του Νίκου Σίμου
 
Παρακολουθώντας την παρουσίαση σε τηλεοπτικό σταθμό την τελευταία δημοσκόπηση της εταιρίας GPO, θα άξιζε κανείς να σταθεί στην απάντηση που είχαν δώσει οι ερωτηθέντες στο ερώτημα αν θεωρούν θετική ή αρνητική εξέλιξη  ότι υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα, καθώς μεταξύ αυτών υπήρξε μία αυθόρμητη απάντηση από την οποία προέκυπτε ότι το 20,7% θεωρούσε ότι ΔΕΝ υπήρχε πρωτογενές πλεόνασμα!
Η συγκεκριμένη απάντηση αντιμετωπίστηκε με έκπληξη αλλά και με κάποια ειρωνία, ειδικώς από το συμμετέχοντα στη συζήτηση υπουργό Δημόσιας Τηλεόρασης ο οποίος θεώρησε πρωτάκουστο να θεωρούν ψευδές το πλεόνασμα κάποιοι, όταν το επικυρώνει το Eurogroup.
Σωστό επιχείρημα αλλά παντελώς άστοχο πολιτικά.. Διότι δεν λαμβάνει υπ’ όψιν το δικαίωμα ενός πολίτη να αμφισβητεί αυτά που λέει μια κυβέρνηση. ’λλωστε δεν θα υπήρχε λόγος να ερωτώνται οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις.
Αλλά, και πέραν από τη...σοφιστεία αυτή του γράφοντος, ποιος είπε στον υπουργό και στους συνομιλητές του ότι δεν είναι δικαίωμα των πολιτών –δημοκρατικότατο μάλιστα- να απαιτούν την αλήθεια; Πρώτον διότι οι πολίτες έχουν πικρή εμπειρία από πολιτικά ψεύδη -και όχι χρονικώς μακράν μάλιστα. Επομένως μπορούν να λένε ότι δεν πιστεύουν όσα λέει μία κυβέρνηση.
Δεύτερον διότι ένας που μπορεί και σκέπτεται ή είναι από τους πληττόμενους, δεν είναι ανάγκη να είναι οικονομολόγος για να σου πει ότι είναι εύκολο να έχει πλεόνασμα ένα κράτος αν δεν ξεπληρώνει τις υποχρεώσεις του. Αυτό λ.χ. είναι βέβαιο ότι θα το έλεγαν οι φαρμακοποιοί –για να φέρουμε ένα παράδειγμα- αν τύχαινε στο δείγμα των ερωτηθέντων να ήταν και κάποιος φαρμακοποιός, του οποίου ο ΕΟΠΥΥ του χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά του!
Τα παραπάνω δεν έχουν ως στόχο να αμφισβητήσουν το πρωτογενές πλεόινασμα που όντως υπάρχει. Απλώς με τα παραπάνω επιζητώ να υπογραμμίσω ότι οι πολίτες έχουν δικαίωμα στην αλήθεια κάθε φορά, προκειμένου να θεωρούν όλο το πολιτικό σύστημα αξιόπιστο και έτσι να αποδέχονται ευχερέστερα τα όποια μέτρα τους λένε ότι είναι προς μακροπρόθεσμο όφελος και δικό τους και της χώρας. 
Προς τι λ.χ. να αποκρύπτεται αυτό που είπε στη συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα (Το Βήμα) ο αυστριακός οικονομολόγος Μαξ Ότε. Ότι δηλαδή ναι μεν το πρωτογενές πλεόνασμα αποτελεί δείκτη προόδου, μόνο που «το κόστος του ήταν δυσανάλογα μεγάλο. Κι αν δει κανείς την μαζική ανεργία ή τη φοβερά άνιση διανομή του πλούτου, τότε χάνεται πολύ η αξία του πρωτογενούς πλεονάσματος».
Παρεμπιπτόντως η Eurostat ανακοίνωσε ότι η ανεργία στην Ελλάδα είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη...