του Νίκου Σίμου

Υποβάλλουμε ταπεινά και ευπειθέστατα την παράκληση στον ερίτιμο Γεώργιο Παπανδρέου, ως καλοί υπήκοοί του, να μην επιχειρήσει να μας ξανασώσει! Διότι, αφού ζήτησε να φύγει το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση, δηλαδή να πέσει η κυβερνηση, και αφού τον «καταχέριασαν» οι ίδιοι οι σύντροφοί του, επανήλθε πάλι ως μεγάθυμος πολιτικός ανήρ και μας διαβεβαίωσε ότι δεν έχει καμμία προσωπική φιλοδοξία παρά μόνο να βοηθήσει! Μας καθησυχάζει μεν το ότι δεν έχει καμμία προσωπική φιλοδοξία, πλην όμως μας ανησυχεί σφόδρα η προθυμία του να μας ξαναβοηθήσει.
Είναι λογικό βεβαίως να ανησυχούμε διότι την προηγούμενη φορά που το επεχείρησε μας έκανε πρώτα ρεντίκολο σε όλη την Ευρώπη διαβεβαιώνοντας τους πόσο διεφθαρμένοι είμαστε ως λαός. Μετά, ο έξυπνος ηγέτης μας, τους ζήτησε λεφτά για να σωθεί η χώρα. Κι αυτοί λογικώς μας αντιμετώπισαν όπως θα αντιμετωπίζαμε κι εμείς έναν μπαταχτσή και ανεπρόκοπο που ξημεροβραδιάζεται παίζοντας μπαρμπούτι, αν μας ζητούσε λεφτά. Στη συνέχεια και αφού από μόνος του ανέβασε τα επιτόκια με τα ωραία λόγια που επιδαψίλευσε στην Ελλάδα, έφερε, για να δέσει το γλυκό, τον Στρος Καν και στη συνέχεια την κυρία Λαγκάρντ του ευαγούς Ταμείου, που μας έδωσε μεν λεφτά πίνοντάς μας όμως το αίμα με το μπουρί της σόμπας.
Κατόπιν των μικρών αυτών παραδειγμάτων έχουμε κάθε λόγο να μας λούζει κρύος ιδρώτας όταν ο επονομαζόμενος και ΓΑΠ κάνει σκέψεις γαι τη σωτηρία μας. Πρόεδρε, προτιμούμε να αυτοκτονήσουμε μόνοι μας, χωρίς τη βοήθειά σου. Διότι κι εκεί μπορεί να μη τα καταφέρεις... Και όπως ξέρεις, είναι πολύ βασανιστικό να αργοπεθαίνεις...