Πολλές φορές ορισμένοι πολιτικοί δημιουργούν στους δημοσιογράφους το εξής δίλημμα. Να αναφερθούν σοβαροφανώς σε αυτά που οι πολιτικοί εκστομίζουν ή γράφουν ή να τα εκλάβουν ως καλή ευκαιρία για «ψιλό γαζί». Βεβαίως μπορεί κάποιος να πει, μα καλά, ένας δημοσιογράφος μπορεί να ειρωνεύεται έναν πολιτικό που τον έχει ψηφίσει ο λαός. Η απάντηση σ΄αυτή την ευλογοφανή απορία είναι μία. Πρώτον οι δημοσιογράφοι δεν έχουν οδηγήσει κανένα τόπο σε καταστροφή. Σε αντίθεση με αρκετούς πολιτικούς. Και δεύτερον, καλά να πάθουν όσοι ψηφοφόροι ψήφισαν εκείνους που η «περδικούλα τους» το τραβάει το «ψιλό γαζί».

Ένας από αυτούς –με όλο τον σεβασμό στον θεσμό που υπηρέτησε επειδή κάποιοι αφελείς τον ανέθεσαν την εξουσία- είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Ο οποίος επ’ εσχάτων επιδεικνύει μία δραστηριότητα πολιτική λίαν ηυξημένη. Οι πιο αθώοι λένε ότι επειδή δεν «τραβάει» ο Βενιζέλος, κάποιοι καλοθελητές πιπιλίζουν το μυαλό του Γιωργάκη να επανέλθει στα πράγματα. ΚΙ αυτός την απειλή αυτή προς εμάς την έχει άρει πολύ ζεστα. Κάποιοι πάλι κακεντρεχείς –που εγώ προσωπικώς δεν τους πιστεύω- λένε ότι κανει αντεπιθέσεις και κατηγορεί ειδικώς την ΝΔ και τον Καραμανλή –όπως μία πρόσφατη ανακοίνωσή του με αφορμή τον διορισμό στα ΕΛΠΕ του κ. Παπαθανασίου- διότι «έχουν σφίξει τα πράγματα» και επιχειρεί ένα συμψηφισμό για όσα αποκαλύπτονται για τις ΜΚΟ επί της δικής του υπουργίας στο Εξωτερικών. Αλλά είπα και πιο πάνω, αυτά τα λένε κακόβουλοι, οι οποίοι όταν τους απαντώ ότι αυτά όλα είναι κακίες σε βάρος του προέδρου (έστω του πρώην προέδρου) με παραπέμπουν να ρωτήσω τον Νίκο τον Χριστοδουλάκη και τον Γιάννη τον Ζαφειρόπουλο, επ’ αυτών. Κι εγώ επειδή δεν έχω τόσο θάρρος μαζί τους, θα μείνω με την απορία τι εννοούν!

Ο αφυπνισθείς λοιπόν Γιωργάκης τον οποίο «τσίμπησε μυγα» με ελάσσονος σημασίας θέμα έχει το θράσος και ομιλεί για αντιλήψεις και συμπεριφορές «που επικράτησαν στη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων επί Καραμανλή» και που έρχονται, λέει, σε ευθεία αντίθεση με τις επίπονες προσπάθειες των Ελλήνων πολιτών»!!

Εκείνο που θα πρέπει να θαυμάσουμε στον κ. Παπανδρέου είναι η ευαισθησία του απέναντι στον λαό που αφού τον παραμύθιασε ότι λεφτά υπάρχουν τον έριξε στα νύχια του ΔΝΤ. Διότι αν όπως λέει υπήρχαν τα ελλείμματα που διατείνεται και το διογωμένο χρέος αλλά έλεγ ότι λεφτά υπάρχουν δύο τινά συνέβαιναν: Ή εγνώριζε αυτά τα άλλα, πολύ κακά δημοσιονομικά στοιχεία αλλά προκειμένου να έλθει στην εξουσία είπε ψέμματα ως κανονικό Μαυρογυαλούρος. Κάτι που συνιστά πολιτική απάτη. Ή αν ήσαν τα πράγματα όπως διατείνεται ότι τα βρήκε,

είχε παντελή άγνοια οπότε δόθηκε η εξουσία σε ένα παντελώς αδαή που ενώ ήταν επί τόσο καιρό στην αντιπολίτευση δεν είχε πάρει τίποτε χαμπάρι. Ή επειδή δεν καταλάβαινε ή επειδή δεν ενδιαφερόταν.

Εκείνο πάντως που οφείλουμε να υπενθυμίσουμε στον κ. Παπανδρέου, πως τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησής του έκανε παροχές αφού τα δημοσιονομικά που βρήκε ήταν τόσο κακά, όπως ισχυρίζεται;

Το ΠΑΣΟΚ δεν σήκωσε κανένα βάρος αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Απλώς «κοιμήθηκε όπως έστρωσε». Διότι επί ΠΑΣΟΚ διογκώθηκε ο δημόσιος τομέας. Επί ΠΑΣΟΚ διασπαθίστηκαν τα κονδύλια που λαμβάναμε από την ΕΟΚ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επί ΠΑΣΟΚ ήκμασε η διαφθορά με μίζες και άλλα τινά ευώδη. Και ο πατέρας του σημερινού κήνσορα ήταν αυτός που κατέστρεψε το κράτος, ανήγαγε την αναξιοκρατία σε θεσμό και έκλεισε τα μάτια στις λοβιτούρες των συντρόφων του. Το ΠΑΣΟΚ δεν σήκωσε κανένα βάρος. Απλώς ανήλθε στην εξουσία για να αλλάξουν τα στελέχη του ...βιοτικό επίπεδο!!!