Διάλυση  της συνεργασίας των «58» με το ΠΑΣΟΚ για μια «νέα κεντροαριστερά» δεν πρέπει να προκαλεί απορίες ,ούτε και να αιφνιδιάζει κανέναν .Το εν λόγω εγχείρημα στήθηκε βιαστικά σε πολιτικό κενό ,στηρίχθηκε  στην οργανωμένη  προβολή  ορισμένων προσώπων «αναγνωρίσιμων» από την αθηναϊκή ,κυρίως, κοινωνία  και ο στόχος του έγινε εξ’ αρχής εύκολα   ορατός  : Να «πιεσθεί» η  ΔΗΜΑΡ ,να  επανέλθουν ως  «ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες» στο προσκήνιο ορισμένοι  παράγοντες του παλαιού «εκσυγχρονιστικού» μπλοκ σε  συνεργασία βεβαίως  με τον κ. Βενιζέλο ,που αντιμετωπίζει  πρόβλημα επιβίωσης  του κόμματος του, εν όψει εκλογικών αναμετρήσεων. Ιδέες μηδέν.

 Το ξεκίνημα ήταν «ενθουσιώδες»,χάρη στην έντονη ,πλουσιότατη προβολή των «58» από μερίδα του Τύπου  και με τον  Κ .Σημίτη «πρώτο τραπέζι πίστα»( η πρώτη κάκιστη επιλογή των «58»).Ως «νέες» θέσεις εμφανίστηκαν γενικολογίες και τετριμμένες διατυπώσεις , πολιτικά άνευρες αναφορές περί «κεντροαριστεράς», περί Ευρωπαίων σοσιαλιστών, περί  της ανάγκης υπεράσπισης  της Ευρώπης ,που βάλλεται από αντι-ευρωπαϊστές  της Αριστεράς και από  «εθνολαϊκιστές»,από ακροδεξιούς,  και γενικότερα κινδυνεύει από το κύμα του ευρωσκεπτικισμού που διογκώνεται  σε  χώρες της ΕΕ .

 Υποτίθεται βέβαια  ,ότι  ετοιμάζονταν και «θέσεις» αληθινές. Αλλά μόνο δύο-τρεις ημέρες πριν από την κατάρρευση του εγχειρήματος ,οι εκπρόσωποι των «58» εμφανίστηκαν να καταδικάζουν τη διαρκή λιτότητα και να την χρεώνουν  στο Βερολίνο .

Ηταν όμως αργά.  «Ρεύμα» στην κοινωνία για το φύτεμα «Ελιάς» δεν σηκωνόταν. Και-το χειρότερο- οι δυστυχείς αρχηγοί των  «58» πιάστηκαν στη «φάκα» του κ. Βενιζέλου ,που για να ελέγξει αυτός τη λίστα των υποψηφίων του Μαϊου , ερήμην τους, «πίσω απ’ την πλάτη τους», αποφάσισε αιφνιδίως, ομού μετά του  Αντ .Σαμαρά ,τη  σταυροδοσία για την  ανάδειξη ευρωβουλευτών!  Μπαμ και σοκ ! Η βάναυση αυτή  κίνηση  του πολιτικά  άπληστου  αρχηγού του ΠΑΣΟΚ  διέλυσε οριστικά τους «αρραβώνες».  (Οσο για τον κ. Βενιζέλο ,μάλλον αυτοπυροβολήθηκε..…)

 Εχουμε  υποστηρίξει  και σε προηγούμενο σημείωμα από τούτη τη στήλη ,ότι πολιτική  «κεντροαριστερά» δεν υφίσταται  παρά μόνο ως παραίσθηση σε ορισμένους κύκλους πνευματικά  γερασμένων  «εκσυγχρονιστών» του χώρου ΠΑΣΟΚ. Στην κοινωνία της Ελλλάδας ,το «Μάαστριχτ», το Σύμφωνο Σταθερότητας, το ευρώ και η συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη και ύστερα τα Μνημόνια ,ακύρωσαν στην πράξη  τα περί  «σοασιαλδημοκρατίας» και «κεντροαριστεράς»(ακόμη και η «κεντροδεξιά» και ο εγχώριος ,παραδοσιακός «φιλελευθερισμός» παραπαίουν.)  Γι’ αυτό ,λοιπόν, και μετά τους άτυχους  «58» οδηγείται η υπόθεση στο «Ποτάμι» του συμπαθούς  Στ .Θεοδωράκη