του Νίκου Σίμου

Οι Δυτικοί, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί έχουν επιβεβαιώσει στην πράξη είτε ότι δεν ξέρουν Ιστορία είτε ότι σκοπίμως και προς εξυπηρέτηση των δικών τους στενών συμφερόντων αγνοούν την Ιστορία των λαών. 

Ιστορία γνωρίζουν οι ’γγλοι, μόνο που για την Ευρώπη αποτελούν ...το Νησί και, επιπλέον, Δούρειο Ίππο των αμερικανικών συμφερόντων. Όσον αφορά δε τους συγγενείς τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, απλώς οι τελευταίοι, με την αλαζονεία της Υπερδύναμης και την πεποίθηση του παντογνώστη που αυτή η ισχύς τους καλλιεργεί, τους λαμβάνουν λίγο υπ’ όψιν.  Κι έτσι το Νησί απλώς ακολουθεί τον ισχυρό και πλούσιο συγγενή. 

Τα όσα συνέβησαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ο τρόπος της κατάρρευσης της Σοβιετίας και τα όσα αμέσως ακολούθησαν, και ο αναγκαστικός «εκδημοκρατισμός», δηλαδή με τη βία, χωρών του Αραβικού κόσμου, με αφελή παραγνώριση της πολιτιστικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων του κόσμου αυτού, απλώς αποδεικνύει την επιπολαιότητα της δυτικής και κυρίως της αμερικανικής διπλωματίας που ηγείται των δυτικών.

Αυτή τη στιγμή το κύρος του δυτικού κόσμου με την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία έχει υποστεί πλήγμα. Κυρίως γιατί επιμένουν ΕΕ και Ουάσινγκτον σε ανιστόρητες προσεγγίσεις. Οι μεν Αμερικανοί δικαιολογούνται να αγανακτούν και να αντιδρούν, διότι χάνουν την συνοχή ενός νέου Δούρειου Ίππου που θέλουν στα ανατολικά της Ευρώπης και στα νοτιοανατολικά της Ρωσίας. Οι Ευρωπαίοι, με ανίσχυρες ηγεσίες, απλώς εμφανίζονται υποταγμένοι ουραγοί στον υπερατλαντικό σύμμαχο και, προστάτη αλά κάρτ. Αγνοούν δε σε ποια κρίσιμη θέση βρίσκονται καθώς η συνοχή τους έχει κατακερματισθεί εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης  η συνοχή τους επίσης στον αμυντικό τομέα δεν είναι σφυρηλατημένη, ενώ και η ενεργειακή τους εξάρτηση από τη Ρωσία είναι σημαντική. Αυτά όλα σημαίνουν μία συγκεκριμένη ευρωπαϊκή αδυναμία για την αντιμετώπιση τυχόν ρωσικών κινήσεων είτε στο οικονομικό πεδίο είτε στο στρατιωτικό, στην ευρωπαϊκή περιφέρεια. 

Τόσο η Ευρώπη όσο και η Αμερική επιμένουν να αγνοούν την ιστορική σημασία της συγκεκριμένης χερσονήσου για τη Ρωσία, προπαγανδίζοντας μάλιστα ενάντια στην βούληση του κατά συντριπτική πλειοψηφία φιλορωσικού πληθυσμού της Κριμαίας. Την πόρτα της κόλασης δεν την ανοίγει η Ρωσία αλλά η δυτική στενοκεφαλιά και οι νέες αμερικανικές «ευαισθησίες» που αναγνωρίζουν το δημοκρατικό μέσο του δημοψηφίσματος μόνο εκεί που τους συμφέρει.