνημόνιο. Αυτό σημαίνει, κατ΄αρχάς ότι κάποιες αγορές θεωρούν ασφαλές να επενδύσουν σε ελληνικούς τίτλους.

Από την άλλη πλευρά, ένα από τα ισχυρά funds το οποίο στο πλαίσιο της κρίσης είχε χαρακτηρισθεί και αυτό ως κακός χειραγωγέας των αγορών, με αποτέλεμσα οι κρατικές οικονομίες να υφίστανται ζημίες, συστήνει στους επενδυτές να λάβουν αυξημένες θέσεις στο Χρηματιστήριο και της Ελλάδας. Το οποίο παρεμπιπτόντως, τις τελευταίες ημέρες και παρά την προβοκατόρικη θέση του ΔΝΤ ότι χρειάζονται 20 δισεκατομμύρια ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών Τραπεζών, σημειώνει ανοδικούς ρυθμούς.

Δεν λέμε βεβαίως αυτά που έλεγε ο αλήστου μνήμης άλλοτε «τσάρος» της Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου ότι «πάει φισέκι» η ελληνική Οικονομία επειδή ανεβαίνει το Χρηματιστήριο. Πλην όμως εκτός από τις εκτιμήσεις των Τμημάτων Μελετών και Ανάλυσης των ελληικών Τραπεζών και η Κομμισιόν βλέπει σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής Οικονομίας.

Οι μόνοι που δεν τα βλέπουν είναι οι τροϊκανοί. Προφανώς διότι αν πιστεύσουμε τους συνομωσιολόγους όσο πιο πτωχή γίνει η Ελλάδα τόσο πιο εύκολη λεία είναι σε ξένα κεφάλαια...