Κάποιες επιλεγμένες ή αναμενόμενες υποψηφιότητες  δείχνουν ,ότι τα κόμματα προκειμένου να καλύψουν «τρύπες»»τους ,στρατεύουν για τις εκλογές  του Μαϊου ό,τι βρουν μπροστά τους, θα έλεγε κανείς .

Ετσι ,βλέπουμε να εμφανίζονται  στη σκηνή της προεκλογικής «επικαιρότητας»  διάφορα πρόσωπα «από το πουθενά»,κάτι κοσμικοί κάτι   «βετεράνοι» του  βαθέως πασοκικού συνδικαλισμού ,ακόμη  και  πρόσωπα που θα νόμιζε κανείς ότι μας  είχαν απαλλάξει από την παρουσία τους ,όπως πχ ο ταμίας του Κ .Σημίτη με τη  γεμάτη  «μαύρο» «πολιτικό  χρήμα  βαλίτσα, ο ταλαντούχος κ. Θ.Τσουκάτος…

  Δεν θέλω ,βεβαίως, να θίξω κανέναν προσωπικά και  στο κάτω- κάτω κάθε  κόμμα έχει δικαίωμα να κάνει τις επιλογές της αρεσκείας του, και κάθε πολίτης δικαιούται  νομίζει ,ότι μπορεί  να συμβάλει στα έργα της αναμενόμενης εθνικής  ανασυγκρότησης.  Γενική άλλωστε η παραζάλη σήμερα .Αλλά προκαλεί εντύπωση ειδικότερα  η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ.Του κόμματος που  ενώ υποτίθεται ,ότι φέρνει στον πολιτικό στίβο με «όχημα» τον Αλ.Τσίπρα  έναν αέρα πολιτικής  νεότητας , ως ο άφθαρτος εκπρόσωπος  μιας  βούλησης για  αλλαγές σε τρόπο σκέψης και   σε συμπεριφορές στη δημόσια σκηνή, εντούτοις συζητά για κάποιους υποψήφιους ,προερχόμενους  από «παιδικές χαρές» και   «καφενεία» της πολιτικής σκηνής και από κύκλους  γνωστών  φιλόδοξων  «τραλαλάδων» που κινούνται χρόνια τώρα στα περίχωρα του «πολιτικού συστήματος»,διψασμένοι για κάποια «αξιοποίηση» τους.  Υποψήφιους με «αναγνωρισιμότητα» να μαζεύουμε ,δηλαδή ,τη δουλειά μας να κάνουμε, και δεν είναι τώρα η  ώρα για «λεπτομέρειες»…

  Δεν αποτελούν φυσικά  καμία  πρωτοτυπία οι τέτοιοι παλαιοκομματισμοί. Γεμάτος ο ελληνικός  τόπος από αυτού του είδους τα φαινόμενα.  Αλλά αν αυτά χωράνε  και στο «ριζοσπαστισμό» μίας «Αριστεράς» του 2014, τότε το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι λαμπρό ,όποιες κι’ αν είναι ή θα είναι οι αδυναμίες των αντιπάλων του.