του Νίκου Σίμου

«Δεν έχει μικρή σημασία η εκλογή των υπουργών από τον ηγεμόνα. Οι υπουργοί είναι καλοί ή κακοί, ανάλογα με τη σύνεση του ηγεμόνα. Κρίνεις έναν αρχηγό κράτους και το μυαλό του, βλέποντας τους ανθρώπους που τον περιστοιχίζουν. Όταν είναι άξιοι και πιστοί ο ηγεμόνας είναι σίγουρα συνετός, γιατί κατόρθωσε να ξεχωρίσει τους άξιους και να τους κρατήσει πιστούς. Όταν όμως δεν είναι τέτοιοι, ο ηγεμόνας είναι αξιοκαταφρόνητος, γιατί το πρώτο λάθος που κάνει, το κάνει εκλέγοντας τους συνεργάτες του...
... Τώρα, πως ο ηγεμόνας μπορεί να γνωρίσει τον υπουργό του, υπάρχει ένας τρόπος που δεν λαθεύει ποτέ. Όταν βλέπεις τον υπουργό να συλλογίζεται περισσότερο τον εαυτό του παρά τον ηγεμόνα και σε όλες του τις πράξεις κυνηγάει το συμφέρον του, να ξέρεις πως ένας τέτοιος δεν μπορεί ποτέ να είναι καλός υπουργός και δεν πρέπει ποτέ να του έχεις εμπιστοσύνη...
... Οι καλές συμβουλές, απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονται, γεννιούνται από τη σύνεση του ηγεμόνα και ποτέ η σύνεση του ηγεμόνα δεν γεννιέται από τις καλές συμβουλές..».
ΣΣ. Αυτές τις συμβουλές μεταξύ άλλων δίνει ο Νικολό Μακιαβέλλι στον Ηγεμόνα του. (Τα αποσπάσματα είναι από μετάφραση του Ηγεμόνα που είχε κάνει ο Νίκος Καζαντζάκης).