του Νίκου Σίμου

Δεν θα διαφωνήσω με την άποψη ότι η λεγόμενη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που «μικρό μεγάλο παστρεύει» διαθέτει συνταγές μεταρρυθμίσεων που σε άλλες χώρες είναι δυνατόν να εφαρμόζονται και σε άλλες όχι. Όπως επίσης, τα περισσότερα εργαλεία της θήκης αυτής δεν εξασφαλίζουν κατ’ ανάγκην και την ανταγωνιστικότητα μιας Οικονομίας. Όμως ορισμένες από τις προβλέψεις για την απελευθέρωση σε ταξί και σε φορτηγά έχουν λογική. Λ.χ. μάθαμε ότι απαγορευόταν σε μικρές ξενοδοχειακές μονάδες ή μονάδες ενοικιαζόμενων δωματίων να χρησιμοποιούν πολυθέσια οχήματα για την μεταφορά των πελατών τους. Τώρα οι μονάδες αυτές θα μπορούν. Όμως δεν υπάρχει νησί όπου δεν έχουμε δει τέτοια μικρά λεωφορειάκια να μεταφέρουν τουρίστες! Δηλαδή υπάρχει αντίδραση τώρα επειδή νομιμοποιείται μία πρακτική. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπήρχε αντίδραση, από τους θιγομένους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, ταξιτζήδες ή κάτοχοι αδειών μικρών τουριστικών λεωφορείων, αν συνεχιζόταν η παρανομία!!!

Όμως αυτό που αναδεικνύεται από τις συγκεκριμένες απελευθερώσεις δεν είναι απλώς η στρέβλωση ενός συστήματος που ίσχυε. Ούτε θα σταθώ στο αν, με αυτά που θα επιτρέπονται τώρα, θα πέσουν ...οι τιμές ή θα γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι σχετικές υπηρεσίες. Διότι και πάλι, αυτός που θα θέλει να κοροίδέψει τον τουρίστα θα το κάνει. Εκείνο που είναι εξοργιστικό είναι ποιοι εγκέφαλοι πολιτικοί επί σειράν ετών δημιουργούσαν κλειστά επαγγέλματα ή περιορισμούς στην άσκηση κάποιων επαγγελμάτων, προκειμένου να ευεργετούνται συνεχώς κάποιες τάξεις. Ίσως είναι λάθος έκφραση οι «τάξεις». Η σωστή είναι να ευεργετούνται δυνητικοί ψηφοφόροι ενός απαράδεκτου πελατειακού συστήματος.

Τώρα λοιπόν θα υποστεί τις αντιδράσεις ένα πολιτικό σύστημα που επί σειράν ετών έσκαβε ουσιαστικώς τον λάκκο του, διότι δεν είναι δυνατόν να θεωρούσε ότι παράλογες ρυθμίσεις που συνεχώς έκανε για να μαζεύει ψηφαλάκια, δεν θα απέβαιναν κάποια στιγμή σε βάρος του, όταν θα χρειαζόταν να υποκύψει το ίδιο αυτό σύστημα στην λογική.