του Νίκου Σίμου

Ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι η φασαριόζικη τακτική του αποτελεί μέρος της αντιπολιτευτικής του στρατηγικής Δεν θα ήταν στρατηγική και τακτική αλλά αυθόρμητη και ουσιαστική παρέμβαση, κάθε φορά, που θα εδικαιολογείτο από το ειλικρινές ενδιαφέρον του για τη χώρα και τον λαό της, αν δεν μας είχε συνηθίσει σε διγλωσσία. ’λλη γλώσσα έξω –του συνετού κόμματος το οποίο πρέπει να εμπιστευθούν οι ξένοι για να αναλάβει την εξουσία- καί άλλη προς τα μέσα, με την οποία σε μία έκφραση αγοραίου λαϊκισμού επιδιώκει να προσεταιρισθεί τους δικαιολογημένα δυσαρεστημένους πολίτες, μια και με τις δικές τους θυσίες η χώρα έχει αποφύγει την χρεοκοπία. Πρόσφατο παράδειγμα της διγλωσσίας αυτής και προκειμένου, προφανώς, να μη τρομάξουν οι ξένοι και καθησυχαστούν οι ακόμη αναποφάσιστοι ψηφοφόροι, είναι τα όσα συνετά είπε κατ’αρχάς ο κ. Δραγασάκης σε Γερμανούς βουλευτές τα οποία στη συνέχεια, κατά τη γνωστή τακτική των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοστατούντος του αρχηγού του, πρσπάθησε να ανασκευάσει.
Χθες στη Βουλή ο φιλοδοξών να κυβερνήσει τη χώρα κ. Τσίπρας έκανε το δικό του σόου το οποίο, όπως ήταν φυσικό χαιρέτισαν με ενθουσιασμό οι σύντροφοί του. ’λλωστε δεν θα περίμενε κανείς από αυτούς άλλη στάση, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότεροι είτε προέρχονται από το βαθύ ΠΑΣΟΚ που ονειρεύονται να αναβιώσουν οι μέρες που αυτοί περνούσαν καλύτερα κι εμείς απλώς καλά, αλλά τον λογαριασμό τον πληρώνουμε εμείς τώρα. Είτε προέρχονται από τους επιτήδειους αστούς που ομνύουν στο όνομα της Αριστεράς προκειμένου να έχουν άλλοθι για τις νοσηρές αντιλήψεις τους οι οποίες όμως, τελικώς, συμπίπτουν με εκείνες των όψιμων συντρόφων τους του βαθύτατου ΠΑΣΟΚ.